ایرما
مدیر تالار دین و مذهب
پرسنل مدیریت
مقامدار آزمایشی
مدیر
ناظر
- نام هنری
- مسیحا
- آزمایشی
- ناظر+رمانیکیخوان
- مدیر
- تالار دین و مذهب
- شناسه کاربر
- 5244
- تاریخ ثبتنام
- 2023-05-28
- آخرین بازدید
- موضوعات
- 124
- نوشتهها
- 246
- پسندها
- 475
- امتیازها
- 318
- محل سکونت
- سرزمین هیچکسان
«موعظه»، بهترين همدم دلهاى حق طلب و جان هاى پاك است.
اگر اين سخن پندآميز، از سوى خداوند باشد، دلنشين تر و حيات بخش تر و اثر گذارتر است.
جز آنچه در قرآن كريم، به صورت وحى بر پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله نازل شده است، و جز كتب آسمانى ديگر، مجـموعه اى از سخنان از زبان پروردگار جـهان و از طـريقِ رسولانِ الهى براى ما نقل شده است كه نام «حديث قدسى» بر آن نهـاده اند. كتابهايى نيز به صورت مجموعه احاديث قدسى توسّـط علماى دين تدوين يافته است.
برخى از اينها، گفتگوهايى است كه در معراج ، ميان رسول خدا و خداوند انجام گرفته است، برخى مناجات ها و كلمات خداوند با انبياى ديگرى همچون داود ، موساى كليم، عيساى مسيح و ... است.
احـاديث قدسى نيز ، گرچـه از زبان خداوند ، خطاب به انبيا، يا بشـر و بنى آدم است، ولى در كتـب حـديثى به صورت رواياتى از قول پيامبر خدا صلي الله عليه و آله و ائمّه معصومين عليهم السلام نقل و بازگو شده است.
در تعريف «حديث قدسى» گفته اند:
«حديث قدسى» ازحيث معنى از سوى خداوند است ، ولى از حيث لفظ، از رسول خدا صلي الله عليه و آله . حديث قدسى آن است كه خداوند متعال ، آن را به پيامبرش از راه الهام يا خواب و رؤيا خبر داده، پيامبر هم با عباراتِ خودش، از آن معانى و مفاهيم خبر داده است، پس قرآن بر حديث قدسى برترى دارد، چون لفظ قرآن نيز از سوى خداوند نازل شده است.»
از همين جا تفاوت حديث قدسى با قرآن نيز روشن مى گردد. قرآن، براى اثبات حقانيّت پيامبر و به عنوان معجزه نازل شده است، ولى حديث قدسى چنين نيست. واسطه نزول قرآن ، جبرئيل است، بر خلاف حديث قدسى .هم لفظ و هم معناى قرآن از خداوند است، ولى در احاديث قدسى چنين ضرورتى نيست. انكار قرآن كفر است ولى انكار حديث قدسى چنين نيست، و ... برخى تفاوتهاى ديگر.
به هر حال ، در احاديث قدسى، از زبان پيامبر خدا، ما شنونده كلام پروردگاريم و شايسته است جام جان را آماده بهره گيرى از اين كوثر معنويّت سازيم و با اشتياق ، گوشِ حكمت نيوش و پند پذير خود را بر احاديث قدسى بگشاييم.
* * *
اِنَّ اللّه َ جل جلاله يَقُولُ: عَبْدى ! خَلَقْتُ الأَشياءَ لِأَجْلِك وَ خَلَقْتُكَ لِأجْلى، وَ هَبْتُكَ الدُّنْيا بالإِحسانِ وَ الآخِرَةَ بِالإِيمانِ.
خداوند متعال مى فرمايد: بنده من! همه اشياء را به خاطر تو آفريدم و تـو را بـه خـاطر خـودم. دنيا را از روى احسان به تو بخشيدم، ولى آخرت را به خاطر ايمان.
