جایگاه قطعنامه های مجمع عمومی
هرچند زمان بررسی قطعنامه های مجمع عمومی، نگاه دقیق و موشکافانه به منشور ملل متحد به عنوان سند
موسس سازمان ملل بسیار کارگشا می باشد اما اهمیت و موثر بودن قطعنامه های مجمع تنها در چارچوب منشور خلاصه نمی شود.
مجمع عمومی به عنوان نهادی که متشکل از تمامی اعضای ملل متحد است، در بررسی و حل و فصل بسیاری از موضوعات مهم بین المللی نقش تعیین کننده داشته و بدین ترتیب این توانایی را دارد که از بروز نابسامانی های بسیاری در سطح جهان پیشگیری کند.
لذا رابطه ی بین قطعنامه های مجمع عمومی و معاهدان بین المللی عاملی است که بر عملکرد مجمع تاثیرات بسیار مفیدی داشته است.
تفاوت توصیه ها و تصمیمات
اصولا توصیه ها الزام آور نیستند مگر زمانی که به صورت صریح یا ضمنی اراده ی خود را نبست به پذیرش آن ابراز نمایند.
قطعنامه های الزم آور قدرت خود را از اساسنامه ی صادر کننده دریافت می نمایند و همه از گستره ی الزام یکسانی برخوردار نیستند.
بعضی از این تصمیم های سازمان مخاطب یا مخاطبان خاصی دارد، به طور مثال برای یک کشور خاصی صادر می شود و برخی دیگر از تصمیمات جنبه ی عمومی داشته و همه ی اعضای سازمان صادر کننده ملزم به اطاعت هستند.
در واقع بسیاری از تصمیماتی که شورای امنیت سازمان ملل متحد برای حفظ صلح و امنیت بین المللی می گیرد، از قدرت الزام آور فراگیری نسبت به اعضای سازمان برخوردار است و منشا این الزام را می توان در ماده ۲۵ منشور ملل دریافت.
این ماده
اشعار دارد اعضای ملل متحد موافقت می کنند که تصمیمات شورای امنیت را بر طبق این منشور قبول و اجرا کنند.
ملاک تشکیل سازمان های بین المللی
گاه امکان دارد که سازمان های بین المللی با تصویب قطع نامه ای اقدام به تشکیل سازمان بین المللی دیگر یکنند. بدین معنا که در مواقعی قطعنامه ها ملاک تشکیل یک سازمان بین المللی شود.
قطعنامه عمدتا در راستای اجاد ارکان فرعی در سازمان های بین المللی مورد استفاده قرار می گیرد.
اسناد
موسس برخی از سازمان های بین المللی در واقع قطعنامه صادره از یک سازمان بین المللی است مانند آسه آن و اوپک.
نتیجه گیری
در واقع قطعنامه یک طرح پیشنهادی است که توسط مجمعی تصویب می شود. قطعنامه دارای انواع مختلفی است که از جهت اعتبار، برخی از آن ها جنبه ی الزامی و برخی دیگر اعلامی است.
بدین معنا که قطعنامه های شورای امنیت جنبه ی الزامی دارد و علی الاصول قطعنامه های مجمع عمومی سازمان ملل متحد برخلاف اینکه اثر حقوقی دارد از قدرت قطعنامه های الزامی برخوردار نیست.
انواع قطعنامه ها عبارتند از:
داخلی.
اعلامی.
حفظ صلح و امنیت.