شعر اشعار همام تبریزی

[S O-O M]

زلفش سر کبر و سرفرازی دارد

زان کشتن عاشقان به بازی دارد

ای دل تو چه می شوی چنین در کارش

کار سر زلف او درازی دارد

 

[S O-O M]

معشوق من امشبی وفایی دارد

کارم ز وصال او نوایی دارد

ای صبح دمی نفس مزن بهر خدا

کایینه طبع من صفایی دارد

 

[S O-O M]

دل وقت سماع بوی دلدار برد

حالش به سراپرده اسرار بود

این زمزمه مرکبی ست تا روح ترا

برگیرد و خوش به منزل یار برد

 

[S O-O M]

گفتی که سرشکت ز چه معنی خون شد

خون نیست ولی با تو بگویم چون شد

در دیده من خیال رخسار تو بود

اشکم چو گذر کرد برو گلگون شد

 

[S O-O M]

گفتی غم عشقت همه کس می داند
این راز گشاده ای بدان می ماند

ما راز ترا فاش نکردیم ولی
اشک است که چون آب فرو میخواند

 

[S O-O M]

گویند فلان سلطنتی می راند

بهمان بد و نیک ملک نیکو داند

بیهوده به ریش خویشتن می خندند

کاین کار کسی دگر همی گرداند

 

[S O-O M]

ای دل مطلب دوا ز معلولی چند

مشغول مشو به مهر مشغولی چند

پیرامن آستان درویشان گرد

باشد که شوی قبول مقبولی چند

 

[S O-O M]

در بزم تو هر که ترک هستی نکند

از باده لب های تو م×س×ت×ی نکند

در مذهب عاشقی مسلمان نبود

با روی تو هر که بت پرستی نکند