انتشار یافتهها
تالارها
نوشتههای جدید
جستجو در تالارها
جدیدترینها
نوشتههای جدید
آیتمهای جدید
آخرین فعالیت
کاربران
کاربران ثبت نام شده
بازدیدکنندگان فعلی
بوفه
مدالها
حمایت مالی
اشتراک ویژه
بازیها
بازی 2048
مار بازی
ورود
ثبتنام
جدیدترینها
جستجو
جستجو
فقط جستجوی عنوانها
توسط:
نوشتههای جدید
جستجو در تالارها
منو
ورود
ثبتنام
نصب برنامه
نصب
★پیدا کردن رمانهای بینام★
سلام مهمون عزیز امیدوارم حالت خوب باشه. تا حالا شده خلاصهی یه رمانی که قبلاً خوندیش یادت باشه؛ اما اسم اثر رو فراموش کرده باشی؟! اگه این مشکل رو داری اصلاً نگران نباش، کافیه توی انجمن رمانیک ثبت نام کنی و خلاصه رمان رو توی این تاپیک بگی. اینطوری با یه تیر دو نشون زدی هم اسم رمانی که دنبالش بودی و پیدا میکنی، هم به خانواده بزرگ رمانیک میپیوندی و حالا میتونی کلی رمان جدید بخونی و اگه خواستی هم خودت دست به قلم بشی.
دوست داری اخبار طنز بنویسی؟ و باعث خندوندن کاربرا بشی؟ برای خبرنگار شدن بپر اینجا.
علاقه داری به نویسندهها کمک کنی تا اشکالات نگارشی خودشون رو برطرف کنن؟ برای ویراستار شدن کلیک کن.
به نظارت علاقه داری؟ دوست داری به نویسندهها توی پیشبرد اثرشون کمک کنی و ناظرباشی؟ آموزش هم داریم. کلیک کن^^
تو هم میتونی وبتون و مانگا و مانهوا ادیت بزنی! برای ادیتور شدن کلیک کن
برای پیوستن به تیم تدوین کلیک کن تا توی ساخت کلیپ حرفهای بشی.
برای اعلام آمادگی رنک بازرس کلیک کن تا توی حفظ و رعایت قوانین بهمون کمک کنی.
به طراحی جلد علاقه داری؟ دوست داری برای آثار یه جلد با خلاقیت خودت طراحی کنی؟ کلیک کن
. . .
تالارها
آموزش
آموزش نویسندگی
مطالب آموزش نویسندگی
چگونه نویسنده شویم!؟ برنامه ده هفتهای برای نویسنده شدن
جاوا اسکریپت غیر فعال میباشد. برای تجربه بهتر، جاوا اسکریپت را در مرورگر خود فعال کنید.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
پاسخ به موضوع
نوشته
<blockquote data-quote="Telma _&lt;" data-source="post: 2204" data-attributes="member: 2"><p><strong><strong>هفته پنجم</strong></strong></p><p><strong></strong></p><p><strong></strong></p><p><strong>پیادهروی؛ گامی مهم در مسیر نویسندگی</strong></p><p></p><p></p><p></p><p>خب به هفتۀ پنجم رسیدیم، تا اینجا احتمالاً اگر شیفتۀ نوشتن باشید همۀ تمرینها را انجام دادهاید و قلمتان راه افتاده.</p><p></p><p>نویسندگی و پیادهروی به هم گره خوردهاند. پیادهروی فقط یک توصیۀ ساده نیست که بتوانید به راحتی از آن بگذرید.</p><p></p><p>قصههای زیادی دربارۀ علاقۀ نویسندگان به پیادهروی وجود دارد، <strong>نیچه</strong> که اغلب با داشتن مداد و دفتر یادداشتی چرمی در درهها قدم میزد میگوید:</p><p></p><p><strong>فقط افکاری که در هنگام قدم زدن به ذهن خطور میکنند با ارزش هستند.</strong></p><p><strong></strong></p><p><strong>چاندرا موریلا بیل</strong> در مقالهای با عنوان <strong>بهتر نوشتن بدون نوشتن یک کلمه</strong> دربارۀ اهمیت قدم زدن میگوید:</p><p></p><p>«در حین کار، گاهی حس میکنید به بنبست رسیدهاید یا نیروی کافی برای ادامۀ نوشتن ندارید. ورزش باعث میشود اکسیژن لازم جذب مغز شود و کارکرد آن بیشتر شود. گاهی فکر کردن زیاد باعث سرکوب خلاقیت میشود. در حالی که مغز نیاز به انرژی و استراحت دارد. وقتی قدم میزنید، رنگ خانهها، گلها و شکل ابرها را میبینید. در خیابان علائم و چیزهایی را میبینید که در حالت عادی به آنها هیچ توجهی نمیکردهاید. حتی پنجرهها و پر*دهها هم میتوانند الهامبخش باشند.»</p><p></p><p>یک دلیل ساده و روشن برای پیادهروی این است که ذهن، در اثر کمتحرکی کند میشود.</p><p></p><p>غالباً ممکن است از باشگاه رفتن و هزینه کردن برای هر نوع ورزشی احساس ناخوشایندی داشته باشیم.