روان شناسی والدین تاثیرگذار۹

[فاطره]

وظیفه والدین این است که به فرزندان راست گفتن، خوب و مهربان بودن را در عمل و نظر یاد بدهند؛ در غیر این صورت، اگر والدین در بالا بایستند و فرمان بدهند و انتظار داشته باشند که کودکان آنها را اجرا کنند؛ کودکانی که آن فرمان‌ها را نمی‌فهمند و نمی‌توانند بپذیرند و نمی‌پسندند، اگر آنها را اجرا کنند دچار درگیری و وارد فاز اضطراب و نگرانی می‌شوند و مسائل زندگی برایشان بسیار سخت و مشکل می‌شود.

اگر فرزند ناسازگار دارید که مدام نافرمانی می‌کند بی‌شک روی دوش یکی از والدین نشسته است!
بدین معنا که والدین تعارض‌هایی با هم دارند (حالا یا مربوط به خودشان است یا مربوط به قواعد فرزندپروی) لذا یکی از والدین با فرزند ناسازگار مقابل والد دیگر متحد می شود.
تا زمانی که تعارض‌ها حل نشوند نمی‌توانیم انتظار فرزند سازگاری را داشته باشیم و همین تعارض‌ها و ناسازگاری ها به کانون خانواده و آینده فرزند شما آسیب جدی وارد می کند.
والدین عزیز برای تربیت فرزندتان باید با یکدیگر هماهنگ و هم صدا باشید.



کودکان بیش از تنبیه، به تشویق نیاز دارند.
_ تشویق به آنها عشق و امید و انگیزه می‌دهد.
_ او را برای آینده سرشار از امیدواری می‌کند.
_ احساس خوب بودن و ارزشمندی را در او بالا می‌برد.
استفاده بیش از حد از تنبیه و استفاده نکردن از تشویق، باعث سَرخوردگی و ناامیدی فرزندانمان می‌شود و ما با دست خود، فرزندانمان را به سوی احساس حقارت سوق می‌دهیم و انرژی مثبت را از آنان می‌گیریم.