نقد و بررسی نقد و بررسی فیلم احضار1

[Like crazy<3]

ژانر: ترسناک، دلهره‌آور

کارگردان: جیمز وان

تهیه‌کننده: تونی دروزا-گروند، پیتر سفرن، راب کووان

فیلمنامه‌: چاد هِیس، کری هیس​

بازیگران: پاتریک ویلسون، ویرا فارمیگا، ران لیوینگستون، لیلی تیلور

موسیقی: جوزف بیشارا

فیلمبرداری: جان آر. لئونتی

تدوین‌: کرک ام. موری

تولید: نیو لاین سینما

توزیع‌: برادران وارنر

اکران: ۱۵ ژوئیه ۲۰۱۳ (۲۳ تیر ۱۳۹۲)

مدت زمان: ۱۱۲ دقیقه

محصول کشور: ایالات متحده

زبان: انگلیسی​

خانواده «پرون» با نقل مکان به یک خانه مزرعه پدیده‌های ماورائی زیادی برخورد می‌کنند. آن‌ها مجبور می‌شوند برای خلاص شدن از شر شیاطین درون خانه از دو محقق مشهور اِد و لورین وارن (پاتریک ویلسون و ورا فارمیگا) کمک بگیرند.​

نقد و بررسی فیلم احضار ۱​

فیلم احضار ۱ محصول سال ۲۰۱۳ فیلم ترسناکی درباره‌ی مسائل ماوراءالطبیعه و در مورد یک خانواده مشکل‌دار و دو نجات‌دهنده آن‌ها است. در حالی که فیلم احضار ۱ به اندازه کافی صحنه‌های ترسناک با وجود ارواح خبیثه و روح جادوگر دارد و به شیوه‌ خلاقانه‌ و هولناکی فیلم‌برداری شده، اما احتمالا ترسناک‌ترین نکته‌ی فیلم این است که فیلم بر اساس واقعیت ساخته شده است.
«اِد وارن» و «لورین وارن» به ترتیب دو شیطان‌شناس و واسطه‌ی روحی واقعی بودند که به خانواده‌های زیادی کمک کرده و تحقیقات زیادی را نیز درباره مسائل ماورائی و تسخیرهای شیطانی انجام دادند.
حال چه به مسائل ماورائی اعتقاد داشته باشید یا خیر، این واقعیت که در فیلم احضار زندگی خانواده‌ای معمولی با اتفاقات هولناکی به‌ هم می‌ریزد می‌تواند باعث رسوخ ترس زیر پوست هر کسی شود. سازندگان احضار به جای اینکه از رویدادهای واقعی سوءاستفاده کنند و تنها یک فیلم ترسناک تک‌بعدی بسازند، با تأکید بر دو خانواده‌ی دوست‌داشتنی باعث می‌شوند در عین تماشای یک فیلم وحشتناک سرگرم‌کننده، شاهد یک اثر دل‌گرم‌کننده نیز باشیم.
سال ۱۹۶۸ است و «اد» و «لورین وارن» دو محقق مسائل ماورائی هستند. «کارولین پرون» (لیلی تیلور) پس از اینکه خانواده‌اش با تجربه‌های وحشتناکی به ستوه در می‌آید تصمیم می‌گیرد از این زوج درخواست کمک کند. در واقع، او و همسرش «راجر» (ران لیوینگستون) به زودی متوجه می‌شوند واقعا ناخواسته‌ با روح شیطانی «باتشبا شرمن» (جوزف بشارا) هم‌خانه‌ شده‌اند. اد و لورین نیز خیلی زود وارد ماجرا می‌شوند تا بتوانند به این خانواده کمک کنند، هر چند در این مدت تسخیرهای شیطانی هر روز ابعاد وحشتناک‌تری به خود می‌گیرند.​

احضار ۱ قبل از هر چیز یک فیلم خانوادگی است!