قالَ اللّه ُ تَعالى: اَلأِخْلاصُ سِرٌّ مِنْ اَسْرارى اَسْتَوْدِعُهُ قَلْبَ مَنْ اَحْبَبْتُهُ مِنْ عِبادى.
خداوند مى فرمايد: اخلاص، رازى از رازهاى من است كه آن را در دل هريك از بندگانم كه دوست داشته باشم، بـه وديعت مى گذارم.
أَوْحَى اللّه ُ تَعالى اِلى داُود عليه السلام: اُذْكُرْنى فى اَيّامِ سَرّائِكَ ، حَتّى اسْتَجيبَ لَكَ فى اَيّامِ ضَرّائِك.
خداوند متعال به داود عليه السلام وحى فرمود: مـرا در روزهاى خوشى خـود يـاد كـن، تا من هم در روزگار گرفتارى ات، تو را اجابت كنم.
فِى التَّوراةِ: يا بَنى آدَمَ! أَطيعُونى بِقَدْرِ حاجَتِكُمْ اِلَىَّ وَاعْصُـونى بِقَدْرِ صَبْرِكُمْ عَلَى النّـارِ، وَ اعْمـَلُوا لِلدُّنيا بِقَـدْرِ لَبْثِـكُمْ فيها وَ تَـزَوَّدُوا للاِخِرَةِ بَقَدْرِ مَكْثِكُمْ فيها.
در تورات آمده است: اى فرزندان آدم! مرا به اندازه اى كه به من نياز داريد، اطاعت كنيد، و مرا به اندازه صبرتان برآتش دوزخ، معصيت كنيد، براى دنيا به اندازه اى كه در آن مى مانيد كار كنيد، و ... براى آخرت، به اندازه اى كه در آن مى مانيد، توشه برداريد.
قالَ اللّه ُ جل جلاله لِداوود عليه السلام: اَحِبَّنى وَ حَبِّبْنى اِلى خَلْقى. قال عليه السلام: يارَبِّ نَعَمْ، اَنَا اُحِبُّكَ فَكَيْفَ اُحَبِّبُكَ اِلى_'feخَلْقِكَ؟ قَالَ: جل جلاله اُذْكُرْ اَيادِىَّ عِنْدَهُمْ فَاِنَّكَ اِذا ذَكَرْتَ ذلِكَ لَهُمْ اَحَبُّونى.
خداوند به داود عليه السلام فرمود: مرا دوست بدار و مرا در نظر مخلوقاتِ من نيز محبوب بگردان. گفت: پروردگارا! باشد. من تو را دوست دارم، ولى چگونه تو را محبوبِ آفريدگانت بسازم؟ فرمود: نزد آنان، نعمتهاى مرا ياد كن. يقينا وقتى نعمت هاى مرا براى آنان ياد كردى، مرا دوست خواهند داشت.
يا داوُدُ! بَلّـِغْ اَهْلَ الأَرضِ اِنّى حَبيبُ مَنْ اَحَبَّنى وَ جليسُ مَنْ جالَسَنى وَ مُؤْنِسٌ لِمَنْ اَنِسَ بِذِكْرى وَ صاحِبٌ لِمَنْ صاحَبَنى وَ مُختارٌ لِمَنِ اخْتارَنى وَ مُطيعٌ لِمَنْ اَطاعَنى . . .
اى داود! به زمينيان برسان كه: من دوست كسى هستم كه مرا دوست بدارد، همنشين كسى هستم كه با من همنشينى كند، همدم و مونس كسى هستم كه با ياد من اُنس داشته باشد، همراه و هم صحبت كسى هستم كه با من مصاحبت كند، كسى را بر مى گزينم كه مرا برگزيند،
يَقُولُ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ: اَلشّابُّ الْمُؤمِنُ بِقَدَرى، اَلرّاضى بِكتابى، اَلقانِعُ بِرِزْقى، اَلتّارِكُ شَهْوَتَهُ مِنْ اَجْلى، هُوَ عِنْدى كَبَعْضِ مَلائِكتى.
