معرفی مهم ترین دستاورد مطالعه

[ARA.O.O]

پیش حرف: چند سطر زیر را در پاسخ به یک دوست نوشته‌ام، از محاوره نویسی خوشم نمی‌آید و به نظرم حرفه‌ای نیست، ولی نخواستم توی لحن گفت‌وگو دست ببرم.


میدونی مطالعه واقعی باید چی بده به آدم؟

توی لایه سطحی درست‌نویسی و تکنیک و اینها.

ولی تو لایه جدی‌تر مطالعه باید دغدغه‌های آدم رو رشد بده.

یعنی سطح فکر رو ببره بالا.

این واژه سطح فکر رو نباید راحت از کنارش بگذریم.

سطح فکری هر کسی هم به راحتی لو میره.

مثلاً من وقتی از رفاقت، وقتی از چت کردن یا … می‌نویسم

یا مثلاً وقتی در پاسخ به کس دیگه، حالا از لج یا حسادت می‌نویسم

یا به مسائل روزمره واکنش نشون میدم

یعنی هنوز اندرخم یک کوچه‌ام.

یعنی سطح فکرم خیلی پایینه

یعنی هنوز دغدغه هام رشد نکردن.

شعبانعلی رو ببین

داره از سیستم‌های پیچیده می‌نویسه

یعنی ذهن این آدم رشد کرده

دیگه از خیلی موضوعات نمی‌نویسه.

این یعنی رشد سطح فکری.

من گاهی از خودم چندشم میشه.

که خب تا کی میخوای تکرار مکررات کنی

و وقتی کتاب های جدی‌تر رو می‌خونم

حس میکنم داره یک دغدغه‌های تازه ای تو ذهنم شکل میگیره

یعنی زندگی فکری من وسیع تر میشه

دیگه دنیام انقدر کوچیک نمی‌مونه به دوروبری‌هام عکس العمل نشون بدم و پست بنویسم.

مطالعه خوب باعث میشه تو خودت رو مرکز زمین ندونی و فکر نکنی که دغدغه‌های پرت و پیش‌پا افتادۀ تو رو میشه نوشته یا کار فکری حساب کرد.