انتشاریافته دلنوشته دختری که قاتل توست | مهرانه بلوچ

​

نام دلنوشته: دختری که قاتل توست

دلنویس: مهرانه بلوچ

ژانر: عاشقانه، تراژدی

مقدمه:
تمام خیابان‌ را با عطر رازقی معطر می‌کنم. روی جدول‌ها راه می‌روم و قول می‌دهم فراموش نکنم کداممان گناهکارتر است. شاید تو از سر اتفاق عطرم را بشناسی. شاید مکث کنی و حرکات دخترکی که صورتش را پشت ماسک پنهان کرده تو را به وجد بیاورد.

 

[Romanik Bot]

به نام خداوند دل‌های پاک​

سلام خدمت شما دل‌نویس عزیز!​

متشکریم از شما برای انتخاب انجمن رمانیک جهت انتشار آثار ارزشمندتان.​

خواهشمندیم قبل از شروع کردن نگارش دلنوشته‌تان، قوانین مذکور در تاپیک زیر را با دقت مطالعه فرمایید!​

[قوانین و مراحل ایجاد تاپیک دلنوشته]​

پس از ارسال حداقل ده پارت از دلنوشته خود، می‌توانید طبق قوانین تاپیک زیر برای اثر خود درخواست جلد دهید.
[درخواست جلد برای دلنوشته]​

پس از اتمام نگارش، برای درخواست نقد و تعیین سطح اثرتان، از طریق لینک زیر اقدام کنید.
[درخواست نقد و تعیین سطح دلنوشته] ​

پس از رفع ایرادات گفته شده توسط منتقد، جهت بررسی دوباره و تعیین سطح مجدد اثرتان از طریق لینک زیر اقدام کنید.
[تعیین سطح مجدد دلنوشته]​

پس از اتمام نگارش دلنوشته، می‌توانید از طریق لینک زیر برای صوتی کردن دلنوشته خود اقدام کنید.
[درخواست صوتی شدن دلنوشته]​

پس از اتمام نگارش دلنوشته، در تاپیک زیر اعلام کنید.
[اعلام پایان نگارش دلنوشته]​

شما می‌بایست پس از اتمام اثرتون درخواست رصد اثرتان را دهید تا ممنوعات اثرتون بررسی بشه، برای درخواست از طریق لینک زیر اقدام کنید.​

درخواست رصد​

پس از اتمام رصد برای ویراستاری و ارسال اثر شما روی سایت، طبق موارد گفته شده در لینک زیر اقدام کنید.
[درخواست ویراستاری دلنوشته]​

جهت انتقال اثر به متروکه و یا بیرون آوردن اثر از متروکه، از طریق لینک زیر اقدام کنید.
[انتقال و بیرون آوردن دلنوشته از متروکه]​

متشکریم از حضور گرم و همکاری شما در انجمن رمانیک!​

| مدیریت تالار ادبیات انجمن رمانیک |​

 

[مهرانه بلوچ]

خیال می‌کردم بعد از جدایی دستانمان به قطع خواهی مرد و آن شهر دور، قتلگاه چشمانت خواهد شد؛ اما از سر ظهر که باران، خیال بند آمدن ندارد تو بارها و بارها در قلبم مرور می‌شوی.

 

[مهرانه بلوچ]

با خودم می‌گویم:
- چه‌قدر محکم بود که اشک چشم‌هایش را احاطه نمی‌کرد و چه‌قدر دلسرد که آزردگی‌های انباشته شده در قلبم را نمی‌دید.

 

[مهرانه بلوچ]

کاشف ستاره‌ها!
کاش یک شب به سرت بزند برایم نامه بنویسی.
مثلاً بنویسی:
- دلم برایت تنگ شده مِهرا!
یا از من بپرسی:
- هنوز هم دوستم داری؟

 

[مهرانه بلوچ]

قول نمی‌دهم پاسخ نامه‌ات را بدهم. آخر می‌دانی خانه‌ی ما از اداره‌ی پست خیلی دور است و من دختری نیستم که بتواند پشت فرمان بنشیند.

 

[مهرانه بلوچ]

مجنون چشم‌هایم!
به دروغ‌های شاخدار این جماعت گوش نکن.
دختری که چتر زرد می‌خرید؛ اما بدون برداشتنش به خانه برمی‌گشت دیگر سال‌هاست مسیر مدرسه تا خانه را قدم نمی‌زند. کفش‌هایش پاپیون ندارد و دیگر رمان‌های دوستش را قرض نمی‌گیرد.

 

[مهرانه بلوچ]

دختری که چشم‌هایش همیشه اشکی بود و تو را بسیار دوست داشت سال‌هاست یک خواب تکراری می‌بیند و هیچ کس حتی خودش باور نمی‌کند تو پای ثابت رویاهایش باشی.

 

[مهرانه بلوچ]

عشق بی‌انتهای من!
کمی دردناک است؛ اما آلبوم عکس‌هایم، عکس تو را کم دارد. بی‌شک نمی‌دانی من در تمام عکس‌هایم عاشق توام، حتی در همان عکسی که مانتوی کرم به تن دارم، چشم‌هایم عشق تو را فریاد می‌زنند و من هر چه تلاش می‌کنم یادم نمی‌آید عکاس آن عکس کیست که عشق تو را هشت سال زودتر از دیدنت ثبت کرد.

 

[مهرانه بلوچ]

باید برگردم مثل قاتلی که به صحنه‌ی جرم باز می‌گردد. تا قبل از خشکسالی چشم‌هایت مرهمی که میان لب‌هایم پنهانش کرده‌ام، نوش داروی قلبت شود.

 

[مهرانه بلوچ]

زجرآورترین شکنجه‌ی من!
لباس سفید بپوش و خوشبوترین عطرت را روی خودت خالی کن. امروز با یک مشت خاطره به دیدنت می‌آیم و حتی این باران بی‌وقفه، نمی‌تواند جلودارم باشد.