خداوند متعال مى فرمايد: جـوانى كه بـه تقـدير من ايمـان داشته باشـد، به كتـاب مـن راضى و بـه رزق مـن قانع باشـد و به خاطر من از شهـوت و دلخواه خود بگذرد، او نزد من همچون بعضى از فرشتگان من است.
وَ عَن أبى عَبدِاللّه عليه السلام قالَ: مَنْ زارَ اَخاهُ فى اللّه ، قالَ اللّه : اِيّاىَ زُرْتَ وَ ثَوابُكَ عَلَىَّ، وَ لَسْتُ اَرْضى لَكَ ثَوابا بِدوُنِ الْجَنَّةِ.
از امام صادق عليه السلام روايت است كه فرمود: هر كس به خاطر خدا برادر دينى خود را ديدار كند، خداوند مى فرمايد: مرا زيارت كردى و پاداش تو بر عهده من است و من پاداش كمتر از بهشت را براى تو نمى پسندم.
قالَ اللّه ُ تَعالى: اَهْلُ طاعَتى فىضِيافَتى وَأَهْلُ شُكْرى فىزيارَتى وَ اَهْلُ ذِكْرى فى نِعْمَتى وَ اَهْلُ مَعْصِيَتى لاأُؤْيِسُهُمْ مِنْ رَحْمَتى، اِنْ تابُوا فَأَنَا حَبيبُهُمْ وَ اِنْ مَرِضُوا فَأَنا طَبيبُهُمْ، اُداويهِمْ بِا لْمِحَنِ وَ المَصائِبِ لاُِطَهِّرَهُمْ مِنَ الذُّنُوبِ وَ الْمَعائِبِ.
خداوند متعال مى فرمايد: اهل اطاعت من در مهمانى من اند، اهل شكر و سپاس من در ديدار من اند، اهل ذكر و ياد من در نعمت من اند، و امّا اهل معصيت و نافرمانى من، آنان را هم از رحمت خويش نااميد نمى كنم. اگر توبه كنند، من دوستدار آنانم، اگر بيمار شوند، من طبيب آنانم و با سختيها و مصيبت ها آنان را درمان مى كنم، تا از گناهان و عيبها پاكشان سازم.
اگر اين سخن پندآميز، از سوى خداوند باشد، دلنشين تر و حيات بخش تر و اثر گذارتر است.
جز آنچه در قرآن كريم، به صورت وحى بر پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله نازل شده است، و جز كتب آسمانى ديگر، مجـموعه اى از سخنان از زبان پروردگار جـهان و از طـريقِ رسولانِ الهى براى ما نقل شده است كه نام «حديث قدسى» بر آن نهـاده اند. كتابهايى نيز به صورت مجموعه احاديث قدسى توسّـط علماى دين تدوين يافته است.
برخى از اينها، گفتگوهايى است كه در معراج ، ميان رسول خدا و خداوند انجام گرفته است، برخى مناجات ها و كلمات خداوند با انبياى ديگرى همچون داود ، موساى كليم، عيساى مسيح و ... است.
احـاديث قدسى نيز ، گرچـه از زبان خداوند ، خطاب به انبيا، يا بشـر و بنى آدم است، ولى در كتـب حـديثى به صورت رواياتى از قول پيامبر خدا صلي الله عليه و آله و ائمّه معصومين عليهم السلام نقل و بازگو شده است.
در تعريف «حديث قدسى» گفته اند:
«حديث قدسى» ازحيث معنى از سوى خداوند است ، ولى از حيث لفظ، از رسول خدا صلي الله عليه و آله . حديث قدسى آن است كه خداوند متعال ، آن را به پيامبرش از راه الهام يا خواب و رؤيا خبر داده، پيامبر هم با عباراتِ خودش، از آن معانى و مفاهيم خبر داده است، پس قرآن بر حديث قدسى برترى دارد، چون لفظ قرآن نيز از سوى خداوند نازل شده است.»
