نقد و بررسی نقد و بررسی فیلم خروج ممنوع

[Like crazy<3]

فیلم‌های ترسناک دو دسته‌اند. آنها که میترسانند و آنهایی که ادای ترساندن را درمی‌آورند ولی در اصل می‌خندانند. در نقد فیلم خروج ممنوع جستاری پیرامون مسئله ذکر شده در جمله قبلی خواهیم کرد.

ادامه متن حاوی اسپویل است. پلان‌های سرد توام با چاشنیِ برف و راه‌بندان، دختری دربند و زندانی در ماشین، زنی در پی آزاد کردن دختر و موبایلی که هیچ‌وقت خوب آنتن نمی‌دهد (از کار انداختن تکنولوژی مهم‌ترین تیریک این دست فیلمهاست)… همه و همه از عناصر ترسناکِ فیلمی است که به دراماتیک بودنش شک دارم.

گردهماییِ عناصر ترسناک (فیلم‌های ترسناک و نقدشان) لزوما موجبِ ترسناک شدن و یا دراماتیک شدن یک فیلم نیست. فرض کنید عروسکِ جیگ‌سا، کلاغ‌های هیچکاک، جک‌ نیکلسون و تبرش، دختری که از چاهِ فیلم حلقه بیرون می‌آید، کوسه‌ی اسپیلبرگ و… در فیلمی واحد به نمایش درآید. آیا ری‌اکشنی بجز خنده همراه دارد؟ اساس فیلم اسکری مووی روی همین ایده بنا شده.
لوکیشینی در جایی نامعلوم و برف و چند نفر که گیر کرده‌اند و تعلیقی که به واسطه دیده شدن دختری زندانی در ماشین ایجاد شده نوید بخش فیلمی هیجان‌انگیز، دلهره‌آور و ترسناک است. مخصوصا اگر نقش اولش زیبا هم باشد.
اما مع‌الاسف خروج ممنوع نتوانسته خود را از سطح یک فیلم پاپ‌کورنی (در ادامه به تشریح این اصطلاح خواهم پرداخت) فراتر ببرد. در ادامه به دلایل این ادعا خواهم پرداخت. همراه فیگار باشید.

 

[Like crazy<3]

معرفی

خروج ممنوع یک فیلم هیجان‌انگیز آمریکایی محصول سال ۲۰۲۲ به کارگردانی دیمین پاور بر اساس فیلمنامه‌ای از اندرو بارر و گابریل فراری است که بر اساس رمانی به همین نام نوشته تیلور آدامز در سال ۲۰۱۷ ساخته شده است.

در این فیلم هاوانا رز لیو نقش یک معتاد به مواد مخدر در حال بهبودی را بازی می‌کند که در حالی که در یک کولاک در یک ایستگاه استراحت به سر می‌برد، متوجه یک آدم‌رباییِ در حال انجام می‌شود.
دنی رامیرز، دیوید ریسدال، دیل دیکی و دنیس هایسبرت در نقش چهار مظنون بازی می‌کنند در حالی که میلا هریس نقش قربانی را بازی می‌کند. No Exit در 25 فوریه 2022 در Hulu توسط استودیو قرن بیستم منتشر شد. این فیلم نقدهای متفاوتی از منتقدان دریافت کرد و آن را به عنوان یک فیلم پاپ کورن طبقه بندی کردند.
تحلیل فیلم خروج ممنوع را با تشریح یک اصطلاح ادامه می‌دهیم. شروع فصل گرما در سینمای غرب همواره مساوی است با اکران یک سری فیلم های سبک، سطحی و به اصطلاح تفریحی و سرگرم کننده که به فیلم های پاپ کورنی معروفند.
یعنی فیلم‌هایی که تماشاگر به خاطر سینما و یا دیدن آنها داخل سالن نمی‌شود، بل‌که فقط و فقط بابت وقت‌گذرانی و طی کردن اوقاتی که می‌تواند در مکان‌های دیگری همچون کافی شاپ‌ها و نایت‌کلاب‌ها و… باشد، به سینما می‌رود. مشتری پر و پا قرص این دست فیلم‌ها در ایران زوج‌های جوان و بی‌مکان هستند و در غرب آدم‌های بیکار و یا ابله.

از همین روست که تماشاگرانِ این فیلم‌ها اغلب هنگام داخل شدن به سالن، یک ظرف بزرگ پاپ‌کورن به علاوه یک قوطی نوشابه خریداری کرده تا در حین تماشای فیلم حوصله‌شان سر نرود.