متروکه فی البداهه هنجارنمای خضر| پانیک۳۱۵

نام فی البداهه: هنجار نمای خضر

نویسنده: پانیک۳۱۵

مقدمه:
گفتنی‌هایم همینقدر کوتاه‌اند
قدر همدیگر را بدانید...
همانند سخن وحشی‌بافقی
زِ غوغای جهان فارغ
زِ هجرِ دائمی ایمن،
زِ وصلِ جاودان فارغ
بلند و پست و هجر و وصل،
یکسان ساخته بر خود
ورای نور و ظلمت،
از زمین و آسمان فارغ


سخن نویسنده:
در اینجا هنجارنما به معنی راهنما می‌باشد
خَضِر (به عربی: ٱلْخَضِر)(سبز) بر اساس برخی روایات اسلامی از پیامبران
و داستان مربوطه در سوره کهف بنده صالحی بوده است و از معجزاتش
هنگامی که بر روی هر زمین خشکی می‌نشست زمین سبز و خرم می‌شد
فرزند سام بن نوح و پسر خاله ذوالقرنین بوده است
مقصود نویسنده از این نام گذاری
راهنمای سبز است​

 

[Romanik Bot]

​

سلام خدمت نویسنده گرامی؛ متشکریم از انتخاب انجمن رمانیک جهت انتشار دل نویسه‌‌هایتان!​

لطفا قبل از تایپ اشعارتان قوانین زیر را با دقت مطالعه بفرمایید:​

قوانین و چگونگی ایجاد تاپیک فی البداهه​

پس از ارسال حداقل پانزده پارت از فی البداهه‌‌ی خود، می‌توانید طبق قوانین تاپیک زیر برای اثر خود درخواست جلد دهید.​

درخواست طراحی جلد فی البداهه​

با اتمام فی البداهه خود، برای درخواست نقد و تعیین سطح اثرتان، از طریق لینک زیر اقدام کنید.​

درخواست نقد و تعیین سطح فی البداهه​

پس از اتمام تایپ مجموعه شعر، در تاپیک زیر اعلام کنید.​

اعلام پایان تایپ فی البداهه​

شما می‌بایست پس از اتمام اثرتون درخواست رصد اثرتان را دهید تا ممنوعات اثرتون بررسی بشه، برای درخواست از طریق لینک زیر اقدام کنید.​

درخواست رصد​

پس از اتمام رصد، برای ویراستاری و ارسال اثر شما روی سایت، طبق موارد گفته شده در لینک زیر اقدام کنید.​

درخواست ویراستاری مجموعه شعر​

متشکریم از همکاری شما با انجمن رمانیک!​

با آرزوی موفقیت‌های روز افزون شما
|کادر مدیریت انجمن رمانیک|​

 

[هاویر]

در خیالم، هرشب انتظار پنجره‌ای را‌ می‌کشم،کی می آیی؟
سخت دلگیرم،این روزها،همه در شهر می گویند:بهار نزدیک است..
اما، دروغ می گویند!تقویم زمستانی‌ سرنوشت،ورق می‌خورد
دل آبستن ما، ه*و*س باغ بهشتی می‌کند​

 

[هاویر]

لذت دنیا ،کم نیست، اگر غمی نباشد.
قلب من، تمثیلِ جاودانه‌ایست در دست جلاد قصه‌ها.
گویی نوعی جان دادن بی‌صدا است که ذره ذره من را با خود می‌برد
از کدامین انسان به کدامین خانه پناه ببرم؟!
​

 

[هاویر]

بی تردید،خواسته‌ای کمتر از نفرین اش ندارم.آرزوی من، این است.چک چک‌،می چکد باران،
پس انتظار تکلیف آدینه ها،در‌ چیست؟ با چه آوایی باید کمک بطلبم تا بیاید همدم سفیدی موهایم ولی آموختم که : ناله ام، سکوت باشد…گریه ام، لبخند… تا کس نداند از ورطه‌ دل دیوانه و اشفته‌ام ​

 

[هاویر]

در میان، موج موهای اقیانوس سکوت، سخت دلگیرم، می شکند،روزه ی دل به تلنگری آخر دست پاییز که بُر بخورد، بَر گلدان و قفسی که از یاد گلها می برد، پرواز را بازندگی،همه برگها را قطعیت می‌دهد.​

 

[هاویر]

دلگیرم و نیست میل سخنم با آدمی در خیال خود ، اسیر قفسی شده ام، در کنج ویرانه های دلم، از چه کس گلایه کنم ؟ در این دوران،روزها کوتاهی کرده‌اند. توبه‌ای کرده ام و می‌سوزاند خنده های کاغذی‌ام را، به اشتیاق رهایی از قفسِ پاییزی دل پریدم،لحظه‌ای در آسمان بی‌کسی‌، به مانند گم‌گشته‌ای غرق در تلألو سادگی الفت بین صدق و کذب شده ام
و از حیرت و درماندگی خواب از چشمانم دزدیده شد​

 

[هاویر]

سوگند به تو که سازنده مایی هیچ‌کس غیر از تو درخیالم نمی‌گنجد و سادگی در من باقی‌نمانده دیگر انتظار فال شیرین از قهوه تلخ را نخواهم داشت لا شریک لک لبیک خیالت راحت! جهنمِ دست سازِ خویش شده‌ای و روزی پیر می شوی و در هوای شرجی خواب آلود،
از بادها، همهمه ها و سپیده ها به دریایی لنگر می اندازی که کناره اش نیست.​

 

[هاویر]

دست سرنوشت تو را آیه به آیه به عقبی می‌رساندحتی خدا هم محو در اژدری که انسان‌ها ساخته‌اند شده است، سینه سپر کرده‌ی جهنمی شده‌ایم که خود برای خود و دگران ساخته‌ایم ، کجاست؟ آن زیبایی و جلایی که قولش را به ما داده اند درد را در بهترین شکل رسم کرده‌ایم وابستگی را در بی صدا ترین حنجره ها پیدا شده‌است اما نیاز را در قوی ترین شام ها نیز پیدا نکردم تنها پیله‌ای پیدا‌کرده ام از جنس الماس سکوت گاهی می‌شود دراین پیله یک تکه سنگ را دوست داشت​

 

[هاویر]

شده آیا دستان فلک بر رخ آدمک چنگ بزند؟! یا که زیر آن کوه کبود، یکی آید و فندک بزند؟!
و به نابودی سازد آیا دل دشمن از پریشانی آدمک نرم شده؟ امتحان است،غصه مخور شاید اقبال شبی هم به تو چشمک بزند با حرف ها دل را به بیراهه می اندازیم...
اما ... او ،دردل مستقیم ترین راه طولانیست و ما بی هیچ نقشه ای باید اورا کشف کنیم...
گاهی راه را گم میکنیم اما او ، تنها راهنمای این راه من است...​

 

[هاویر]

آری دردش شبیخونی است که من را از پای در آورد گو کجاست ؟! ارمغانی که سخنش را به میان آوردیداز این کافران ای خدا برای من رحمتی نمی‌آیدکجاست آن خورشیدی که تاریکی وجودم را روشن کندتنها هستم و تنها می‌روم ، چه سود است؟نزدیک نشوید من الفبای دوستی های پوشالی شما را دیده‌ام چه سود از شهر این دیوانه چه حاصل است؟مات شده‌ی این بازی شطرنج زندگی ماییم و بس ناخورده م*س*ت شده‌ایم ساقیا​