شعر اشعار کمال خجندی

[S O-O M]

طبع تو کمال کیمیایی است
کز وی سخن تو همچو زر شد

دیوان تو دی یکی همی خواند
دیدم که دهانش پر شکر شد

 

[S O-O M]

باغی است پر از گل معانی

دیوان کمال تازه اش دار

شعر دگران چو خار اشتر

پیرامن او بجای دیوار

تا سنبل و نرگسش نچینند

دزدان گل ریاض اشعار

 

[S O-O M]

صوفیی علم لغت میکرد بحث
جز جدل هیچش نبود از علم بهر

در لغت گفتا چه باشد موت و سم
گفتمش تا چند گویی مرگ و زهر

 

[S O-O M]

کردم از سید راگوی سوالی که ترا

هست جز رای و جز اندیشه سودای دگر

گفت صد رای دگر با تو بگویم لیکن

که من از دست تو فردا بروم جای دگر

 

[S O-O M]

کیسه مکن پر زر و سیم ای پسر
کیسه برانند درین رهگذر

کیسه تهی باش و بیاسا کمال
هر که تهی کیسه تر آسوده تر

 

[S O-O M]

گفتم از مصر معانی بفرستم بتو باز
سخن چند که آید به دهانت چو شکر

باز ترسیدم ازین نکته که گویی چو همام
شکر از مصر به تبریز میارید دگر

 

[S O-O M]

هفت بیت آمد غزلهای کمال

پنج گنج از لطف آن عشر عشیر

هفت بیتیهای یاران نیز هست

هر یک پاک و روان و دلپذیر

لیک از هر هفتشان حک کردنی است

چار بیت از اول و سه از اخیر

 

[S O-O M]

با فقاعی گفتم از روی مزاح
بد معامل نیستم من ای خسیس

وجه شربتها که دادی نسیه ام
گر فراموشت شود بر یخ نویس