روان شناسی رفتار والدین در قبال اشتباه کودک

[فاطره]

بچه ها در اشتباه نباید سرزنش شوند.
وقتی لقب های "بی شعور و کودن و احمق" به کودک می دهیم، تحقیر می‌کنیم و وقتی لقب های "دکتر، مهندس، هنرمند و فرشته" می‌دهیم، خود شیفته‌اش می کنیم؛ بدون اینکه عملی انجام داده باشه و بدون اینکه به کارش اشاره کنیم و کارش را نقد یا تأیید کنیم.
(تأیید برای کار است، نه برای ذهنیت او)
کودک باید عمل کند و تأیید شود و حتی وقتی عمل کرد و عملش اشتباه بود، اشتباهش هم تأیید می‌شود ولی بعد از اشتباه به او مسئولیت بدهیم تا جبران کند.


مادر و پدر عزیز شما کاملا حق دارید که گاهی عصبانی شوید و با فرزند خود برخورد کنید. اما برای جبران این رفتارها می توانید:
۱. با فرزند خود به صورت روزانه بازی کنید چون بازی پنی سیلین تمام دردهای روانی کودک است.
۲. زمان های دو نفره با کیفیت با فرزند خود داشته باشید.
۳. به ازای هر یک بار عصبانیت، سه تا چهار بار هم فرزند خود را بابت کارهای مثبت او تشویق کنید.
۴. خصوصیات مثبت کودک‌ را به همسر خود بگویید تا خود کودک بشنود.



تمام روانشناسان کودک به تاثیر نگاه والدین بر کودک اذعان دارند.
"نگاه مهربان و محبت آمیز"
"نگاه خشمگین و عذاب آلود"
هر دو نوع نگاه آثار عمیقی بر روان کودک ایجاد میکند.
اگر کودک طعم نگاه محبت آمیز و مهربان والدین را بچشد و با آن انس بگیرد در زمینه های خطا یا بحران فقط یک نگاه خشمگین والدین برای وی کافی بوده و دیگر نیازی به فریاد یا تنبیه نیست.



داد و فریاد کردن، تلاش‌های تربیتی شما را نابود می‌کند.
به یاد داشته باشید که کودکان به پدر و مادر بی‌نقص و کامل نیازی ندارند، بلکه پدر و مادری می‌خواهند که به اندازه کافی خوب باشند. بنابراین، اصلا اشکالی ندارد که به‌ جای داد و فریاد کردن، به فرزندتان بگویید که در حال حاضر با مشکلات زیادی درگیر هستید و به آرامش نیاز دارید. بیشتر والدین نسبت به بعضی از رفتارهای کودکان حساسیت بیشتری دارند، اما آنان نباید کنترل خودشان را در چنین شرایطی از دست بدهند.
توجه داشته باشید که شما به‌عنوان پدر یا مادر باید وضعیت ذهنی خودتان را بشناسید و آگاه باشید که این وضعیت چطور بر شیوه فرزندپروری شما تاثیر می‌گذارد. بنابراین، ابتدا احساسات خودتان را شناسایی کنید و این احساسات را از واکنش انتخابی‌تان نسبت به رفتار نادرست و تحریک‌کننده کودک جدا کنید.