فیلم احضار ۱ شروع بسیار مناسبی دارد. فیلم با زندگی خانواده پرون شروع نمی‌شود، بلکه با تحقیق اد و لورین درباره عروسکی به نام «آنابل» آغاز می‌شود که احتمالا همه‌ی علاقه‌مندان ژانر وحشت کمابیش از ماجرای آن اطلاع دارند. این شروع عالی به سادگی زمینه را برای اتفاقات ترسناک زیادی در آینده فراهم می‌کند.
البته نه فقط در خلال فیلم احضار بلکه آغازگر فرانچایز بسیار جذابی از سری فیلم‌های احضار نیز می‌شود که پر از فیلم‌های ترسناک پرماجرایی درباره شیاطین، مسائل غیرعادی، تسخیر، یک عروسک مرموز و البته راهبه‌ای مخوف است.
اما تمرکز احضار روی زندگی دو خانواده است. خانواده وارن دختری به نام «جودی» دارند. در مقابل خانواده پرون، یعنی راجر و کارولین پنج دختر به نام‌های «آندریا»، «نانسی»، «کریستین»، «سیندی» و «آوریل» دارند. اتفاقات مهم فیلم از زمان نقل مکان خانواده به خانه‌ای قدیمی شروع می‌شود و افراد خانواده خیلی زود متوجه اتفاقات عجیبی می‌شوند.
ابتدا سگ خانواده «سیدی» می‌میرد، سپس ساعت‌ها در ۳:۰۷ متوقف می‌شوند، صداهای تق‌تق عجیبی شنیده می‌شود، تابلوهای نقاشی کج آویخته شده یا اینکه از دیوار می‌افتند، درها به شدت بسته شده و کارولین هم چند کبودی عجیب را روی پوست خود پیدا می‌کند. اعضای خانواده پرون هیچ‌ توضیحی برای هیچ‌کدام از این اتفاقات غیرعادی پیدا نمی‌کنند.
در ابتدای فیلم احضار ۱ به نظر می‌رسد با یک فیلم دیگر درباره یک خانه‌ تسخیر شده‌‌ی معمولی روبرو باشیم، اما خیلی زود بازی سرگرم‌کننده ساده‌ای که شروع شده به یک تجربه‌ی وحشتناک تبدیل شده و به زودی اوضاع وخیم‌تر نیز می‌شود.
در همین حال، کارولین متوجه می‌شود دخترش آوریل یک دوست نامرئی به نام «روری» دارد. در حالی که لحظه به لحظه حس خوفناکی که پرون‌ها را فراگرفته بیشتر می‌شود کارولین تصمیم می‌گیرد از «اد» و «لورین وارن» کمک بگیرد. اما وارن‌ها با این برداشت که این درخواست کمک ممکن است حقه‌بازی بیش نباشد اولین درخواست پرون‌ها را رد می‌کنند.​

فیلم احضار ۱؛ جن‌گیری، تسخیرها و رویدادهای غیرعادی​

در همین حین حسی به اد و لورین می‌گوید که مورد کارولین ضرورت زیادی دارد و فرصتی برای وقت‌ تلف کردن وجود ندارند. به این ترتیب، از اینجا به بعد داستان حقیقی احضار شروع می‌شود. جست‌وجوها و بررسی‌های اد و لورین آن‌ها را وارد یک ماجرای تسخیر فوق‌العاده هولناک می‌کند که جن‌گیری‌ دلخراشی نیز در آن نهفته است.
تماشای صحنه‌های جن‌گیری‌ عمدتا به دلیل ماهیت رعب‌آورشان که مملو از نفرین‌ و خشونت‌ است هر بیننده‌ای را میخکوب می‌کنند. فیلم‌برداری فیلم احضار ۱ بدیع و پویا است و کنش‌های عادی نیز در آن به ترسناک‌ترین تجربه‌ها تبدیل می‌شوند. نماهای ارواح به شدت وحشت‌آورند و پرش‌های ترسناک (جامپ اسکِیر) فیلم نیز به طرز خلاقانه‌ای ارائه شده‌اند. ظاهر ارواح و جادوگر خبیث احضار نیز مو را بر تن هر بیننده‌ای سیخ می‌کند. موسیقی تاریک احضار نیز حال و هوای فیلم را رعب‌آورتر نیز می‌کند.​