از همين جا تفاوت حديث قدسى با قرآن نيز روشن مى گردد. قرآن، براى اثبات حقانيّت پيامبر و به عنوان معجزه نازل شده است، ولى حديث قدسى چنين نيست. واسطه نزول قرآن ، جبرئيل است، بر خلاف حديث قدسى .هم لفظ و هم معناى قرآن از خداوند است، ولى در احاديث قدسى چنين ضرورتى نيست. انكار قرآن كفر است ولى انكار حديث قدسى چنين نيست، و ... برخى تفاوتهاى ديگر.
به هر حال ، در احاديث قدسى، از زبان پيامبر خدا، ما شنونده كلام پروردگاريم و شايسته است جام جان را آماده بهره گيرى از اين كوثر معنويّت سازيم و با اشتياق ، گوشِ حكمت نيوش و پند پذير خود را بر احاديث قدسى بگشاييم.
* * *
خداوند متعال مى فرمايد: بنده من! همه اشياء را به خاطر تو آفريدم و تـو را بـه خـاطر خـودم. دنيا را از روى احسان به تو بخشيدم، ولى آخرت را به خاطر ايمان.
خداوند مى فرمايد: اخلاص، رازى از رازهاى من است كه آن را در دل هريك از بندگانم كه دوست داشته باشم، بـه وديعت مى گذارم.
خداوند متعال به داود عليه السلام وحى فرمود: مـرا در روزهاى خوشى خـود يـاد كـن، تا من هم در روزگار گرفتارى ات، تو را اجابت كنم.
در تورات آمده است: اى فرزندان آدم! مرا به اندازه اى كه به من نياز داريد، اطاعت كنيد، و مرا به اندازه صبرتان برآتش دوزخ، معصيت كنيد، براى دنيا به اندازه اى كه در آن مى مانيد كار كنيد، و ... براى آخرت، به اندازه اى كه در آن مى مانيد، توشه برداريد.
خداوند به داود عليه السلام فرمود: مرا دوست بدار و مرا در نظر مخلوقاتِ من نيز محبوب بگردان. گفت: پروردگارا! باشد. من تو را دوست دارم، ولى چگونه تو را محبوبِ آفريدگانت بسازم؟ فرمود: نزد آنان، نعمتهاى مرا ياد كن. يقينا وقتى نعمت هاى مرا براى آنان ياد كردى، مرا دوست خواهند داشت.
اى داود! به زمينيان برسان كه: من دوست كسى هستم كه مرا دوست بدارد، همنشين كسى هستم كه با من همنشينى كند، همدم و مونس كسى هستم كه با ياد من اُنس داشته باشد، همراه و هم صحبت كسى هستم كه با من مصاحبت كند، كسى را بر مى گزينم كه مرا برگزيند،
خداوند متعال مى فرمايد: جـوانى كه بـه تقـدير من ايمـان داشته باشـد، به كتـاب مـن راضى و بـه رزق مـن قانع باشـد و به خاطر من از شهـوت و دلخواه خود بگذرد، او نزد من همچون بعضى از فرشتگان من است.
از امام صادق عليه السلام روايت است كه فرمود: هر كس به خاطر خدا برادر دينى خود را ديدار كند، خداوند مى فرمايد: مرا زيارت كردى و پاداش تو بر عهده من است و من پاداش كمتر از بهشت را براى تو نمى پسندم.
خداوند متعال مى فرمايد: اهل اطاعت من در مهمانى من اند، اهل شكر و سپاس من در ديدار من اند، اهل ذكر و ياد من در نعمت من اند، و امّا اهل معصيت و نافرمانى من، آنان را هم از رحمت خويش نااميد نمى كنم. اگر توبه كنند، من دوستدار آنانم، اگر بيمار شوند، من طبيب آنانم و با سختيها و مصيبت ها آنان را درمان مى كنم، تا از گناهان و عيبها پاكشان سازم.
نام موضوع : احادیث قدسی
دسته : پندانه