انتشاریافته دلنوشته رجم| هدیه قلی‌زاده نویسنده انجمن رمانیک

نام دلنوشته: رجم


نویسنده: هدیه قلی‌زاده

ژانر: ترژادی، عاشقانه

مقدمه:
از رفتنت چندان نمی‌گذرد. تو نیستی و من در خود سرگردانم، نبودنت شایعه‌ای بیش نیست. غیر قابل نفوذ برای واژگان، مصون برای سکوت، شب‌ها را ترک می‌کنم، بدان شناخت مسیری بی‌آن‌که بدانم زندگی را باید از کجا آغاز کنم!


​

 

[Romanik Bot]

به نام خداوند دل‌های پاک

سلام خدمت شما دل‌نویس عزیز!

متشکریم از شما برای انتخاب انجمن رمانیک جهت انتشار آثار ارزشمندتان.
خواهشمندیم قبل از شروع کردن نگارش دلنوشته‌تان، قوانین مذکور در تاپیک زیر را با دقت مطالعه فرمایید!
[قوانین و مراحل ایجاد تاپیک دلنوشته]

پس از ارسال حداقل ده پارت از دلنوشته خود، می‌توانید طبق قوانین تاپیک زیر برای اثر خود درخواست جلد دهید.
[درخواست جلد برای دلنوشته]



پس از اتمام نگارش، برای درخواست نقد و تعیین سطح اثرتان، از طریق لینک زیر اقدام کنید.
[درخواست نقد و تعیین سطح دلنوشته]

پس از رفع ایرادات گفته شده توسط منتقد، جهت بررسی دوباره و تعیین سطح مجدد اثرتان از طریق لینک زیر اقدام کنید.
[تعیین سطح مجدد دلنوشته]

پس از اتمام نگارش دلنوشته، می‌توانید از طریق لینک زیر برای صوتی کردن دلنوشته خود اقدام کنید.
[درخواست صوتی شدن دلنوشته]

پس از اتمام نگارش دلنوشته، در تاپیک زیر اعلام کنید.
[اعلام پایان نگارش دلنوشته]

شما می‌بایست پس از اتمام اثرتون درخواست رصد اثرتان را دهید تا ممنوعات اثرتون بررسی بشه، برای درخواست از طریق لینک زیر اقدام کنید.
درخواست رصد

پس از اتمام رصد برای ویراستاری و ارسال اثر شما روی سایت، طبق موارد گفته شده در لینک زیر اقدام کنید.
[درخواست ویراستاری دلنوشته]

جهت انتقال اثر به متروکه و یا بیرون آوردن اثر از متروکه، از طریق لینک زیر اقدام کنید.
[انتقال و بیرون آوردن دلنوشته از متروکه]

متشکریم از حضور گرم و همکاری شما در انجمن رمانیک!
| مدیریت تالار ادبیات انجمن رمانیک |
​

 

[هدیه زندگی]

قبل از شروع بخوانید:

رجم به معانی: 1- سنگسار کردن.
2-دشنام دادن.
3- طرد کردن، راندن.

دلنوشته رجم
به قلم هدیه قلی‌زاده



​

 

[هدیه زندگی]

باد با شدت زیادی می‌وزد و موهای خرمایی رنگ بلندم را در آسمان آبی پیچ و تاب می‌دهد. به سبزی درخت‌های باغچه چشم می‌دوزم تا رنگ تند آن‌ها نظرم را به خود جلب کند. برق الماس و سیاهی ذغال برایم فرقی ندارد. خالی از هر گونه حسی شدم و خسته‌تر از آنم که دلیل را بازگو کنم.
​

 

[هدیه زندگی]

آزادانه خود را در سیلابی از غم فرو انداخته‌ام و توان گریز از آن را ندارم. ای کاش که در این غم آن‌چنان باشم و مستانه بخندم که آرام بگیرم.
هیچ ذره‌ای از من وجود تو را فراموش نمی‌سازد. ای کاش کمی باد بوزد و این غم را درونم حل کند، بلکه غم را مرهم خود ببینم.


​

 

[هدیه زندگی]

آن‌چنان سوزان شده‌ام
که نگاهم هر احساسی را به آتش می کشد!
می‌کشد و می‌کشد!
آن‌چنان محزونم، آن‌چنان غمگینم
که صدایم بغض سنگ را می‌شکند.

​

 

[هدیه زندگی]

هر بار به خود می‌گویم مهم نیست
که می‌گذرد؛ اما بغض در گلویم و لرزش لب‌هایم خدشه‌دار می‌کند تمامی باور‌هایم را!
خطی می‌کشد بر سر تمامی قول‌هایم.
بشقاب‌ها را نمی‌شکنم!
شیشه‌ها را نمی‌شکنم!
غرورم را نمی‌شکنم!
توانم تنها کنترل همین بغض کهنه قدیمی‌ام است.
ای کاش می‌تواستم آتش بزنم و مستانه بخندم.
ای کاش می‎‌توانستم با دیدن خاکسترهای سوخته شده، آرام بگیرم و نبخشم!
​

 

[هدیه زندگی]

تو رفتی
دلم می‌گیرد که حتی نپرسیدی چرا؟!
و این‌ها می‌مانند تا ابد!
یک آه! یک بغض لعنتی، یک سوال بی‌جواب و حسرتی به پهنای آسمانی که در دلم رنگ زد و سیاهی آن قلبم را به درد آورد.


​

 

[هدیه زندگی]

دلت که آرام نباشد،
خنده‌ها و مسخره بازی‌هایت که هیچ،
بی‌خیالی‌هایت هم دردی دوا نمی کنند.
کافیست بهانه‌اش جور شود،
بغض امان نمی‌دهد.
تو را بی‌تعارف می‌شکند،
تکه تکه می‌کند.
و لعنت به تمام بغض‌های کهنه دلم!

​

 

[هدیه زندگی]

امروز تو لعنتی نبودی؛ اما خیلی چیزها بود!
من بودم!
باران بود!
چتر بود!
نیش کنایه‌هایشان بود!
قضاوتش‌هایشان بود.
بغض بود!
همراه همیشگی‌ام هم بود.
اشک چشمانم را می‌گویم.
همان مروارید و الماس چشمانم که با ریختن یکی از آن‌ها دنیایت تیر و تار میشد.
همه چیز بود؛ ولی امان از تویی که نبودی!
امان از بند اسارتی که نبود.



​

 

[هدیه زندگی]

برای شروع ثانیه‌ها
کمی بعد،
دقیقه‌ها!
ساعت‌ها!
روزها!
هفته‌ها!
سال‌ها!
آن‌چنان از پی هم می‌گذرند که یهو به خود می‌‌آیی و نبودم وجودت را به آتش می‌کشاند.​