شعر اشعار علی سلطانی نژاد

[خآنومِاَلف؛]

.
احاطه کرده شهـر را ، شعاعِ مهربانی ات
نمیشود کمی کم از ، علاقـه ی نهانی ات

حواس‌‌پرتِ من چرا، برای من نمیشوی؟
که‌طاق گشته طاقت‌از،نبودِ هر زمانۍات

نگاهِ دیگـری مـرا ، نمی گرفت، بعدِ تـو
بیـا مرا خراب کن ، بـه آبِ ارغـوانی‌ ات

اگر به خِلسه می بّرد ، شبی مرا نگاهِ تـو
هـزار ناز می‌ کند ، بـه من دلِ روانی‌ ات

دقیقه ای دلِ مرا، به‌حالِ خود رها مکن
مرا بِبَر بـه خلوتِ، همیشـه آسمانی ات

شبانه های دوری‌ام، چه بیکران ندارمت
چه شاد میکند مرا ، شبی حضورِ آنی‌ ات