شعر اشعار کمال خجندی

[S O-O M]

دی جلوه گری بین که آراست مرا

خوان کرم خدا مهیاست مرا

حلوا چو زغاره بود در سفره ما

امروز همان زغاره حلواست مرا

 

[S O-O M]

قول و غزلی که دل رباید همه را
چنگت بوصول چپ سراید همه را

چنگ تو بچنگ زلف خوبان ماند
ز آنرو که شکستنش خوش آید همه را

 

[S O-O M]

گفتم م×س×ت×ی گفت که آری بخدا
گفتم مگذار گفت که بگذار مرا

گفتم بازا گفت که از من بازا
گفتم رفتم گفت دگر باز میا

 

[S O-O M]

با پسته شیرین تو شکر هیچ است
با سنبل مشگین تو عنبر هیچ است

گویند که هیچ است ز تنگی دهنت
من هیچ ندیده ام سخن در هیچ است

 

[S O-O M]

تا کی نبود با دل من تمکینت
تا چند بود جور و جفا آئینت

پیوسته بکینه دلم می پیچد
زلفین خم اندر خم چین بر چینت

 

[S O-O M]

دندان مرا چو درد پنهان بگرفت
آن درد نهان در دل و در جان بگرفت

چون مرهم درد ها همه در لب تست
آن لب باید بریز دندان بگرفت

 

[S O-O M]

کس خوبتر از تودر جهان ممکن نیست
بس خوبتر از تو در جهان ممکن نیست

گر خوبی ماه پیکران بد مهریست
پس خوبتر از تو در جهان ممکن نیست

 

[S O-O M]

در دور زمان لحظه ای آرامش نیست

دنیای دنی مکان آسایش نیست

این عزت و جاه و شوکت و منصب و قال

از بهر بشر بغیر آلایش نیست

 

[S O-O M]

انسان بمثل آینه باشد بالذات

همواره بود مظهر حق این مرات

زیبد که بشر فخر و مباهات کند

زین موهبت عظیم بر موجودات

 

[S O-O M]

آن میر که در سماع سوزی دارد
سگ روی غلام همچو پوزی دارد

گویند غلام او خطی دارد سبز
خط نی تو بگو جوالدوزی دارد