متروکه مجموعه شعر دختران اورشلیم| اهورا تابش

عنوان : دختران اورشلیم
شاعر : اهورا تابش
قالب : سپید
ژانر : عاشقانه
مقدمه :
ای دختران اورشلیم! شمارا
به حضرت یار سوگند می‌دهم که در این قبله‌گاه
آمینِ من را که سخت در کالبد خود خفته است بیدار مکنید
مگر زمانی که خود از خود برانگیزد​

 

[Romanik Bot]

سلام خدمت شاعر گرامی، بابت انتخاب انجمن رمانیک جهت انتشار قافیه و ردیف‌های شعرتان سپاس گزاریم

لطفا قبل از تایپ اشعارتان قوانین زیر را با دقت مطالعه بفرمایید.
قوانین ایجاد تاپیک

پس ارسال ده پارت، می‌توانید از طریق لینک زیر برای اثر خود درخواست جلد دهید.
درخواست جلد

پس از ارسال حداقل دوازده پارت، برای نقد و تعیین سطح شعرتان، از طریق لینم زیر اقدام نمایید.
درخواست نقد و بررسی

پس از اتمام مجموعه شعرتان، پایان اثر را در تاپیک زیر اعلام کنید.
اعلام پایان تایپ

شما می‌بایست بعد از تموم شدن اثرتان برای بررسی ممنوعات، درخواست رصد دهید.
درخواست رصد

در صورت علاقمندی، برای صوتی شدن اثرتان در لینک زیر درخواست صوتی شدن بدهید.
درخواست صوتی شدن

برای انتقال و یا خروج اثرتان، به لینک زیر مراجعه کرده و درخواست خودتان را ذکر نمایید.
درخواست خروج و یا انتقال به متروکه

|متشکریم بابت همکاری با انجمن رمانیک|
با آرزوی موفقیت‌های روز افزون

|کادر مدیریت ارشد رمانیک|​

 

[اهورا.]

خود از این رخود می‌کشم
پس از عطر بهارنارنجی که بر من بریزد
به بوی خوش جان‌ات از اشتیاقی شکفته می‌شوم که مرا از هر شرا‌بی مسرت بخش است!
و در میان این غزاله‌های ماده در این دشت
تورا تا خانه دنبال می‌کنم

 

[اهورا.]

و این غزاله‌های ماده در پس دیوارِ ما ایستاده و
از این کنجل دیوار مرا می‌بینند
تاک‌های انگور را کنار می‌زنند و شتابان بر من
آواز دهان محبوب می‌خوانند

 

[اهورا.]

فصل باران‌های ناگذر در حال اتمام است و مرز بین ما با عطر به گل نشسته‌ی خوشه‌های تاک، آکنده می‌شود حال این ماده غزاله‌های بر انجیربن نشسته و در این زمان بر فراز آمده بر ما آواز قمریکان می‌خوانند

 

[اهورا.]

این آمینِ من است
دلدار من‌که مرا به تمامی آن‌چه از آنم به تماما می‌خواهد
«همچون شبان ِ جوانى که گله‌ى خود را در سوسن‌زاران به چرا مى‌برد»
و حال این ماده غزالان که تاک‌های انگور در شکاف پشته‌ها به تاراج می‌برند

 

[اهورا.]

صدای تو برایم هوش‌ربا تر از شربت مستانه بهاری است
ای آمینِ من!
زیبای دل‌خفته‌ی من!
مرا از آن صخره‌ای بلندی که بر روی آن نشسته‌ای
ببین که چگونه شادمان و شکفته می‌کنی
روی تورا خوش‌تر و جوان‌تر از هر ب×و×س×ه‌ای در این سوسن‌زار می‌پرستم

 

[اهورا.]

محبوب جان من
برخیز!
از شکاف لانه‌ات برخیز
به سوی من بیا و ببین چطور تورا با حقیقت عشق دوست می‌دارم
برخیز که صدایت بهاری خوش عطر را در سراسر این زمین می‌پراکند
برخیز و بلند بشین و در جوش میوه‌ی نو باش!