در صحنه‌هایی که «بِرد همیلتون» (جان براترتون) باید در زیرزمین از اد و لورین فیلم‌برداری کند، اتفاقات درون دوربین را در نوارکاست‌های قدیمی می‌بینیم که حال و هوای فیلم‌های دهه هفتادی را زنده می‌کند. امواج ولگرد (امواجی که اد و لورین در خانه شکار می‌کنند) و بررسی‌های دقیق آنها بعد علمی را به فیلم می‌افزاید که نشان می‌دهد لورین در تحقیقاتش تنها بر حس ششم تکیه نکرده است. این امر به خصوص در خدمت واقع‌گرایی فیلم است و اتفاقاتی که پیرامون خانواده پرون می‌گذرد را باورپذیرتر می‌کند.

احضار ۱ یک فیلم بسیار خوش‌ساخت و متوازن است که ترس‌های واقعی، داستان‌های واقعی و جنایت‌های وحشتناک، ماجراهای پس‌زمینه‌ای بسیار فکر شده و البته پر از صمیمیت را در هم می‌آمیزد تا فیلمی اثرگذار و پرکشش بسازد. شخصیت‌‌پردازی‌ها بسیار خوب هستند و در مدت کوتاهی با تمام شخصیت‌های کلیدی فیلم احضار آشنا می‌شویم این امر به خصوص به دلیل ساختار منسجم فیلم نیز بوده که اجازه می‌دهد بینندگان به زندگی هر دو خانواده سرک بکشند.
نظر منتقدان درباره فیلم احضار ۱

فیلم احضار ۱ نقدهای عمدتا مثبتی را از منتقدان مشهور سینما دریافت کرد. «راتن تومیتوز» بر اساس ۲۲۳ نقد و بررسی به احضار ۱ امتیاز ۸۶ از ۱۰۰ داد. در چکیده نظرات این وب‌سایت گرداوری دیدگاه آمده است: «احضار خوش‌ساخت و بسیار ترسناک است و توانسته با مجموعه‌ای از ترس‌های اثرگذار حس وحشت را القا کند.» دیگر وب‌سایت گرداوری دیدگاه، «متاکریتیک» نیز بر اساس نقد و بررسی ۳۵ منتقد خود امتیاز ۶۸ از ۱۰۰ را به احضار داد که نشان از «نقدهای عموما خوب» در این وب‌سایت دارد.
«شری لیندن» از «هالیوود ریپورتر» در نقدی که پس از جشنواره فیلم لس‌آنجلس در مورد احضار ۱ نوشت، اشاره کرد که جیمز وان، کارگردان توانسته «با استفاده حداقلی از جلوه‌های دیجیتالی، بازیگری‌های قوی و طراحی صحنه‌ی معرکه، به مضامین و تکنیک‌های جن‌گیر و وحشت در آمیتی‌ویل بازگردد؛ اما هر چند که کاملا به ظرافت و عمق مورد اول دست نیافت،‌ اما توانسته در جذابیت سینمایی از دومی فراتر رود.»
«جاستین چانگ» از «ورایتی» نیز در نقد مثبت خود اشاره کرد که احضار فیلمی برخاسته از کلاسیک‌های ژانر وحشت و «یکی از هوشمندانه‌ترین و به لحاظ بصری تاثیرگذارترین دلهره‌آورهای اخیر» است. «آلونسو دورالد» منتقد دیگری بود که از احضار تمجید کرد. «کریس نشاواتی» از «اینترتینمنت ویکلی» نیز در نقد مثبت خود از فضاسازی و جلوه‌های صوتی فیلم تمجید کرد.
با این حال، برخی منتقدان از شباهت‌های زیاد احضار با فیلم‌هایی همچون «جن‌گیر (۱۹۷۴)» و «پولترگایست (۱۹۸۲)» انتقاد کردند. «اریک کوئن» از «ایندیوایر» یکی از این منتقدان بود که احضار را فاقد یک نیروی مهاجم قوی دانست. «اندرو اُهیر» نیز ضمن اینکه فیلم را دارای «همه‌جور صحنه‌های غافلگیرکننده‌ در لحظه‌های مناسب» دانست، اما مفهوم اصلی آن را چندان قابل توجیه ندانست.​