انتشاریافته دلنوشته سربالایی افکارم | هدیه قلی زاده

به نام خالق بهترين ها
نام دلنوشته: سربالایی افکارم
دلنويس: هديه قلی زاده
ژانر:علمی-تخيلی، ترژادی، اجتماعی
مقدمه:
همه‌‌‌مون به دنبال اصلاح اعمال و رفتار خود در طول زندگی قشنگمون هستيم. خيلی‌‌‌هامون با روش صحيح به رفع اشکالات و نواقص خود می‌‌‌پردازيم و در آخر، نتيجه‌‌‌ی خوبی به دست میاريم و برخی ديگه‌ از ما هم شکست می‌‌‌خوريم. چرا؟
همه‌‌ی ما روياهايی در سر داريم و می‌‌‌خوایم از زندگی لذت ببريم. در زندگی همه‌‌‌ی ما زمان‌‌‌هايی وجود داشته که برای رسيدن به اون‌چه حقيقتاً سزاوارش هستيم، انديشه و طرح‌‌‌هايی رو در سرمون پرورونديم؛ اما در رويارويی با مشکلات زندگی و دست و پنجه نرم کردن با سختی‌‌‌ها از اهداف و روياهای خود دور می‌‌مونيم، پس شايد منتظر تلنگری برای زندگی‌‌‌‌مون هستيم، يا حتی انگيزه.

​

 

[هدیه زندگی]

هدف از خلقت من روی زمين تعالی خودم و تلاش در جهت ارتقاء محيط پيرامون و موقعيت من بوده است. خداوند چه‌قدر زيبا انتهای کار اين دو خلقت عظيم خود که همانا انسان و زمين است را باز گذاشته است! سر بگردانيم و ببينيم که چه بسيارند رودخانه‌ها و رودهای بدون پل، نقاشی‌های کشيده نشده، آوازهای خوانده نشده، کتاب‌های نوشته نشده و فضاها و رموز کشف نشده. برای انجام آن‌‌چه که هنوز انجام نشده، خداوند ما را آفريد و قدرت انجام آن را نيز به ما عنايت کرد؛ ولی در عين حال انتخاب با ما ا‌ست!
‌رفتار پيرو انتخاب و نتيجه پیرو تلاش‌ به وجود خواهند آمد. هر آن‌چه که هستيم و هر آن‌چه که می‌توانستيم باشيم، همه چيز به ما بستگی دارد. مادامی‌ که زنده هستيم و زندگی می‌کنیم فرصت تلاش داريم و در دوران مختلف و فصول متفاوت زندگی‌مان‌ عملکرد يعنی همه چيز! آری، همه چیز است!‌

 

[هدیه زندگی]

سختی‌‌‌ها هميشه بعد از فرصت‌‌ها می‌‌‌آيند و رکود پس از رونق مطرح می‌‌شود. با زمستان چه می‌‌شود کرد؟ می‌‌توان قوی‌‌‌تر، عاقل‌‌تر و بهتر بود. زمستان نمی‌‌تواند تغيير يابد؛ ولی من می‌‌‌توانم! چرا نتوانم؟ من قدرتی دارم که می‌‌توانم!
آری، می‌‌دانم که می‌‌‌‌توانم قبل از درک اين حقيقت، هميشه در زمستان می‌‌‌گفتم ای‌‌کاش تابستان بود. وقتی سختی می‌‌‌کشيدم عادت داشتم بگويم، ای‌‌‌کاش!
راحت بود؛ ولی اکنون آرزو نمی‌‌‌کنم که کاش زمستان کوتاه‌‌‌تر يا سبک‌‌‌تر بود. بلکه آرزو می‌‌‌کنم که کاش عاقل‌‌‌تر و بهتر بودم. نمی‌‌‌گويم کاش مشکلاتم کم‌‌‌تر بود، می‌‌‌گويم کاش قوی‌‌‌تر بودم. نمی‌‌گويم کاش سختی نمی‌‌‌کشيدم، می‌‌‌گويم کاش آگاه‌‌تر بودم.

