اطلاعات غلط
روی کاناپه اش لم داده بود.نقطه ای را نگاه میکرد.اما معلوم نبود کجا را نگاه میکند.حس غم و ناراحتی در چهره اش موج میزد.خودش را شماتت و سرزنش میکرد. گاهی هم اشک در چشمانش حلقه میزد.اما غرورش اجازه نمیداد که گریه کند.
قصدش فقط کمک کردن بود. نمیخواست به کسی آسیب برساند. نمیخواست دلی را آزرده و رنجور کند.فکر میکرد کاری که میکند درست است.اما متاسفانه اطلاعاتش غلط بود.چیزی که فکر میکرد نبود.کم مانده بود اطلاعات غلط و پس مانده های افکار سمی گذشتگانش زندگیش را نابود کند
گوش هایش دیگر عادت کرده بودند.چیز های جدید و درست را پس میزدند.چشمانش هم از گوش هایش تبعیت می کردند و همان راه را پیش می گرفتند، راهی که قبلاً هم نیاکانش رفته بودند، مغزش به یکباره قیام کرد شروع کرد به پرسش کردن، از ازل تا به ابد، از نیستی تا هستی، پرسید و پرسید.اما پاسخی دریافت نکرد.
نفس خودخواه روز به روز قوی تر می شد مانند هیولایی شده بود دستور می داد که هرچه که او میپنداشته درست است پس مغز کوتاه می آمد و سکوت می کرد، مغز خودش را در حال غرق شدن در دریای اطلاعات غلط و نادرست می دید.نفس خودخواه و سرکش را مطیع خود کرد.طغیان کرد، خود را نجات داد، به دنبال حقیقت رفت تا به اقیانوس فهم و دانایی رسید.
آنجا بود که نفس افسارش را به مغز داد و رهرو او شد و به دانایی ابدی پیوست .....
