انتشاریافته دلنوشته تلاش من| پانیک315 کاربر انجمن رمانیک

​

نام دلنوشته: تلاش من

نام نویسنده: پانیک315

مقدمه:

سرکوب شدن را نیاز ندارم؛

اعتماد می‌خواهم

اعتماد!





کوچک که بودم،

خیلی سرکش و بی‌پروا بودم

همانند گنجشکی که رویای شاهین شدن را داشت.

سرکوبم کردند.

با تمسخر (یک دختر بچه رو چه به این کارها؟)

مرا سراغ خاله بازی و بازی‌های دخترانه فرستادند.

دختر را چه به آتش بازی؟

دختر را چه به رام کردن حیوانات درنده؟

 

[هاویر]

دلم کوچک بود، بچه بودم و لجاجت بچگانه‌ی خودم را داشتم
سرکوب و سرکوب و سرکوب؛
ولی من نیامده‌ام که منع شوم
نیامده‌ام که با یک ضعفی از اعتماد به نفس بروم
چه کسی گفته که من حتما نباید بتوانم؟
کسی من را برای نتوانستن نیاورده!
من می‌دانم که می‌توانم و این را به همه ثابت می‌کنم!

 

[هاویر]

سکوت نخواهم کرد!
نمی‌گذارم گرد آب باورهای پوچ و بیهوده
کشتی باورها و تلاشم را در قعر و اعماق دریا بکشاند.

 

[هاویر]

برخیز و تا دنیا دنیاست
بجنگ!
شمشیر تلاشت را از غلاف رها کن.
نگذاشتم من را به سخره بگیرند.

 

[هاویر]

اهل همت رخنه در سد سکندر می‌کنند
این سبک دستان، کلید فتح را دندانه‌اند

همت را جمع کردم و
شروع به تلاش کردم.

 

[هاویر]

آی گنجشکک من برخیز!
پرواز کن؛
مگذار سرکوب‌ها همچون شغالی،
تو را در بر گیرند و ببلعند!
برخیز!

 

[هاویر]

بال و پرهایت را پرورش ده؛
آماده پرواز شو.
و اگرنه تا قیامت نیز نخواهی دوام آورد!

 

[هاویر]

بزرگ و بزرگ‌تر شدم.
پرنده خیالی من، هم اکنون چون شاهینی چالاک
قد علم کرده و آماده پرواز است!

 

[هاویر]

ولی،
چرا پرواز نمی‌کند؟
نکند در کمین شکار است؟!
آری!

 

[هاویر]

گارد شکار ندارد؟
چه شده است؟
آی شاهین شکاری من، تو می‌توانی؛
امیدم را نگیر!