آموزش نقطه ی شروع فیلمنامه نویسی

[ARA.O.O]

از توصیف جزئیات ملول نشو. جزئیات را بخوان. جزئیات را ببین. جزئیات را بنویس. جزئیات را بخوان و ببین و بنویس و بگذار جزئیات کمکت کنند تا صدای منحصر به فرد خودت را بیابی.

الیا کازان، نویسنده و کارگردان امریکایی، که هم رمان می‌نوشت و هم فیلم می‌ساخت. دربارۀ یکی از آثارش می‌گوید:

«تصور می‌کنم رمانم از فیلم برتر است…
من زیاد پابند شرح جزئیاتی هستم که شخصیت را نشان می‌دهد: طرز راه رفتن در خیابان،‌ چگونگی عشقبازی، اتومبیل‌رانی،‌ نشستن سر میز، از این قبیل چیزها… در فیلم ناچارم از میان جزئیات پاره‌ای را انتخاب کنم. حال آن که کتاب به من اجازه می‌دهد حقیقت کامل‌تری را بیان بکنم. فلوبر پس از یادداشت دقیق جزئیات منش‌ها بود که دست به کار نوشتن می‌شد.*»

جالب اینکه کازان گاهی بر اساس رمان‌هایش فیلم می‌ساخت،‌ گاهی هم بر عکس. بعد از نمایش فیلم، رمان می‌نوشت.

اما بگذار به این بهانه چیزی بگویم:

برای فیلم‌نامه نوشتن عجله نکن.

به سرچشمۀ سینما وصل شو که ادبیات است.

ادبیات را بخوان و بشناس و بنویس و بنویس و بنویس.

بعد می‌توانی فیلم‌نامه هم بنویسی، حتی فیلم هم بسازی.

و فراموش نکن که خدا و شیطان هر دو در جزئیاتند.**



پی‌نوشت:

*روزنه‌ای رو به زمان،‌ ترجمۀ‌ جهانگیر افکاری،‌ ص. ۴۲

*واپسین جملۀ این یادداشت ترکیبی از این دو جملۀ معروف است که در کتب و مقالات گوناگون به فراخور بحث مورد استفاده قرار گرفته‌اند:

خدا در جزئیات است.

شیطان در جزئیات است.