پزشکی اختلال تعادل

[Alex]

هایپوتانسیون ارتوستاتیک همودینامیک (افت فشار خون وضعیتی)
ایستادن یا نشستن بسیار سریع در برخی افراد می تواند باعث افت چشمگیر فشار خون شود. همین امر منجر به غش یا سبکی سر می‌شود

بیماری های قلبی عروقی ریتم غیر طبیعی قلب، تنگی یا انسداد عروق، افزایش حجم عضله قلب (کاردیومیوپاتی هایپرتروفیک) یا کاهش حجم خون می تواند منجر به کاهش جریان خون و نهایتا احساس سبکی سر و غش شود.

 

[Alex]

۶) از دست دادن تعادل و بی ثباتی​

از دست دادن تعادل در هنگام راه رفتن و یا احساس عدم تعادل می تواند در اثر موارد زیر بوجود آید:

• مشکلات دهلیزی گوش
  ناهنجاری‌های گوش داخلی می تواند منجر به ایجاد حس شناور بودن و یا سنگینی سر و بی ثباتی در تاریکی شود.
• آسیب عصبی در پاها (نوروپاتی محیطی)
  آسیب وارده به پاها می تواند باعث اختلال در راه رفتن شود.
• مشکلات عضلات و مفاصل و یا مشکلات بینایی
  ضعف عضلانی و مفاصل ناپایدار می توانند در ایجاد عدم‌ تعادل نقش داشته باشند. مشکلات بینایی نیز منجر به بی ثباتی می شوند.
• داروها
  از دست دادن تعادل یا بی ثباتی می تواند جزو عوارض داروها باشد.
• برخی بیماری های عصبی
  این بیماری ها عبارتند از اسپوندیلوز گردنی و بیماری پاراکینسون.

 

[Alex]

۷) سرگیجه​

حس سرگیجه یا سبکی سر نیز می تواند در اثر موارد زیر بوجود بیاید:

• مشکلات گوش داخلی
  ناهنجاری‌های سیستم دهلیزی می تواند منجر به احساس شناوری و دیگر احساسات حرکتی کاذب گردد.
• اختلالات روانشناختی
  افسردگی، اضطراب و دیگر اختلالات روانشناختی می توانند باعث سرگیجه شوند.
• تنفس سریع و غیر طبیعی (هایپرونتیلاسیون)
  این وضعیت اغلب همراه با اختلالات اضطرابی دیده می شود و می تواند باعث سبکی سر شود.
• داروها
  سبکی سر می تواند جزو عوارض داروها باشد.

 

[Alex]

تشخیص اختلالات تعادلی​

پزشک شما با بررسی سوابق پزشکی و انجام معاینات فیزیکی و عصبی کار خود را شروع خواهد کرد. پزشک برای تعیین این موضوع که آیا علائم شما در اثر مشکلات گوش داخلی بوجود آمده اند یا خیر ممکن است تعدادی آزمایش درخواست کند؛ این آزمایش‌های احتمالی عبارتند از:

 

[Alex]

آزمایش شنوایی
مشکل در شنیدن اصوات به طور مکرری با مشکلات تعادلی همراهی دارد.

آزمایش موقعیت سنجی (Posturography)
پس از مجهز شدن به طناب ایمنی، از فرد خواسته می شود در یک صفحه متحرک در حالت ایستاده باقی بماند. آزمایش موقعیت سنجی نشان می دهد که فرد بیشتر بر کدام یک از بخش های سیستم تعادلی خود متکی است.

الکتروانسفالوگرافی و نیستاگموگرافی ویدیویی
هر دوی این آزمایش‌ها، حرکات چشم را ثبت می کنند که در عملکرد دستگاه دهلیزی و تعادلی نقش دارند. در الکتروانسفالوگرافی از یک سری الکترود استفاده می شود تا حرکات چشم را ثبت نماید. در نیستاگموگرافی ویدیویی از یک سری دوربین های کوچک برای ضبط حرکات چشم استفاده می شود.

