بشد که یاد خوشش باد روزگار وصال / خود آن کرشمه کجا رفت و آن عتاب کجا
روزگار وصال رفت . ذکرش به خیر باد . آن حرکات موزون و آن شیوه های مقبول و مطبوع جانان کجا رفت و آن عتاب های محبوبانه آن زمان چطور شد .
بشد = رفت
یاد = ذکر و به خاطر آوردن
کرشمه = حرکات موزونی که از چشم و ابرو صادر مشود ، ناز و عشوه
عتاب = سرزنش
قرار و خواب ز حافظ طمع مدار ای دوست / قرار چیست صبوری کدام و خواب کجا
ای جانان از حافظ طمع و توقع قرار و صبر و خواب نداشته باش . قرار چیست و خواب کدام است و صبر کجاست ؟ مراد این است که خواب و آرامش در
مقام صبر است . در
مقام عشق این ها مفهومی ندارد . یعنی عاشق از این ها برکنار است .
طمع مدار = آرزو مکن