 

[هدیه زندگی]

بهار زندگی‌‌ام کوتاه است. ممکن است مسحور زيبايی‌‌های آن شده، در چشم به هم زدنی رفتنش را حسرت‌‌‌بار نظاره کنيم. پس تأمل کنيم و عطر دل‌‌‌انگيز گل‌‌‌های بهاری را با دل و جان استشمام کرده و قبل از دير شدن کاری بکنيم. مبادا چشم باز کنيم و ببينيم بهار رفته و بذرهای ما در کيسه‌‌ای در دستانمان مانده.
عاقلانه و با درايت بذرهايمان را به‌‌‌طور منظم و با برنامه‌‌ريزی بکاريم. از صخره‌‌‌ها، علف‌‌‌های هرز و موانع ديگر نترسيم. اگر هوشيارانه عمل کنيم هيچ يک، جای از اين موانع بذرهای ما را از بين نخواهد برد. پس حرکت را انتخاب کنيم، وقت کاهلی نيست. جذابيت‌‌‌های ظاهری را رها کنيم و حقيقت را دريابيم. لبخند را بر لب بنشانيم و اخم را فراموش کنيم. به عشق چنگ بزنيم و دشمنی‌‌ها را دور بريزيم. وقتی بهار دل‌‌انگيز به زندگی شما لبخند زد، کارمان را شروع کنيم و از فرصت‌‌‌هايمان استفاده کنيم.

 

[هدیه زندگی]

در اين دنيا و زمانه چيزهای زيادی را با چشم می‌‌‌بينم و دنيا به ما چيزهای زيادی نشان می‌‌‌دهد. هم‌‌‌چون وقتی بهار نشانم می‌‌‌دهد زندگی يک فرصت زيبا برای کاشت و برداشت است. کافی است ياد بگيرم چگونه بار ديگر از صفر شروع کنم گويی دوباره زاده شده‌ام!
اجازه بدهم جذابيت‌‌‌ها و شگفتی‌‌‌ها من را به سوی خود بخوانند و انگيزه‌‌‌‌ی جستجوی معجزات پنهان در پديده‌‌‌ها را در من ايجاد کند. بدون رهایی وقت در بهار زندگی خود غرق شوم و از فرصت‌‌‌های آن بهره گيرم. بهار در زندگی هر يک از ما فقط چند بار رخ خواهد داد. زندگی کوتاه است، حتی اگر طولانی‌‌‌ترين عمر طبيعی را تجربه کنيم. هر طور که زندگی می‌‌‌کنيد، از آن لذت ببريد. نباشد که فقط نظاره‌‌گر گذشت فصول از پی هم باشيد.

 

[هدیه زندگی]

تابستان زندگی که نشانمان می‌‌‌دهد چگونه می‌‌‌توان شکوفا شد و چگونه بايد از بذرهای کاشته شده محافظت کرد. به محض آن‌‌‌که بذرها را بکاريم، حشرات موذی و علف‌‌‌های هرز مزاحم، آن‌‌‌ها را تهديد می‌‌‌کنند. آن‌‌‌ها بذرها را از بين خواهند برد مگر شما از آن‌‌‌ها محافظت کنيد. اين يک حقيقت است که هر چيز ارزشمندی نياز به محافظت دارد. نپرسيم چرا، فقط قبول کنيم که حقيقت همين است. با توجه به واقعيات، آغازی زيبا و باارزش داشته باشيم. هر باغی، روزی مورد حمله قرار خواهد گرفت. از ارزش‌‌‌های اجتماعی، ارزش‌‌‌های سياسی، ارزش‌‌‌های تجاری و دوستی‌‌‌های ارزشمند بايد محافظت کرد. هر باغی بايد سراسر تابستان مورد مراقبت باشد، در غير اين‌‌صورت به همه‌‌‌ی ثمرات ارزشمند آن دست نخواهيم يافت.

