نقد و بررسی معرفی فیلم در میان ستارگان

[Like crazy<3]

میان‌ستاره‌ای یا در میان ستارگان (به انگلیسی: Interstellar) فیلمی حماسی علمی–تخیلی به کارگردانی کریستوفر نولان است. متیو مک‌کانهی، ان هتوی، جسیکا چستین، مایکل کین، مک‌کنزی فوی و مت دیمون در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. ماجرای این فیلم دربارهٔ فضانوردانی است که از طریق کرم چالهای به کهکشان دیگری سفر می‌کنند تا سیارهٔ قابل سکونتی بیابند. فیلم‌نامهٔ این فیلم را کریستوفر نولان به همراه برادرش جاناتان نولان نوشته‌است. کریستوفر به همراه لیندا اوبست و اما توماس تهیه‌کنندگی فیلم را برعهده داشتند. فیزیکدان نظری، کیپ تورن یکی از تهیه‌کنندگان اجرایی و مشاور علمی فیلم است.

 

[Like crazy<3]

وارنر برادرز که پیش‌تر تهیه‌کنندگی و توزیع برخی فیلم‌های نولان را بر عهده داشت، با پارامونت - استودیوی رقیب خود - مذاکره کرد تا آن‌ها هم روی این فیلم سرمایه‌گذاری کنند. لجندری پیکچرز نیز از سرمایه‌گذاران بود. سینکاپی و لیندا اوبست پروداکشنز نیز از تهیه‌کنندگان این فیلم بودند. نولان هویته ون هویتما را به عنوان مدیر فیلمبرداری استخدام کرد زیرا والی فیستر مشغول کارگردانی اولین فیلم خود برتری بود. برای فیلمبرداری، نولان از فرمت آنامورفیک ۳۵ میلی‌متری و آی‌مکس ۷۰ میلی‌متری استفاده کرد. فیلمبرداری در سه ماه پایانی سال ۲۰۱۳ در آلبرتای کانادا، جنوب ایسلند و لس آنجلس انجام شد. شرکت دابل نگتیو مسئول طراحی و اجرای جلوه‌های ویژهٔ این فیلم بود.

فرش قرمز بین ستاره‌ای ۲۶ اکتبر ۲۰۱۴ در لس آنجلس برگزار شد. این فیلم در گیشه موفق بود و نظرات مثبت منتقدان را در پی داشت، آن‌ها بیشتر صحت علمی فیلم، موسیقی متن، جلوه‌های ویژه و بازی متیو مک‌کانهی، ان هتوی و مکنزی فوی را تحسین کرده‌اند. در هشتاد و هفتمین دوره جوایز اسکار این فیلم نامزد دریافت ۵ جایزهٔ بهترین جلوه‌های ویژه، بهترین طراحی صحنه، بهترین میکس صدا، بهترین تدوین صدا و بهترین موسیقی فیلم شد و از این بین موفق به دریافت جایزه بهترین جلوه‌های ویژه گردید. بین ستاره‌ای همچنین برنده چند جایزه دیگر برای جلوه‌های ویژه، فیلمبرداری و موسیقی فیلم شده‌است.

 

[Like crazy<3]

داستان:
​

در آینده کرهٔ زمین به علت آتشک (بادزدگی) محصولات کشاورزی رو به نابودی است و هر روز محصولات بیشتری نابود می‌شود. مردم دیگر به فکر فضا نیستند و آژانس‌های فضایی تعطیل شدند. کوپر (متیو مک‌کانهی) خلبان پیشین ناسا که حالا کشاورز شده‌است، به همراه پدر زن، پسر جوان و دختر ۱۰ ساله‌اش در یک مزرعه زندگی می‌کنند و هر سال مقدار زیادی ذرت توسط ربات‌هایشان می‌کارند. مورف (دختر کوپر) معتقد است که در اتاقش یک شبح وجود دارد که سعی دارد با او ارتباط برقرار کند. کوپر و مورف کشف می‌کنند که شبح، یک هوش ناشناخته است که با ارسال پیام با استفاده از امواج گرانشی، مختصات دستگاه اعداد دودویی (صفر و یک) در گرد و غبار به جا می‌گذارد که این مختصات، آن‌ها را به محل تأسیسات مخفی ناسا راهنمایی می‌کند که توسط پروفسور جان برند (مایکل کین) رهبری می‌شود. برند فاش می‌کند که یک کرم‌چاله که توسط هوش بیگانه ساخته شده‌است، آن‌ها را به یک منظومه در کهکشان جدیدی می‌برد که احتمال دارد سیاراتی قابل حیات داشته باشد و امیدی برای زنده‌ماندن و ادامهٔ نسل بشر. دوازده فضانورد به سیارات مختلف منظومه ارسال شدند و تنها سه نفر سیگنال دادند. مأموریت ناسا، سه سیاره را که به دور یک سیاه‌چاله غول‌پیکر (گارگَنچوا[واژگان ۱]) می‌چرخند، به صورت احتمالی قابل سکونت تشخیص داده‌است: میلر، [واژگان ۲] ادموندز[واژگان ۳] و مَن[واژگان ۴] نام این سیاره‌هاست که هر کدام نام فضانوردانی است که به سمت آن‌ها رفته‌اند. برند کوپر را استخدام می‌کند تا یک سفینه فضایی به اسم اِندورنس[واژگان ۵] را رهبری کند و به سه سیاره سفر کند. عزیمت کوپر مورف را به شدت ناراحت می‌کند و این دو در شرایط بدی از هم جدا می‌شوند. کوپر قبل از رفتن به مورف یک ساعت می‌دهد. در اندورنس کوپر به دختر برند، آملیا (ان هتوی) که زیست‌شناس است، دانشمندان رُمیلی (دیوید گیسی) و دویل (وس بنتلی) و دو ربات به اسم‌های تارس[واژگان ۶] و کیس[واژگان ۷] اضافه می‌شود. آن‌ها وارد کرم‌چاله می‌شوند و به سمت میلر می‌روند اما پی می‌برند که سیاره آن‌قدر به گارگَنچوا نزدیک است که تجربه شدید اتساع زمان گرانشی ایجاد می‌کند، به این معنی که هر یک ساعت روی سطح سیاره به اندازهٔ ۷ سال بر روی زمین است. کوپر با نقشه ای زیرکانه که حداقل زمان را از دست بدهند بر روی سیاره فرود می‌آیند. معلوم می‌شود سطح آن پوشیده‌شده از یک اقیانوس کم‌عمق است که موج‌هایی غول‌آسا دارد. در حالی که آملیا تلاش می‌کند اطلاعات میلر را بدست آورد، یک موج عظیم به آن‌ها نزدیک می‌شود و دویل را می‌کُشد و باعث می‌شود که عزیمت آن‌ها به تأخیر بیفتد. وقتی آن‌ها به اندورنس برمی‌گردند ۲۳ سال گذشته‌است.