</p><p></p><p>در این میان پیادهروی چارۀ کار است. نه وسیلۀ خاصی میخواهد و نه مهارتی که نیاز به یادگیری داشته باشد. دوست دارید مهارت پیادهوری را یاد بگیرید؟</p><p></p><p>اینگونه است:</p><p></p><p>-از درب خانه یا محل کارتان بیرون میزنید.</p><p></p><p>-شروع میکنید به راه رفتن.</p><p></p><p>-بعد از حداقل ۲۵ دقیقه برمیگردید یا هر کاری دلتان خواست میکنید.</p><p></p><p>تمام.</p><p></p><p></p><p></p><p></p><p><img src="https://madresenevisandegi.com/wp-content/uploads/tt.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p>دلیل علمی دقیقتر میخواهید:</p><p></p><p>قلب انسان بالغ عادی، سالانه حدوداً ۴۰ میلیون بار میتپد و در هر روز، ۱۵۰۰۰ لیتر خ*ون به سراسر ب*دن میفرستد. قلب یک ماهیچه است و برای تقویت آن باید ورزشاش دهید، مثل ماهیچههای دیگر ب*دن.</p><p></p><p>بنابراین از آنجایی که قلب نویسندهها چندبرابر بیشتر از بقیه میتپد لازم است فکری به حال عضلات قلبشان بکنند.</p><p></p><p>طی پیادهروی ضمن تقویت عضلات قلب؛ عضلات نویسندگیتان را هم پرورش میدهید.</p><p></p><p><strong>جولیا کامرون</strong> از بهترین نویسندههایی است که در کتابهای متعددی به ارتباط خلاقیت و پیادهروی پرداخته است، از جمله در کتاب <strong>رگۀ طلا</strong>:</p><p></p><p>-گام برداشتن و پیادهروی قدرتمندترین ابزاری است که میشناسم.</p><p></p><p>-زندگی خلاق، فرایند است و این فرایند شبیه عمل هضم غذاست. از غذا برای فکر کردن سخن میگوییم ولی به ندرت تشخیص میدهیم که به عنوان هنرمند به فکر، برای غذا نیاز داریم. پیادهروی با جریان دائم تصاویر جدید، افکار جدیدی به ما میدهد که تغذیهمان میکنند.</p><p></p><p>-پیادهروی چاه خالی خلاقیتمان را پر میکند و احساس پر بودن به ما میبخشد. و این حالمان را خوب میکند.</p><p></p><p>-پیادهروی چشممان را باز میکند. به ما غذا میدهد. قاشق قاشق -تصویر تصویر- از سوپ غذای روح به ما میدهد؛ غذایی که به ما قوت میبخشد تا کار ضروری شکل بخشیدن و دگرگون ساختن زندگیمان را انجام دهیم. به عبارت دیگر، ما با پیادهروی کردن از مشکل خارج میشویم و راه حل پیدا میکنیم.</p><p></p><p>-هر وقت در نوشتن قصهای گیر کردم، میروم بیرون و قدم میزنم. هر وقت نمیدانستم کار بعدیام چه باشد آنقدر قدم میزدم تا معلوم بشود. وقتی روی سطری از داستانم یا قسمتی از زندگیام گیر میکنم، پیادهروی میکنم و میگذارم گامهایم راهحل را نشان بدهند.</p><p></p><p>-پیادهروی باعث موزون شدن تنفسمان میشود. وقتی تنفسمان منظم و موزون و عمیقتر میشود، افکارمان نیز چنین میشوند.</p><p></p><p>-برای پیادهروی کردن لازم نیست شاعر باشید! راه رفتن با طبیعت موزون، خودش همۀ ما را شاعر میکند.</p><p></p><p><strong>جان میور</strong> زمانی نوشت:</p><p></p><p>«من فقط برای قدم زدن بیرون رفتم ولی در پایان به این نتیجه رسیدم که تا طلوع خورشید بیرون بمانم، زیرا بیرون رفتن در واقع به درون رفته بود.»</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Telma _<, post: 2204, member: 2"] [B][B]هفته پنجم[/B] پیادهروی؛ گامی مهم در مسیر نویسندگی[/B] خب به هفتۀ پنجم رسیدیم، تا اینجا احتمالاً اگر شیفتۀ نوشتن باشید همۀ تمرینها را انجام دادهاید و قلمتان راه افتاده. نویسندگی و پیادهروی به هم گره خوردهاند. پیادهروی فقط یک توصیۀ ساده نیست که بتوانید به راحتی از آن بگذرید. قصههای زیادی دربارۀ علاقۀ نویسندگان به پیادهروی وجود دارد، [B]نیچه[/B] که اغلب با داشتن مداد و دفتر یادداشتی چرمی در درهها قدم میزد میگوید: [B]فقط افکاری که در هنگام قدم زدن به ذهن خطور میکنند با ارزش هستند. چاندرا موریلا بیل[/B] در مقالهای با عنوان [B]بهتر نوشتن