شعر اشعار نزار قبانی عربی+ترجمه

[Paradox]

دلتنگ توام، به من بیاموز چگونه دلتنگ نباشم… به من بیاموز چگونه ریشه‌های عشق ترا در درونم ریشه‌کن کنم… به من بیاموز چگونه اشک در چشمان به خشکی می‌نشیند… به من بیاموز چگونه عشق می‌میرد و شور خود را نابود می‌کند…

 

[Paradox]

ای آن که دنیا را برایم چونان غزل شعری، تصویر کردی… و زخمت را در سینه‌ام کاشتی و صبرم را به پایان رساندی… اگر برایت عزیز هستم، دستم را بگیر… من سر تا پا شیدایم…

 

[Paradox]

موج آبی چشمانت مرا به ژرفای بیشتر دعوت می‌کند… اما من در عشق بی‌تجربه‌ام و قایقی ندارم… من دارم زیر آب نفس می‌کشم… من دارم غرق می‌شوم… غرق می‌شوم… غرق می‌شوم…

 

[Paradox]

ای همه‌ی حال و گذشته من، ای جانِ جانان… صدای مرا از زیر اعماقِ دریا می‌شنوی؟ اگر نیرومند هستی، مرا از این دریا خارج کن… من هنرِ شنا کردن نمی‌دانم…

 

[Paradox]

اگر می‌دانستم عشق تا به این اندازه خطرناک است، عاشق نمی‌شدم… اگر می‌دانستم که دریا این قدر عمیق است، به دریا نمی‌زدم… اگر می‌دانستم سرانجامم چه خواهد شد، هرگز شروع نمی‌کردم…

 

[Paradox]

متن شعر رساله فی الحب نزار قبانی با ترجمه فارسی


رسالتُكِ ، في صندوق بريدي ، حمامةٌ أَليفة.. تنتظرني لتنامَ في جوف يدي فشكراً لكِ يا سخيَّةَ اليدينْ.. شكراً على موسم الفُلّْ..

 

[Paradox]

تسألين: ماذا فعلتُ في غيابك؟ غيابُكِ لم يحدثْ. ورحلتُكِ لم تتم. ظللتِ أنت وحقائبك قاعدةً على رصيف فكري ظلَّ جوازُ سفرك معي وتذكرةُ الطائرة في جيبي..

 

[Paradox]

ممنوعةٌ أنتِ من السَفَرْ.. إلا داخلَ الحدود الإقليمية لقلبي.. ممنوعةٌ أنتِ من السفرْ.. خارجَ خريطة عواطفي واهتمامي بك..

 

[Paradox]

رسالتُك في صندوق بريدي جزيرةُ ياقوتْ.. وتسألين عن بيروتْ.. بيروت، ساحاتُها، مقاهيها، مطاعمُها، مرفأها.. بواخرها.. كلُّها تصبُّ في عينيْكِ ويوم تغمضين عينيكِ.. تختفي بيروتْ.

 

[Paradox]

نامه‌ هایت در صندوق پستی من کبوترانی خانگی‌اند بی‌تاب خفتن در دست‌هایم یاس‌ هایی سفیدند به خاطر سفیدی یاس‌ ها از تو ممنونم