 

[Maedeh]

رمیلی در این سالها به تحقیق دربارهٔ سیاه چاله پرداخته‌است. در زمین مورف جوان به عنوان یک دانشمند در ناسا به کمک پروفسور برند بر روی معادله‌ای کار می‌کند که ناسا را قادر می‌سازد یک ایستگاه فضایی عظیم را که از طریق گرانش کار می‌کند، راه‌اندازی کند. وقتی که پروفسور برند در بستر مرگ است اذعان می‌کند که او مشکل را مدت‌ها قبل حل کرده و می‌دانسته که نقشه A غیرممکن است. او یافته‌ها و ایمان خود را روی نقشه B یعنی استفاده از جنین بارور و شروع بشریت از نو گذاشته‌است. اما مورفی معتقد است نتیجه‌گیری پروفسور برند با اضافه‌کردن اطلاعات از تکینگی گرانشی یک سیاه‌چاله می‌تواند کار کند. پس از یک رأی‌گیری تیم سیارهٔ مَن را انتخاب می‌کند تا به آن سفر کنند. اما آن‌ها با سیارهٔ یخ‌زده‌ای روبه‌رو می‌شوند و مَن می‌گوید سیاره قابل سکونت است. دکتر مَن (مت دیمون) اطلاعات جعلی را به اندورنس فرستاده تا آن‌ها به کمک وی بیایند. پیام مورف که می‌گوید نقشه A عملی نیست و پروفسور برند فوت کرده‌است به کوپر می‌رسد. کوپر که با نقشه B مخالف بوده‌است می‌خواهد به زمین برگردد. مَن می‌دانسته که نقشه A عملی نبوده و اطلاعات تکینگی سیاه چاله لازم است و رامیلی نیز تأیید می‌کند ولی نمی‌شود که اطلاعات را از سیاه چاله دید. کوپر که با نقشهٔ A موافق بود می‌خواهد به زمین برگردد اما مَن لباس فضانوردی کوپر را می‌شکند تا او بمیرد و فرار می‌کند تا با رنجر ۲ به اندورنس برسد. رامیلی توسط یک بمب که مَن برای حفاظت از رازهایش کار گذاشته بود کشته می‌شود. آملیا کوپر را نجات می‌دهد و با فرودگر ۱ به دنبال اندورنس می‌روند. مَن اجازه اتصال اندورنس را نداشته و اتصال ناقص است. با وجود هشدار املیا و کوپر، مَن در را باز می‌کند محفظه هوا فشار زدایی می‌شود و من کشته می‌شود و آسیب‌های جدی به اندورنس وارد می‌شود، اما کوپر با اتصال بسیار خطرناک خود، اندورنس را بار دیگر تحت کنترل خود درمی‌آورد. تجهیزات و سوخت آنها برای برگشت به زمین یا رفتن به سیاره ادموند نابود شده‌است و آنها به سمت سیاه چاله کشیده می‌شوند. کوپر نقشه‌ای می‌کشد تا از گرانش سیاهچاله برای رسیدن به سیاره ادموند استفاده کنند.

 

[Maedeh]

آملیا به سیاره می‌رود ولی کوپر و تارس با فضاپیماهای دیگری برای سبک کردن اندورس به داخل سیاهچاله می‌روند و سعی می‌کنند اطلاعات کوانتومی و تکینیگی را بدست آوردند. آن‌ها به یک فضای چهاربعدی تسرکت، که در آن، زمان به عنوان یک بُعد فیزیکی ظاهر می‌شود و کوپر تصویر اتاق خواب مورف را در تمامی لحظات موجود (بی‌نهایت لحظه) می‌بیند، وارد می‌شوند و متوجه می‌شود روح/شبح مورف خودش است. کوپر متوجه می‌شود موجودات بیگانه همان انسان‌های پیشرفتهٔ آینده‌اند و این فضا را ساخته‌اند تا او بتواند با مورف ارتباط برقرار کند و بشریت را نجات دهد. کوپر با استفاده از امواج گرانشی و از طریق دادن کد تکینگی گرانشی به ساعت مورف جوان و کامل کردن معادلهٔ برند، بشریت را نجات می‌دهد. سپس فضای چهار بعدی بسته و کوپر از کرم چاله بیرون می‌آید در ایستگاه فضایی بیدار می‌شود و با مورف پیر ملاقات می‌کند، کسی که مانع از نابودی بشریت شده‌است. در پایان مورف به کوپر می‌گوید تا به دنبال آملیا که در سیارهٔ ادموندز زندگی را آغاز کرده و در حال عملی کردن نقشه B هست، برود.