انتشاریافته درخواست کپیست دلنوشته‌ی مانیا| آرا (هستی همتی)

[Paradox]

سلام درخواست کپیست برای این دلنوشته رو دارم

تمام شده - درخواست ویراستاری دلنوشته مانیا | آرا (هستی همتی)

درخواست ویراستاری دارم^^ دلنوشته تموم شده. خدمت شما https://romanik.ir/forums/threads/%D8%AF%D9%84%D9%86%D9%88%D8%B4%D8%AA%D9%87-%D9%85%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%A7-%C2%ABara%C2%BB.4313/ @Dayan-H

romanik.ir

ویراستار: هانی.م
نویسنده:
@ara.pr.o.o

@N.G

 

[ARA.O.O]

نام اثر: مانیا
نام نویسنده: آرا (هستی همتی) @ara.pr.o.o
لینک تاپیک اثر در انجمن: تمام شده - دلنوشته مانیا | «Ara»
ژانر: عاشقانه
سطح: الماسی
تعداد صفحات: 11
خلاصه: _
مقدمه:
شیدایی، آغاز غایت زیستن
و دگرگونی احوال مستوری‌ست
که والهانه‌‌های زهرگونی را، به خورد مانیای روایت می‌‌دهند‌.
خموش باش!
مخطور مجهورت پا به میدان گذاشته و تناقض تفکرات، اختلال روانی‌‌ات را هدیه می‌‌دهند... .
شیفتگی، مسیر صعب العبوری‌ست که جز زخم خوردگان، عطش مرگش را نمی‌‌دانند و باز چه دیوانه‌‌وار کبوتر در قفس بال بال می‌‌زند برای ثانیه‌‌ای پرواز!
برشی از اثر:

*مانیای سرزده*

و کنجکاوی، سرآغاز تلخ حزن زده‌‌ی جدیدی از دیار سرگشته‌‌ای بود که آدمی، به ناخواست اندر مرداب راکد عذاب‌‌های مطلقش، گرفتار شد. قلب کوچکش، بی‌‌مهابا در کنج خفقان سینه‌‌اش می‌‌تپید و آبی‌گون مواج دریای شیدایی، دام عظیمی بود که برای روان بی‌‌آلایشش، گسترده شده بود.
بر خط شن زده‌‌ی ساحل، با برهنگی پاهای کوچکش که می‌‌دوید و صدف، پوست نقره‌‌فامش را می‌‌غلتاند، خروش کف آلودگی سبز و آبی دریای جنون، دیوانگی را مهمان سرزده‌‌ی جانش کرد. تردید، در نگاهش رقصید و بی‌‌آنکه آگاه باشد عمق این آبی عاشقی چه اندازه است، گویی مبهوت درخشش درشتی پراکندگی قطرات آب باشد، پاچه‌‌های شلوارش را بالا زد و خنکای لغزش آب را به جان پاهای گُر گرفته‌‌اش خرید.
***

پایان آرامش خفتن، با غرق شدگی در تلاطم دلباختگی همراه بود و گرچه بنای ساده زیستی می‌‌داشت، ناگاه مسیر گذرش به یک‌باره سوی پرتگاه ناپیدای مه زده و خزان دار عشق، سوق گرفت. چه خوش گویند که گاه، قوسی کوچک، معمار بنایی را نجات می‌‌دهد و درخشش یک بلور از تابش مهتاب دیوانه‌‌تر می‌‌کند.
برای خلق کوچک خداوند نیز ابتدای جنون شیدایی، باز و بسته شدن پلک‌‌هایی بود که در پس چین رویشان یک جفت تیله‌‌ی درخشنده‌‌ی مستور، انعکاس پاکی سر می‌‌داد و قلب کوچک آدمی، بی‌‌مهابا تپش بی‌‌سابقه‌‌ای را آغاز کرد... .

جلد:


فایل PDF:دلنوشته ی مانیا

@N.G
@ara.pr.o.o
تاییده؟

مرررسی عالیه خسته نباشی-*

 

[N.G]

نام اثر: مانیا
نام نویسنده: آرا (هستی همتی) @ara.pr.o.o
لینک تاپیک اثر در انجمن: تمام شده - دلنوشته مانیا | «Ara»
ژانر: عاشقانه
سطح: الماسی
تعداد صفحات: 11
خلاصه: _
مقدمه:
شیدایی، آغاز غایت زیستن
و دگرگونی احوال مستوری‌ست
که والهانه‌‌های زهرگونی را، به خورد مانیای روایت می‌‌دهند‌.
خموش باش!
مخطور مجهورت پا به میدان گذاشته و تناقض تفکرات، اختلال روانی‌‌ات را هدیه می‌‌دهند... .
شیفتگی، مسیر صعب العبوری‌ست که جز زخم خوردگان، عطش مرگش را نمی‌‌دانند و باز چه دیوانه‌‌وار کبوتر در قفس بال بال می‌‌زند برای ثانیه‌‌ای پرواز!
برشی از اثر:

*مانیای سرزده*

و کنجکاوی، سرآغاز تلخ حزن زده‌‌ی جدیدی از دیار سرگشته‌‌ای بود که آدمی، به ناخواست اندر مرداب راکد عذاب‌‌های مطلقش، گرفتار شد. قلب کوچکش، بی‌‌مهابا در کنج خفقان سینه‌‌اش می‌‌تپید و آبی‌گون مواج دریای شیدایی، دام عظیمی بود که برای روان بی‌‌آلایشش، گسترده شده بود.
بر خط شن زده‌‌ی ساحل، با برهنگی پاهای کوچکش که می‌‌دوید و صدف، پوست نقره‌‌فامش را می‌‌غلتاند، خروش کف آلودگی سبز و آبی دریای جنون، دیوانگی را مهمان سرزده‌‌ی جانش کرد. تردید، در نگاهش رقصید و بی‌‌آنکه آگاه باشد عمق این آبی عاشقی چه اندازه است، گویی مبهوت درخشش درشتی پراکندگی قطرات آب باشد، پاچه‌‌های شلوارش را بالا زد و خنکای لغزش آب را به جان پاهای گُر گرفته‌‌اش خرید.
***

پایان آرامش خفتن، با غرق شدگی در تلاطم دلباختگی همراه بود و گرچه بنای ساده زیستی می‌‌داشت، ناگاه مسیر گذرش به یک‌باره سوی پرتگاه ناپیدای مه زده و خزان دار عشق، سوق گرفت. چه خوش گویند که گاه، قوسی کوچک، معمار بنایی را نجات می‌‌دهد و درخشش یک بلور از تابش مهتاب دیوانه‌‌تر می‌‌کند.
برای خلق کوچک خداوند نیز ابتدای جنون شیدایی، باز و بسته شدن پلک‌‌هایی بود که در پس چین رویشان یک جفت تیله‌‌ی درخشنده‌‌ی مستور، انعکاس پاکی سر می‌‌داد و قلب کوچک آدمی، بی‌‌مهابا تپش بی‌‌سابقه‌‌ای را آغاز کرد... .

جلد:


فایل PDF:دلنوشته ی مانیا

@N.G
@ara.pr.o.o
تاییده؟

مدیریت تاییده جانم

 

[Miss Nili]

اثر روی سایت قرار گرفت.
خداقوت