- شناسه کاربر
- 4
- تاریخ ثبتنام
- 2020-09-25
- موضوعات
- 19
- نوشتهها
- 242
- پسندها
- 1,030
- امتیازها
- 153
- محل سکونت
- جهنم سیگاری🚶🏿♂️🚬
دلیل دیگری که بسیار وابسته به شناخت کاراکترها و بار حسی فیلم است، محتواییست که نولان ارائه میکند و طبعا برای درک بهترش، همراهی بیشتری با کاراکترها نیاز است. اگرچه که نولان انگیزههایی همچون نجات جان بشریت آن هم با پیوند افراد گذشته و آینده به یکدیگر را پیشتر در فیلم «میان ستارهای» آغاز کرده بود، اما در فیلم تنت به واسطه در هم تنیدگی بیشتر زمانها و مسیرهای زمانی که هر کدام از کاراکترها دنبال میکنند، این مسئله جدیتری و معاصرتر دنبال شده است. نولان از جایی که فیلمساز زمانه است و مدام از دغدغههای روز همچون وحشت تروریسم، پیشرفت تکنولوژی، خطر جنگ جهانی سوم و تقابل بشر با پدیدههای فیزیکی در فیلمهایش استفاده میکند، با دغدغه زیست بشر آینده و به طور کلی نقش تک تک ما در زیست آیندگان، به میان آمده است. تمام پیچیدگی زمانی این قصه را در یک گزاره خلاصه کنیم: «بمبی که منفجر نشده، برای کسی اهمیت نداره». خطری که حیات آیندگان را تهدید میکند، به مثابه بمبیست که هنوز به انفجار در نیامده است. اما رویکردهای مختلفی درباره آن وجود دارد.
در فیلم تنت قاعدتا نباید از مخاطبان انتظار داشت که در لحظات پایانی فیلم، بغض کاراکتری که نمیشناسند را درک کنند. یا نباید در لا به لای این همه فرضیه زمانی، انتظار حس کردن پدیده تنت را داشت به جای فهم آن
رویکردهایی که در سریال Dark هم شاهد آن بودیم. اینکه گذشته، حال و آینده به شدت به هم وابستهاند. هر اقدامی از ما، جایی در این هستی اثرش را میگذارد. گذشتگان، حال و آیندگان، همچون روایت فیلم در هم تنیدهاند. آنقدر نزدیکند که تنها از پشت یک جدار شیشهای یکدیگر را میبینند. نولان مرز این زمانها را به همین دلیل از بین برده است که ما هر قدر هم سخت و پیچیده، این نزدیکی و در هم تنیدگی را درک کنیم.
![دیوید واشنگتن قبل از مذاکره با ماکیل کین در فیلم تنت دیوید واشنگتن قبل از مذاکره با ماکیل کین در فیلم تنت](https://cdn.zoomg.ir/2020/12/tenet-protogonist.jpg)
در فیلم تنت قاعدتا نباید از مخاطبان انتظار داشت که در لحظات پایانی فیلم، بغض کاراکتری که نمیشناسند را درک کنند. یا نباید در لا به لای این همه فرضیه زمانی، انتظار حس کردن پدیده تنت را داشت به جای فهم آن
رویکردهایی که در سریال Dark هم شاهد آن بودیم. اینکه گذشته، حال و آینده به شدت به هم وابستهاند. هر اقدامی از ما، جایی در این هستی اثرش را میگذارد. گذشتگان، حال و آیندگان، همچون روایت فیلم در هم تنیدهاند. آنقدر نزدیکند که تنها از پشت یک جدار شیشهای یکدیگر را میبینند. نولان مرز این زمانها را به همین دلیل از بین برده است که ما هر قدر هم سخت و پیچیده، این نزدیکی و در هم تنیدگی را درک کنیم.