معرفی شاه روباه

[شاهزاده آبی مرداد]

شاه‌روباه حیوانی است از سرده روباهان (Vulpes)، که در علفزارهای کوهستانی افغانستان و ایران و برخی نقاط دیگر خاورمیانه زندگی می‌کند. جثهٔ آن کمی کوچک‌تر از روباه معمولی است و بر روی صورت، دو نوار سیاه و مشخص دارد که از چشم‌ها به طرف بیرون امتداد یافته‌اند.

شکل ظاهری​

طول بدن این حیوان در حدود ۵۰ سانتی‌متر است و کمیاب‌ترین روباه ایران به‌شمار می‌آید. موهای بدن آن انبوه است و دمی بسیار بلند و پُر مو دارد.
مانند تمام روباه‌هایی که در کویر زندگی می‌کنند گوش‌های بزرگی دارد تا گرما را از خود دور کند اما برخلاف سایر روباه‌های کویر لایه‌های پوشیده‌شده از مو ندارد تا پنجه‌هایش را از شن داغ بیابان محافظت کند. دم آن تقریباً به اندازهٔ بدنش است و رنگ پوستش برنزهٔ روشن و در زیر بدن سفید است و لکه‌ای سیاه نیز در نوکِ دُمش دارد. ارتفاع این روباه از شانه تا زمین به ۳۰ سانتیمتر می‌رسد و طول سر و بدنش به ۴۲ سانتیمتر بالغ می‌شود. اندازهٔ دم به ۳۰ سانتیمتر می‌رسد و وزنش از ۱٫۵ تا ۳ کیلوگرم متغیر است.

تغذیه​

این روباه در مقایسه با سایر روباه‌ها بیشتر همه‌چیزخوار است. به میوه‌هایی مانند انگور بی‌هسته و خربزه‌های رسیده که موقع برداشت‌شان باشد، علاقهٔ وافر دارد. همچنین از حشرات موجود در بیابان نیز تغذیه می‌کند.

تولید مثل​

این روباه نیز مثل سایر روباه‌ها در اواسط زمستان جفت‌گیری می‌کند و طول دوره بارداری آن ۵۰ تا ۶۰ روز است که در پایان این دوره بین ۱ تا ۳ توله به دنیا می‌آید. روباه ماده تا ۲ ماه به بچه‌هایش شیر می‌دهد. بچه‌ها در ۸ تا ۱۲ ماهگی آمادهٔ تولید مثل می‌شوند. عمر این روباه ۴ تا ۵ سال است اما گزارش‌هایی حاکی از عمر ۱۰ سالهٔ این روباه نیز ارائه شده‌است.