روند پیری پوست صورت با تغییرات ساختاری سطحی و زیر سطحی در چندین لایه بافت صورت ، از جمله پوست، چربی، عضله و استخوان آغاز می شود. تعداد لایه های بافت فیشیال از درون به هم وابسته اند و در ظاهر کلی فیشیال موثر می باشند . با بالا رفتن سن پوست دچار تغییراتی می شود ، تغییراتی که در یک مرحله به سمت زیبایی و در مرحله ای دیگر به سمت نازیبایی می رود.
پوست کی و در چه بازه سنی شروع به پیر شدن می کند؟
پوست صورت افراد معمولاً در دهه بیست زندگی بسیار درخشان و در اوج سلامت است اما به تدریج همزمان با افزایش سن میزان کلاژن سازی سلول های پوستی کاهش پیدامی کند و پوست آنها دچار پیری و افتادگی و چین و چروک صورت می شود.
در هر 10 سال پوست صورت با تغییری جدی مواجه و دچار مشکلاتی می شود. در دهه دوم زندگی، کلاژن سازی سلول های پوستی به میزان زیاد وجود دارد که باعث انعطاف پذیری بالای پوست صورت می شود اما درست با شروع دهه سوم زندگی، پوست دچار ناهمواری شده و مویرگ های خونی پاره در صورت ایجاد می شود و پوست وارد مرحله ی تغییراتی به سوی پیری می شود ، همچنین لکه های ناشی از نور خورشید، چین و چروک های ریز، ایجاد خطوط بین ابرو ها و ایجاد خطوط پا کلاغی در اطراف چشم به وجود می آیند به همین دلیل متخصصان پوست بعد از آغاز دهه سوم زندگی به افراد مراقبت های ویژه ی پوستی را ارائه می دهند تا روند پیری را کندتر کنند.
بالا رفتن سن، فاکتور های ژنتیکی، قرار گرفتن در معرض نور خورشید، لکه های پوستی ناشی از مشکلات کبدی، لکه های ناشی از بارداری ، تغییرات هورمونی، از دست رفتن حجم اولیه صورت و مواردی مانند خشم، عصبانیت، استرس، ناراحتی، گریه، خندیدن بیش از حد، اخم کردن به هنگام صحبت کردن همگی می تواند باعث آسیب دیدن چهره و ایجاد چین و چروک و پیر شدن پوست بعد از سی سالگی شود.
مراحل پیری پوست ؛ عواملی که سبب پیری پوست می شوند
با افزایش سن، پوست دچار تغییراتی می شود که این تغییرات عبارتند از
از دست دادن کلاژن عامل اصلی روند پیری پوست است. با پیر شدن پوست ، لایه میانی (درم) به دلیل از دست دادن کلاژن نازک می شود. این امر توانایی پوست در حفظ خاصیت ارتجاعی (الاستین) و رطوبت (اسید هیالورونیک) را کاهش می دهد . با از دست دادن الاستین و اسید هیالورونیک ، تغییرات زیر برای پوست رخ خواهد داد :
پوست کی و در چه بازه سنی شروع به پیر شدن می کند؟
پوست صورت افراد معمولاً در دهه بیست زندگی بسیار درخشان و در اوج سلامت است اما به تدریج همزمان با افزایش سن میزان کلاژن سازی سلول های پوستی کاهش پیدامی کند و پوست آنها دچار پیری و افتادگی و چین و چروک صورت می شود.
در هر 10 سال پوست صورت با تغییری جدی مواجه و دچار مشکلاتی می شود. در دهه دوم زندگی، کلاژن سازی سلول های پوستی به میزان زیاد وجود دارد که باعث انعطاف پذیری بالای پوست صورت می شود اما درست با شروع دهه سوم زندگی، پوست دچار ناهمواری شده و مویرگ های خونی پاره در صورت ایجاد می شود و پوست وارد مرحله ی تغییراتی به سوی پیری می شود ، همچنین لکه های ناشی از نور خورشید، چین و چروک های ریز، ایجاد خطوط بین ابرو ها و ایجاد خطوط پا کلاغی در اطراف چشم به وجود می آیند به همین دلیل متخصصان پوست بعد از آغاز دهه سوم زندگی به افراد مراقبت های ویژه ی پوستی را ارائه می دهند تا روند پیری را کندتر کنند.
بالا رفتن سن، فاکتور های ژنتیکی، قرار گرفتن در معرض نور خورشید، لکه های پوستی ناشی از مشکلات کبدی، لکه های ناشی از بارداری ، تغییرات هورمونی، از دست رفتن حجم اولیه صورت و مواردی مانند خشم، عصبانیت، استرس، ناراحتی، گریه، خندیدن بیش از حد، اخم کردن به هنگام صحبت کردن همگی می تواند باعث آسیب دیدن چهره و ایجاد چین و چروک و پیر شدن پوست بعد از سی سالگی شود.
مراحل پیری پوست ؛ عواملی که سبب پیری پوست می شوند
با افزایش سن، پوست دچار تغییراتی می شود که این تغییرات عبارتند از
- نازک تر شدن
- خشک تر شدن
- خاصیت الاستینه کمتر
- احتمال چروک شدن و افتادگی
- کاهش کلاژن
از دست دادن کلاژن عامل اصلی روند پیری پوست است. با پیر شدن پوست ، لایه میانی (درم) به دلیل از دست دادن کلاژن نازک می شود. این امر توانایی پوست در حفظ خاصیت ارتجاعی (الاستین) و رطوبت (اسید هیالورونیک) را کاهش می دهد . با از دست دادن الاستین و اسید هیالورونیک ، تغییرات زیر برای پوست رخ خواهد داد :
- خشک تر شدن
- لطافت کمتر
- الاستینه کمتر
- نازک تر شدن