بدون نوشتن یک کلمه[/B] دربارۀ اهمیت قدم زدن میگوید: «در حین کار، گاهی حس میکنید به بنبست رسیدهاید یا نیروی کافی برای ادامۀ نوشتن ندارید. ورزش باعث میشود اکسیژن لازم جذب مغز شود و کارکرد آن بیشتر شود. گاهی فکر کردن زیاد باعث سرکوب خلاقیت میشود. در حالی که مغز نیاز به انرژی و استراحت دارد. وقتی قدم میزنید، رنگ خانهها، گلها و شکل ابرها را میبینید. در خیابان علائم و چیزهایی را میبینید که در حالت عادی به آنها هیچ توجهی نمیکردهاید. حتی پنجرهها و پر*دهها هم میتوانند الهامبخش باشند.» یک دلیل ساده و روشن برای پیادهروی این است که ذهن، در اثر کمتحرکی کند میشود. غالباً ممکن است از باشگاه رفتن و هزینه کردن برای هر نوع ورزشی احساس ناخوشایندی داشته باشیم. در این میان پیادهروی چارۀ کار است. نه وسیلۀ خاصی میخواهد و نه مهارتی که نیاز به یادگیری داشته باشد. دوست دارید مهارت پیادهوری را یاد بگیرید؟ اینگونه است: -از درب خانه یا محل کارتان بیرون میزنید. -شروع میکنید به راه رفتن. -بعد از حداقل ۲۵ دقیقه برمیگردید یا هر کاری دلتان خواست میکنید. تمام. [IMG]https://madresenevisandegi.com/wp-content/uploads/tt.jpg[/IMG] دلیل علمی دقیقتر میخواهید: قلب انسان بالغ عادی، سالانه حدوداً ۴۰ میلیون بار میتپد و در هر روز، ۱۵۰۰۰ لیتر خ*ون به سراسر ب*دن میفرستد. قلب یک ماهیچه است و برای تقویت آن باید ورزشاش دهید، مثل ماهیچههای دیگر ب*دن. بنابراین از آنجایی که قلب نویسندهها چندبرابر بیشتر از بقیه میتپد لازم است فکری به حال عضلات قلبشان بکنند. طی پیادهروی ضمن تقویت عضلات قلب؛ عضلات نویسندگیتان را هم پرورش میدهید. [B]جولیا کامرون[/B] از بهترین نویسندههایی است که در کتابهای متعددی به ارتباط خلاقیت و پیادهروی پرداخته است، از جمله در کتاب [B]رگۀ طلا[/B]: -گام برداشتن و پیادهروی قدرتمندترین ابزاری است که میشناسم. -زندگی خلاق، فرایند است و این فرایند شبیه عمل هضم غذاست. از غذا برای فکر کردن سخن میگوییم ولی به ندرت تشخیص میدهیم که به عنوان هنرمند به فکر، برای غذا نیاز داریم. پیادهروی با جریان دائم تصاویر جدید، افکار جدیدی به ما میدهد که تغذیهمان میکنند. -پیادهروی چاه خالی خلاقیتمان را پر میکند و احساس پر بودن به ما میبخشد. و این حالمان را خوب میکند. -پیادهروی چشممان را باز میکند. به ما غذا میدهد. قاشق قاشق -تصویر تصویر- از سوپ غذای روح به ما میدهد؛ غذایی که به ما قوت میبخشد تا کار ضروری شکل بخشیدن و دگرگون ساختن زندگیمان را انجام دهیم. به عبارت دیگر، ما با پیادهروی کردن از مشکل خارج میشویم و راه حل پیدا میکنیم. -هر وقت در نوشتن قصهای گیر کردم، میروم بیرون و قدم میزنم. هر وقت نمیدانستم کار بعدیام چه باشد آنقدر قدم میزدم تا معلوم بشود. وقتی روی سطری از داستانم یا قسمتی از زندگیام گیر میکنم، پیادهروی میکنم و میگذارم گامهایم راهحل را نشان بدهند. -پیادهروی باعث موزون شدن تنفسمان میشود. وقتی تنفسمان منظم و موزون و عمیقتر میشود، افکارمان نیز چنین میشوند. -برای پیادهروی کردن لازم نیست شاعر باشید! راه رفتن با طبیعت موزون، خودش همۀ ما را شاعر میکند. [B]جان میور[/B] زمانی نوشت: «من فقط برای قدم زدن بیرون رفتم ولی در پایان به این نتیجه رسیدم که تا طلوع خورشید بیرون بمانم، زیرا بیرون رفتن در واقع به درون رفته بود.» [/QUOTE]
درج نقلقولها...
پاسخ دادن
تالارها
آموزش
آموزش نویسندگی
مطالب آموزش نویسندگی
چگونه نویسنده شویم!؟ برنامه ده هفتهای برای نویسنده شدن
سلام
دوست عزیز
جهت انتشار آثار و یا حمایت از نویسندههای انجمن، اکنون به خانوادهی رمانیک بپیوندید.
با ما اوقات خوشی را تجربه خواهید کرد. 🌹
تالار
فراخوانها
آموزش
کار با انجمن
قوانین
کلی
قوانین
فرستادن موضوع و نوشته
بالا
پایین