 

[هدیه زندگی]

و پاييز فصل برداشت محصول و استفاده از ثمره‌‌ی زحمات کشيده شده در فصل بهار است. در پاييز برداشت محصول را ياد می‌‌گيرم به شرط آن‌‌که اگر کار خودم را درست انجام داده‌‌‌ام، مغرور نشوم و اگر مشکلی در کارم بود اعتراض نکنم. هيچ‌‌‌چيز لذت‌‌‌بخش‌‌تر از آن نيست که خوشه‌‌‌ی ثمرات کار خود را دانه دانه برچينيم و هيچ‌‌‌چيز عذاب‌‌‌آورتر از آن نيست که در فصل برداشت مزرعه‌‌‌ی خود را خشک و بی‌‌‌ثمر بيابيم. در مورد هرچيزی اين امر صادق است که هر چيز به اين دنيا بدهيم، همان را از آن پس خواهيم گرفت. اين قانون طبيعت
است. با اين وجود بهتر است به نتيجه فکر نکنيم و هر آن‌‌چه در توان داريم، به کار گيريم و با احساس مسئوليت از بذرهای خود مراقبت کنيم.

 

[هدیه زندگی]

افراد موفق به علف‌‌‌های باغ، با لبخند می‌‌‌نگرند و می‌‌‌دانند که اين علف‌‌ها ماندگار نخواهند بود، زيرا متوجه وجود آن‌‌‌ها شده‌‌‌اند و می‌‌‌توانند و بايد هر چه زودتر آن‌‌ها را ريشه‌‌‌کن کنند. ما نبايد نسبت به علف‌‌‌های فاسد ديدگاهی منفی داشته باشيم.آن‌‌‌ها
نيز بخشی از زندگی هستند! بلکه بايد متوجه آن‌‌‌ها شويم، آن‌‌‌ها را به عنوان واقعيت بپذيريم، راه‌‌‌حلی برای آن‌‌‌ها بينديشم و بلافاصله دست به کاری بزنيم که تأثير و نفوذ آن‌‌ها را در زندگی خود از ميان برداريم. اگر آن‌‌‌ها را ناديده بگيريم يا از آن‌‌ها بترسيم، در هر صورت سودی برای ما نخواهد داشت. حقيقت زندگی آن است که اين علف‌‌‌ها (مشکلات) می‌‌‌خواهند هميشه بخشی از باغ (زندگی) شما باشند. به سادگی آن‌‌‌ها را وجين کنيم، در هنگام وجين کردن روحيه‌‌ای خوشايند داشته باشيم و در پايان کار، احساس شادمانی کنيم. در غير اين‌‌صورت، مابقی عمر را با ناراحتی سپری خواهيم کرد.

 

[هدیه زندگی]

من يقين دارم اراده‌‌ی آهنين در کنار تصميمات درست، راه موفقيت و پيروزی را به رويمان باز می‌‌کند پيروزی، نتيجه‌‌ی تصميمات صحيح است. تصميمات صحيح، نتيجه‌ی کسب تجربه و تجربه، نتيجه‌‌ی تصميمات غلط يا درست است و به هر حال سختی‌‌ها و مشکلات، مهم‌‌ هستند؛ اما روش رويارويی با آن‌‌‌ها مهم‌‌تر است.

 

[هدیه زندگی]

اين وجود من است که سرشار از اميد، روشنايی، انرژی و اعتماد به نفس است. ناکامی و شکست در زندگی من وجود ندارد. تا هنگامی که از اشتباهاتم درس می‌‌‌گيرم، پيروزی از آن من است. خداوند هرگز با من سر دشمنی ندارد؛ اغلب از من می‌‌‌خواهد که صبر داشته باشم و پشتکار خودم را از دست ندهم. هر زمانی که
تصميم بگيرم، می‌‌‌توانم زندگی‌‌‌ام را از اساس دگرگون کنم.

 

[هدیه زندگی]

و بخشی از ايمان، آن است که انسان، آن چه را هنوز نديده، حقيقت می‌‌پندارد. پاداش چنين باوری اين است که آن‌‌چه را انسان هنوز نديده، به حقيقت می‌‌‌پيوندد. به وجود آينده‌‌ی سبز اميدوار باشيم و به دنبال آن، اميدمان را قوی‌‌‌تر سازيم. مسلماً به آن‌‌چه می‌‌‌خواهيد، می‌‌رسید.