معرفی عقاب ها

[Nstrn_jz]

به نام خدا

این تاپیک جهت آشنایی با عقاب ها زده شده است. امیدوارم مفید واقع باشد?


عقاب ها، پرنده های شکاری‌ بزرگ با بال‌های دراز و پهن، سر و منقار بزرگ، دم پهن و پاهای پردار هستند.
اغلب بالباز اوج می گیرند و پروازی باشکوه دارند. تغییرات پروبال انها تدریجی و کند است، در نتیجه تشخیص نابالغ‌ها خیلی دشوار است.
نر و ماده آنها همشکل است ولی ماده‌ها اندکی از نرها بزرگترند.

پرنده‌ای است از راسته‌ی شکاریان و از دسته‌ی شکاریان روزانه که دارای جثه‌ای نسبتاً بزرگ و پنجه و منقاری بسیار قوی است.
این پرنده بسیار جسور و پرجرأت است و نسبت به دیگر پرندگان شکاری قدرت و شجاعت مخصوص دارد.
عقاب را بنام «پادشاه پرندگان» می‌نامند. ایرانیان باستان آن‌را شعار و مظهر قدرت خویش قرار داده بودند.

پرواز این پرنده به‌قدری زیاد است که، ساعت‌های متمادی می‌تواند به پرواز خود، ادامه دهد و مسافات طولانی را به سهولت طی کند و تا ارتفاع بسیار زیاد اوج گیرد. منقار عقاب بسیار قوی و برنده و دارای پنجه‌هایی پرقدرت و ناخن‌هایی بسیار تیز و خمیده است.
در گرسنگی پرطاقت است و تا چند روز می‌تواند تحمل گرسنگی کند. قدرت دید این پرنده نیز بسیار است و کوچک‌ترین حرکت از نظرش پوشیده نمی‌ماند.


عقاب برای اینکه همواره به شکار خود تسلط داشته باشد عموماً در ارتفاع زیاد پرواز می‌کند. در محوطة پرواز او، دیگر پرندگان شکاری، قدرت پریدن و تعقیب شکار را از دست می‌دهند و به مجرد دیدن عقاب، شکار خود را رها کرده، بمنظور حفظ جان خود به گوشه‌ای پناه می‌برند.

 

[Nstrn_jz]

این مرغ شکاری دوبار بنام «سئن» (Saȇna) در اوستا یاد گردیده است. این واژه را اوستاشناسان اروپایی به (Aigle و Eagle و Adler )گردانیده‌اند. از اینکه سئن همان شاهین (عقاب) است، مورد شک نیست زیرا در سانسکریت (زبانی که خواهر زبان‌های اوستا و پهلوی هخامنشی بشمار می‌رود و از هر حیثیت، چه در لغت و چه در صرف و نحو با زبان‌های ایران باستان پیوستگی و خویشی دارد)، «سئین» (Syena) بمعنی «عقاب» است.


عقاب‌ها در چمنزار و جنگل های زمین‌های پست و بر فراز کوه‌های بلند و ناهموار و در جایگاه‌های دوردست و نزدیک به جاهای دست‌نخورده بدست آدم، زندگی می‌کنند.

با پرها و بال‌های بلند، عقاب می‌تواند به آسانی پرواز و شکار خود را از زمین بلند کند. عقاب گاه، با بال‌های خود به شکار ضربه می‌زند.
اما نمی‌تواند با بال‌هایش بجنگد. عقاب هنگام جنگ از منقار و پاهای نیرومند خود استفاده می‌کند، بیشتر عقاب‌ها قهوه‌ای رنگ یا سیاه رنگ هستند.
جوجه عقاب‌ها تا سن بلوغ خود که چهار سال طول می‌کشد پر و بال کامل ندارند.


سر عقاب بزرگ و پوشیده از پر است. چشمانی درشت دارد که هریک از آن‌ها در یک طرف سرش قرار دارد. از قدرت بینائی فراوان بهره‌مند می‌باشد.
عقاب‌ها منقار نیرومند و تندی دارند. منقار عقاب طلایی به پنج سانتی‌متر می‌رسد.
برخی از عقابها منقاری بزرگ‌تر دارند. عقابها پاهایی نیرومند و به رنگ زرد و روشن دارند و برای درهم شکستن شکار خود از منقار و چنگال پاهای خود استفاده می‌کنند.
پاهای عقاب طلائی پوشیده از پر است، اما قسمت پائین پاها بدون پر می‌باشد.

 

[Nstrn_jz]

عقاب‌ها به خاطر نیرویی که دارند، در بسیاری از فرهنگ‌ها از زمان تمدن بابل گرفته تاکنون به عنوان نماد جنگ و نیروی پادشاهی شناخته شده‌اند و تمثال آن‌ها بر روی بسیاری از سکه‌ها، بناها و نشان‌های به جا مانده از تمدن یونان و روم باستان دیده می‌شود. امروزه نیز بسیاری از کشورهای دنیا در نشان‌های ملی خود از تصویر عقاب استفاده کرده‌اند.

• یکی از سمبل‌های ملی ایالات متحده آمریکا که در لوگوی وزیرخانه‌های گوناگون آن نیز دیده می‌شوند.
• عقاب در برخی از آثار به جا مانده از پادشاهی ماد عقاب دیده می‌شود.
• عقاب نماد منطقه خودمختار اقلیم کردستان است نقش عقاب در راس آرم حکومت اقلیم جای دارد.
• روی کت نیروهای نظامی آلبانی یک عقاب سیاه دو سر وجود دارد.
• بر روی لباس نظامی نیروهای ارمنستان یک عقاب و شیر طلایی وجود دارد.
• روی لباس نظامی نیروهای اتریش یک عقاب سیاه وجود دارد.
• روی کت نیروهای نظامی مصر یک عقاب طلایی که به سمت چپ نگاه می‌کند وجود دارد.
• همچنین روی لباس فرم نظامی بسیاری از کشورها از جمله مکزیک، اردن، عراق، اندونزی، نیجریه، نیروی هوایی پاکستان، فیلیپین، پاناما، روسیه، رومانی، صربستان، سوریه نیز عقاب وجود دارد.
• عقاب دوسر نماد امپراتوری بیزانس بود.
• پرچم شاهنشاهی ایران هخامنشیان منقش به نوعی پرنده شبیه عقاب است که در همان زمان هم بسیار کمیاب بوده و زیبایی خاصی داشته و نامش شهباز بوده البته نشان شیر و خورشید نیز استفاده می‌شده و پرچم شهباز احتمالاً از نشانهای پادشاهی ایران بوده. پس استفاده از نام عقاب شاید درست نباشد و شهباز صحیحتر است.
• در امپراتوری روم استفاده از تندیس‌های فلزی عقاب (Aqulia) بر بالای پرچم‌ها و وکسیلوم های لژیونر ها رایج بود و افتادن آن‌ها به دست دشمن ننگی بزرگ شمرده می‌شد. در روزگار فرمانروایی ناپلئون بناپارت بر فرانسه استفاده از عقاب‌های فلزی بر بالای پرچم‌ها به تقلید از سنت رومی رایج شد.
• از مشهورترین نمادهای منقوش به عقاب در عصر مدرن، می‌توان به عقاب نازی ها اشاره کرد. یک سواستیکا یا صلیب شکسته که توسط عقاب حمل می‌شود را می‌توان بزرگترین نماد آلمان نازی دانست.