دلنوشته های نرگس صرافیان

[~Romaysa_paX~]

همه فکر کردند "بابایی" نیستم
هیچکس نفهمید
من نگران تارهای سفید لای موهایت بودم
آخر شنیده بودم باهر شیطنتم
یکی به آن ها اضافه میشود
کودک است دیگر
باور میکند!

 

[~Romaysa_paX~]

عیدت مبارک ماهِ من ، دیشب تو را دیدند نه ؟!
دور از نگاهم بی وفا ، در شهر غوغا می کنی ... ؟!

 

[~Romaysa_paX~]

زندگی مثل فوتبال است
گاهی مشکلات هم
بانی موفقیت میشوند
ناامیدنشو
شاید دقیقه ی 90
در اوج کسالت
شیرینترین گل زندگیَت
به دروازه ی خوشبختی نشست

 

[~Romaysa_paX~]

یایید این ماهِ رمضان را
روزه ی "حق" بگیریم ...
که "حق" ؛
بی رحمانه ترین خوردنیِ این روزهاست ...
ما به حق خوری ، خو گرفته ایم !

 

[~Romaysa_paX~]

یادِ آن تعریف کردن هایِ شیرینَت بخیر ...
لعنتی ! کِی هَضم کردی این همه تغییر را ؟!

 

[~Romaysa_paX~]

عاشق کردن مردها ، زیاد هم کار سختی نیست؛
همین که حرفشان را بفهمی ،
قربان صدقه ی مردانِگیشان بروی ،
قبولشان داشته باشی و
به استقامَتشان تکیه کنی ؛
جنگجوترین مردِ عالم هم که باشند ؛
دل می دهند ...
و در هوایِ تو، همان پسر بچه ای می شوند که دلش قربان صدقه های گاه و بیگاهِ تو را می خواهد ...