معرفی لاک پشت سبز دریایی

[شاهزاده آبی مرداد]

لاک‌پشت سبز دریایی ( Chelonia mydas) که به نام‌های لاکپشت سبز، لاکپشت سیاه و لاکشپت سبز اقیانوس آرام نیز شناخته می‌شود، نوعی لاک پشت از خانواده Chelonidae است. دلیل نام‌گذاری این گونه وجود لایه‌ای از چربی سبز رنگ در زیر لاک این حیوان است. این گونه از لاکپشت‌ها در آبهای گرمسیری سراسر جهان زندگی می‌کنند؛ دو جمعیت مجزا در آبهای اقیانوس آرام و اطلس شناسایی شده‌اند. لاکپشت‌های سبز در خلیج فارس و دریای عمان نیز زندگی می‌کنند. در سواحل جنوبی ایران بیش از 50 زیستگاه اصلی برای لاک پشت های دریایی وجود دارد که محل چرا، جفت‌گیری و تخم ریزی آن‌ها می‌باشد بر اساس نتایج به دست آمده لاک‌پشت سبز و لاک پشت پوزه عقابی بیشترین تعداد لانه‌سازی یا به بیان دیگر بیشترین مناطق لانه‌سازی و تخم‌گذاری در ایران را به خود اختصاص داده‌اند. لاکپشت سیز دریایی بالغ عموماً از علف دریایی تغذیه می‌کند و به گونه‌ای با هرس کردن کف دریا از رشد بی رویه جلبک‌ها جلوگیری می‌کند. این گونه از لاکپشت‌ها برای زیست بوم مفید هستند و به عنوان موجودات پاک‌کننده زیست بوم دریا به‌شمار می‌روند و آلودگی‌های سواحل را از بین می‌برند. لاک‌پشت سبز با خوردن گونه‌های دریایی از جمله عروس دریایی جمعیت رو به افزایش آن‌ها را کنترل می‌کند. از نظر طبقه‌بندی «آی‌یوسی‌اِن» این گونه از لاکپشت در لیست قرمز گونه‌های در حال انقراض قرار دارد. در بسیاری از کشورها شکار این لاکپشت و استفاده از تخم‌های آن ممنوع شده یا محدود شده‌است. با اینحال این گونه از لاکپشتها به دلایل مختلف از قبیل آلودگیهای محیط زیست، پیشرفت ساخت وساز در مناطق ساحلی، صید در تورهای ماهی و میگو و بیماری‌های مختلف در خطر انقراض هستند.


نگاره‌ای از یک لاک‌پشت سبز دریایی حین تغذیه از علف‌های دریایی کف دریا. زباله های پلاستیکی در صورت ورود به دریا، وارد زنجیره غذایی جانوران دریایی شده و سالیانه هزاران گونه از جانوران آبزی از قبیل لاک‌پشت، وال، دلفین، فُک و پرندگان دریایی اشتباهاً بر اثر خوردن کیسه و نی‌های پلاستیکی، می‌میرند.