. . .

پزشکی شایعه‌ترین بیماری‌های مغز و اعصاب

تالار مغز و اعصاب

sara°⁸

رمانیکی پایبند
رمانیکی
شناسه کاربر
169
تاریخ ثبت‌نام
2020-11-26
آخرین بازدید
موضوعات
241
نوشته‌ها
598
راه‌حل‌ها
2
پسندها
1,129
امتیازها
306
محل سکونت
بهشت

  • #1

پارکینسون از جمله بیماری های مغزی خطرناک است​

بیماری پارکینسون، جزء اولین بیماری های مغزی خطرناک دسته بندی می شود، در این بیماری سلولهای مغزی را که کنترل کننده حرکت هستند، تحت تاثیر قرار می دهد. باور عموم این است که این بیماری توسط کاهش سطح دوپامین مغز اتفاق می افتد. علائم گوناگونی برای این نوع بیماری وجود داشته اما به طور معمول بین سن 50 تا 60 سالگی آغاز می شود. علامت اولیه عموما وجود لرزش در دست، پا یا آرنج است. علائم دیگر شامل سفتی ماهیچه ها، مشکلات تعادلی در هنگام راه رفتن، حرکت آرام و دشوار شدن صحبت کردن و بلعیدن می باشد.

همچنین ممکن است لحظاتی وجود داشته باشد که فرد شروع به لرزش شدید کرده و توانایی راه رفتن را از دست می دهد. در برخی بیماران، بیماری پاکینسون پیشرفت کرده و رو به وخامت می گذارد، در سایرین شدت بیماری افزایش نمی یابد.

2) تومورهای مغزی​

انواع گوناگونی از تومور‌های مغزی وجود دارند، اما تنها برخی از آنها خطرناک محسوب می شوند. اگر چه همه تومورها کشنده نیستند ولی به هر حال یکی از بیماری های مغزی خطرناک همین تومورها هستند

فارغ از اینکه این تومورها مهاجرت کنند یا نه، باز هم می توانند یک تهدید به حساب بیایند. عمده دلایل ایجاد سرطان مغز هنوز ناشناخته باقی مانده است، اما تعدادی از دلایل آن یافته شده است. در حال حاضر، 23400 نوع سرطان وجود دارد که شروع آن در مغز است.

تشکیل تومور مغزی در هر سنی می تواند رخ دهد، اما احتمال آن در سنین بالاتر بیشتر است. علائم شامل مشکل بینایی، شنوایی، تکلم، تعادل، وجود سردرد، حملات ناگهانی، فلج عضلات صورت، و غیره است. پزشکان می بایست تشخیص دهند برای درمان و یا خارج کردن تومور بسته به شرایط بیمار از رادیوتراپی و یا جراحی استفاده کنند.

3) اختلالات روانی​

امروزه افراد بسیاری برخی از اشکال بیماری های روانی را دارا می باشند. این بیماری به ظاهر خطرناک نیست ولی در مواردی که به صورت حاد نمود می کند و باعث آسیب به خود یا دیگران می شود از دسته بیماری های مغزی خطرناک خواهد بود

این نوع از بیماری های مغز و اعصاب ممکن است خفیف باشد اما رواج آن بیشتر از تصور عامه مردم است. همچنین، این بیماری ها انواع گوناگونی نیز دارند. برخی از آنها کمابیش بی خطر بوده اما سایرین نیاز به مراقبت های پزشکی فوری دارند. برخی از علائم عمومی بیماری های مغز و اعصاب روانی شامل: تغییرات شدید خلقی، تغییر در عادات غذایی، گیجی و عدم تمرکز در فکر کردن، مشکلات خواب، فکر به خودکشی، عصبانیت شدید، مشکل در درک یا برقراری ارتباط با افراد، و کناره گیری از دوستان و فعالیت هایی که در گذشته مورد علاقه فرد بوده اند.

درمان و دارو درمانی اغلب می تواند به افراد دارای برخی از انواع بیماری های روانی کمک کند.

4) اوتیسم​

اوتیسم، یکی از بیماری های مغز و اعصاب تقریبا جدید است و محققان هنوز اطلاعات بسیار زیادی درباره آن ندارند.

برخی از بیماران مبتلا به اوتیسم، مشکلات ژنتیکی دارند، اما بیش از یک دلیل برای این بیماری وجود داشته و برخی از این دلایل هنوز ناشناخته مانده اند. نوع رفتار، یادگیری، واکنش و ارتباطات افراد مبتلا به اوتیسم با عمده مردم متفاوت می باشد. اوتیسم اغلب پیش از سن سه سالگی تشخیص داده شده و تا پایان عمر همراه فرد باقی می ماند.

این افراد سطح متفاوتی از ناتوانی های ذهنی را دارا بوده اما برخی از آنها ذوق و قریحه بالایی دارند. برخی علائم می تواند شامل عدم واکنش به ادا کردن نام تا 12 ماهگی فرد، ممانعت از تماس چشمی، درک دشوار از احساسات افراد، مشکلات تکلم و مهارت های زبانی، ناراحت شدن از تغییرات کوچک، به تنهایی بازی کردن و غیره، می باشد.

5) مننژیت​

یکی دیگر از بیماری های مغز و اعصاب در دسته بیماری های مغزی خطرناک ، مننژیت التهابی در مرزهای اطراف مغز و بافت مغزی می باشد.

این التهاب همچنین می تواند در نخاع نیز رخ دهد. برای آزمایش وجود این بیماری، پزشک اغلب شیر نخاعی (مایع مغزی نخاعی) را از ستون نخاعی استخراج می کند. این بیماری مسری بوده و در 10 الی 20 درصد افراد مبتلا به صورت جنینی منتقل می شود. علائم اولیه شامل تب، سفتی گردن و سردرد است. بعد از این مرحله، گیجی، حساسیت به نور، حالت تهوع و استفراغ و لرز رخ خواهد داد. واکسن هایی برای ممانعت از بیماری مننژیت وجود دارند. شیوع نه چندان گسترده ای اغلب در خوابگاه های دانشجوی و دوره آموزشی سربازی رخ می دهد.

6) آلزایمر​

آلزایمر یکی از بیماری های مغز و اعصاب است که در حال حاضر رایج ترین نوع دمانس (فراموشی) در کشورهای غربی محسوب می شود.

هنگامی که فرد به سن 85 سالگی می رسد، احتمال ابتلا به این بیماری تا 50% افزایش خواهد یافت. فاکتور خطر اولیه در ابتدا سن فرد می باشد. اولین شواهد آلزامیر مشکلات مربوط به حافظه است. فرد ممکن است توانایی به خاطر سپردن فعالیت های روزمره را نداشته و بنابراین منجر به از هم پاشیدگی زندگی رومزه وی شود. همراه با وخامت بیماری، فرد توانایی برنامه ریزی و حل مسائل را از دست داده، زمان را مکان ها را گم می کند، مشکلاتی برای استفاده از کلمات در نوشتن یا صحبت کرده پیدا کرده، توانایی تصمیم گیری و قضاوت را از دست می دهد.

آلزایمر یک بخش نرمال از زندگی نبوده اما درمان آن می بایست در هنگام مشاهده اولین علائم شروع شود. هیچ درمانی برای این بیماری وجود نداشته اما سرعت پیشرفت آن می تواند با استفاده از درمان زود هنگام کند شود.
 

موضوعات مشابه

پاسخ‌ها
1
بازدیدها
61

کاربران در حال مشاهده این موضوع (مجموع: 1, کاربران: 0, مهمان‌ها: 1)

بالا پایین