باید کودک را بشناسیم
اهمیت شناخت و کمک گرفتن از این شاخه زمانی بیشتر میشود که ما کودک خود را درک کنیم و بدانیم که کودک به دلیل کنترل و تسلط کمی که بر وقایع دارد مشکلات روانشناختی خود را متفاوت از بزرگسالان بروز می دهد. یعنی اغلب به صورت علائم و اشکالات بدنی مثل دل درد و حالت تهوع و… . کودکان نمی توانند به راحتی با محیط سازگار شوند پس وظیفه ماست که با افزایش آگاهی عوامل آزاردهنده را در کودکان پیدا کرده و به او کمک کنیم تا با شرایط موجود سازگار شود.
البته نکته ی قابل توجه این است که برخی علائم ویژگی خاص یه دوره ی تحولی و کاملا بهنجار است برای مثال بیقراری کودک زمانی که از والدین جدا میشود تا ۳سالگی کاملا طبیعی می باشد و نباید آن را با اختلال اضطراب جدایی اشتباه گرفت.
یکی از رایج ترین اختلالات کودکی
بیش فعالی است. کودکان بیش فعال
نشانه های بی توجهی دارند که شامل :
۱- به جزئیات توجه نداشته و بی دقتی های فراوانی دارند .
۲- در حفظ توجه به تکالیف مشکل دارند
۳- در هنگام صحبت کردن گویی به حرف های شما گوش نمی دهند
۴- به آموزش هایی که میبینند عمل نمی کنند
۵- تکالیفی که نیاز به حفظ تلاش دارد را دوست ندارند
۶- وسایل ضروری برای انجام تکالیف را گم میکنند
۷- به سرعت دچار حواس پرتی می شوند
۸- در فعالیت های روزانه فراموش کار هستند.
نشانه های بیش فعالی
۱- دست ها و پاهای خود را بسیار تکان می دهند
۲- در اکثر مواقع صندلی خود را ترک می کنند
۳- در موقعیت های نامناسب میدوند و از دیوار بالا می روند
۴- در اوقات فراغت و بازی کردن مشکلاتی دارند
۵- مثل ماشین انرژی داشته و کار میکنند
۶- اغلب پرحرف هستند
۷- قبل از تمام شدن سوال دیگران شروع به پاسخ دادن میکنند
۸- رعایت نوبت برای آنها دشوار است
۹- اغلب صحبت دیگران را قطع میکنند.
البته این معیارها برای تشخیص توسط والدین کافی نیست و صرفا زنگ خطری است که در صورت عدم توجه کارکرد اجتماعی ، خانوادگی ، تحصیلی و … کودک را میتواند دچار اختلال کند.
برای درمان این اختلال درمان های دارویی وجود دارد و آنچه در کنار درمان های دارویی و رفتاردرمانی بسیار موثر است آموزش رفتاری والدین است . در این آموزش ها مهارتهایی مثل دادن
تقویت مثبت ، طراحی قوانین خانه ، استفاده از روش تنبیهی مناسب و چگونگی تهیه کارت گزارش روزانه ی خانه – مدرسه مشارکتی با معلم کودک در مدرسه آموزش داده میشود.
یک مشکل رفتاری بسیار رایج در کودکان
مشکلات غذا خوردن است . یعنی ممکن است کودک بسیار کند غذا بخورد یا از سر میز غذا چندین بار بلند شود یا از غذا اغلب ایراد بگیرد و همین مشکلات باعث می شود کودک فرصت یادگرفتن مهارتهای تعاملی را سر میز غذا از دست داده و این فرصت تبدیل شود به زمان جنگ و ستیز میان والدین و کودک .