. . .

روان شناسی اختلال شخصیت مرزی

تالار روانشناسی اجتماعی

S O-O M

مدیرکل بازنشسته
کاربر نقره‌ای
مدیر بازنشسته
نام هنری
تست🤨
شناسه کاربر
36
تاریخ ثبت‌نام
2020-09-30
آخرین بازدید
موضوعات
307
نوشته‌ها
5,235
راه‌حل‌ها
74
پسندها
20,228
امتیازها
833
سن
124
محل سکونت
خونمون :|

  • #1
اختلال شخصیت مرزی، یک بیماری جدی روانی است که رفتار، احساسات، روابط خانوادگی و شغلی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد. افراد مبتلا به این نوع اختلال شخصیت، ممکن است در یک لحظه دچار احساسات شدید عاطفی شوند و در لحظه ای دیگر این احساسات فروکش نماید.

بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی، با بی‌ثباتی فوق‌العاده در احساسات، رفتار و احساس پوچی مشخص می‌شوند. در واقع هیچ ویژگی به صورت دائمی در فرد دیده نمی‌شود. این بیمار ممکن است در یک موقعیت، فردی را به عنوان «دوست داشتنی‌ترین و مهم‌ترین» در نظر بگیرد و در موقعیت دیگر به عنوان «بی‌رحم‌ترین و استثمار کننده‌ترین» شخص تشخیص دهد. در حقیقت، نقطه تعادلی در زندگی آنها وجود ندارد.

علائم اختلال شخصیت مرزی​

1. روابط ناپایدار​

  • افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی، دارای روابطی ناپایدار با خانواده، فامیل و دوستان خود هستند.
  • این افراد ممکن است سریعا علاقه شدیدی به یک فرد پیدا کنند و ناگهان از آن شخص متنفر شوند.
  • هر گونه جدایی و یا تغییر در برنامه مورد انتظار، می تواند یک واکنش شدید و احساس طرد را در بیمار مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ایجاد کند.
هنگامی که این افراد به یک چیز و یا کسی علاقه داشته باشند و آن چیز و یا آن کس از پیش آنها برود، احساس پوچی و انزوا می کنند

2. رفتارهای پرخطر​

  • پول خرج کردن بی رویه یکی از رفتارهای افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی می باشد.
  • روابط ج×ن×س×ی نامناسب، پرخوری و یا رانندگی کردن خطرزا از رفتارهای پرخطر این افراد می باشد.
  • این رفتارها ناشی از تصور ضعیف فرد از خودش می باشد.

3. زیاده روی در مصرف مواد مخدر و مشروبات الکلی​

این افراد برای فرار از مشکلات و یا آرام شدن، به مواد مخدر و مشروبات الکلی رو می آورند.

4. خشم نا بجا​

شرایط خارج از کنترل و یا ناچیز می توانند افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی را بسیار خشمگین کنند.
مثال: اگر والدین و یا همکاران برای مدت کوتاهی، به فرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی اعتنا نکنند، این فرد از احساس طرد و انزوا، بسیار خشمگین می شود.

5. آسیب زدن به خود​

  • فرد مبتلا به این اختلال می تواند دارای علائم خطرناکی باشد و مشکلاتی را در ارتباط با تصویر بدن خود و عزت نفس داشته باشند.
  • افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی به خودشان صدمه می زنند، مثل بریدن بدن خود با چاقو.
  • حتی ممکن است فکر خودکشی کنند، در این صورت باید فورا به روانپزشک مراجعه کنند.

6. احساس پوچی​

  • هنگامی که این افراد به یک چیز و یا کسی علاقه داشته باشند و آن چیز و یا آن کس از پیش آنها برود، احساس پوچی و انزوا می کنند و توانایی مقابله کردن با این احساس را ندارند.
  • علائم اختلال شخصیت مرزی می تواند شامل احساس بی ارزشی، بی عشقی و پوچی باشد.
  • یک درمان جدید به نام رفتار دیالیتیکی می تواند برای افراد مبتلا به اختلال شخصیت مفید باشد

7. ترس از تنهایی​

  • خشم و ترس شدید در این افراد از تنها ماندن سرچشمه می گیرد.
  • این افراد حتی اگر تجسم کنند که تنها هستند، دچار ترس و عصبانیت می شوند.
  • ترس از تنها بودن، یک مشکل جدی در روابط خانوادگی ایجاد می کند.

دلایل اختلال شخصیت مرزی​

علل این اختلال شخصیت به عوامل ژنتیک و مغزی و علل اکتسابی یا تجارب ناشاد در دوران کودکی می باشد که به نظر برخی روانشناسان هر دو عامل و تعامل آن در ایجاد این اختلال نقش دارد. اما نقش تجارب دوران کودکی خصوصاً سه سال اول عمر بسیار مهم است. بی ثباتی مادر به دلایل مختلف، طرد کودک و عدم وجود دلبستگی امن در دوران کودکی، درگیری بین والدین، تنبیه کودک و بی توجهی به احساسات او، طلاق والدین، والدین گرفتار و ناسازگار و...از علل اصلی این اختلال شخصیت است.

روش های درمان اختلال شخصیت مرزی​

دارو درمانی: برخی از داروها می توانند در کنترل و کاهش علائم و نشانه هایی مانند افسردگی، بی تفاوتی، خشونت و یا اضطراب تاثیر بسیار خوبی داشته باشند. انواع داروهای استفاده شده معمولا از گروه های ضد افسردگی ها، آرام بخش ها و پایدار کننده ها و ثابت کننده خلق و خوی بیمار می باشند.
مشاوره و روان درمانی: یک درمان جدید که به نام رفتار دیالیتیکی خوانده می شود نیز می تواند برای افراد مبتلا به اختلال شخصیت مفید باشد و بیماری آنها را کنترل کند.
روان درمانی عمومی: در این روش تمرکز بر روی شرایط و کنترل آن ها می باشد به طوریکه سعی می شود معنای احساسات و درگیری های فرد در شرایط سخت و حساس شناخته شده و فرد را قادر به کنترل آنها کرد. این روند درمانی معمولا نیازمند همکاری خانواده، دوستان و … بوده و معمولا به همراه دارو درمانی استفاده خواهد شد.
درمان های گروهی: نیز می تواند باعث شود افراد رفتارهای خوب را جایگزین رفتارهای بد کنند و به همسالان و دیگر بیماران نیز این کار را یاد دهند.
منبع: جامعه سلامت
 

موضوعات مشابه

پاسخ‌ها
20
بازدیدها
675

کاربران در حال مشاهده این موضوع (مجموع: 1, کاربران: 0, مهمان‌ها: 1)

بالا پایین