 

[Alex]

آزمایش صندلی چرخان
در این آزمایش، حرکات چشم در حالی که فرد بر روی یک صندلی چرخان نشسته است (این صندلی به آرامی می چرخد و توسط کامپیوتر کنترل می شود) مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند.

مانور دیکس-هالپایک (Dix-Hallpike maneuver)
در این مانور، پزشک سر فرد را به آرامی در جهات مختلف می چرخاند و همزمان چشم های فرد را تماشا می کند تا مشخص نماید که آیا فرد دچار حس کاذب چرخش و حرکت می باشد یا خیر.

آزمایش پتانسیل میوژنیک القا شده توسط سیستم دهلیزی
در این آزمایش برچسب های حسگر به پیشانی، گردن و زیر چشم ها متصل می شوند تا تغییرات بوجود آمده در انقباضات عضلانی در هنگام واکنش به اصوات متخلف را اندازه گیری کنند.

 

[Alex]

آزمایش تصویر برداری
MRI و CT اسکن می توانند هر گونه عامل زمینه ای بوجود آورنده اختلالات تعادلی را شناسایی کنند.

آزمایشات فشار خون و ضربان قلب
فشار خون بیمار در حالت نشسته و دو تا سه دقیقه پس از ایستادن نیز اندازه گیری می شود تا مشخص شود که آیا فرد دچار کاهش چشمگیر فشار خون می شود یا خیر. همچین ضربان قلب نیز در حالت ایستاده بررسی می شود.

 

[Alex]

درمان اختلالات تعادلی​

روش درمانی مورد استفاده به عامل بوجود آورنده مشکل تعادلی بستگی دارد. درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

تمرینات ورزشی برای بازتوانی تعادل (بازتوانی دهلیزی)
درمان‌گرانی که در زمینه مشکلات تعادلی آموزش دیده‌اند، مطابق با شرایط بیمار یک برنامه ورزشی و بازتوانی اختصاصی را طراحی می‌کنند.درمان می تواند عدم تعادل را جبران کند، فرد را به میزان کمتری از تعادل عادت دهد و فعالیت حرکتی وی را حفظ کند. برای جلوگیری از سقوط، درمانگر ممکن است ابزارهای کمک تعادلی نظیر عصا و همچنین راه‌هایی برای کاهش خطر سقوط در منزل را توصیه نماید.

 

[Alex]

پروسه های بازیابی
چنانچه فردی مبتلا به BPPV باشد، درمانگر از یک پروسه خاص (موسوم به بازیابی کانالیت) استفاده خواهد کرد. در این روش ذرات شفاف از گوش داخلی خارج می‌شود و در بخش دیگری از آن قرار می‌گیرد. این پروسه، مانور تغییر موقعیت سر را نیز شامل می شود.

تغییر رژیم غذایی و سبک زندگی
چنانچه فردی دچار بیماری مینیر یا میگرن باشد، تغییر رژیم غذایی می تواند به بهبود علائم وی کمک کند. ممکن است نیاز باشد تا فرد دریافت نمک را کاهش دهد و از دیگر مواد غذایی محرک نیز کافئین، الکل و ترکیبات خاص پرهیز نماید.اگر فرد دچار افت فشار وضعیتی است باید مایعات بیشتری دریافت کند و یا از جوراب های فشاری استفاده نماید.

 

[Alex]

دارو
اگر فرد دچار سرگیجه شدیدی باشد، به نحوی که ساعت ها یا روزها به طول می انجامد ، احتمالا پزشک برای وی داروهای ضد سرگیجه و ضد استفراغ تجویز خواهد کرد.

جراحی
اگر فرد مبتلا به سندرم مینیر یا نورومای شنوایی باشد، گروه درمانی ممکن است عمل جراحی را توصیه کنند. رادیو جراحی استریوتاکسی (Stereotactic radiosurgery) ممکن است در برخی از این بیماران مورد استفاده قرار بگیرد. در این پروسه، اشعه های مختلف بر روی تومور متمرکز می شوند و به این ترتیب فرد به جراحی نیازی پیدا نمی کند.