عندما نفقد الشّیء نجعله ونرسمه خیالاً لا یُوصف، ونعمّم هذا الخیال فی کلّ شیء حتّى یصبح على شکل مسلّماتٍ لا فرار منها.
زمانی که چیزی را از دست می دهیم او را می گذاریم به شکل وصف ناپذیری ترسیم می کنی و این خیال را در همه چیز وارد می کنیم به شکلی که به امور حتمی تبدیل می شود که امکان فرار از آن وجود ندارد