معرفی انیمه Kaguya-sama: Love Is War

[ARA.O.O]

انیمه Kaguya-sama: Love is War؛ نبرد عاشقی در بلوای نوجوانی​

انیمه Kaguya-sama: Love is War یک کمدی عاشقانه‌ی بسیار مفرح و در بخش‌های مهمی تأثیرگذار است که اگر قصد دیدن فقط یک انیمه را در این سبک دارید از انتخاب آن پشیمان نخواهید شد.

مشخصات انیمه:

• عنوان ژاپنی: Kaguya-sama wa Kokurasetai - Tensai-tachi no Renai Zunousen
• ترجمه: Kaguya Wants to Be Confessed To: The Geniuses' War of Hearts and Minds
• اسم فارسی: کاگویا ساما: عشق جنگ است (کاگویا-ساما اعتراف می‌خواهد: جنگ قلبی و عقلی نابغه‌ها)
• براساس مانگایی از آکا آکاساکا (Aka Akasaka)
• ژانر: عاشقانه، کمدی، مدرسه‌ای، درام، روان‌شناختی، سینن
• کارگردان: Shinichi Omata فیلم‌نامه: Yasuhiro Nakanishi
• محصول: استودیو A-1 Pictures
• فصل اول: ۱۲ قسمت ۲۴ دقیقه‌ای
• فصل دوم: ۱۲ قسمت ۲۴ دقیقه‌ای
• وضعیت: دو فصل تمام شده – فصل سوم انیمه برای ۲۰۲۱ تأیید شده است - مانگا ادامه دارد
• پخش: ۱۲ ژانویه تا ۳۰ مارچ ۲۰۱۹ - ۱۱ آوریل تا ۲۷ ژانویه ۲۰۲۰
• رده سنی: PG-13

 

[ARA.O.O]

خلاصه‌ی داستان:

کاگویا شینومیا و میوکی شیروگانه در مقام رئیس و معاون شورای دانش‌آموزی دبیرستان شوچیین یک زوج تمام‌عیار به‌نظر می‌رسند. کاگویا دختر خانواده‌ای ثروتمند و بانفوذ است و میوکی هم به‌عنوان رتبه‌ی نخست علمی مدرسه طرفداران زیادی دارد. اگرچه آن‌ها احساسات عاشقانه‌ای نسبت به هم دارند اما چون هر دو مملو از غرور هستند حاضر نمی‌شوند به‌عنوان نفر اول به این علاقه‌ی خود اعتراف کنند، چون این کار را یک شکستِ منجر به بردگی می‌دانند و برای همین از هوش و مهارت خود برای پیروزی در این نبرد استفاده می‌کنند تا طرف مقابل را وادار به این کار کنند.
برنده‌ی نهایی این تقابل عاشقانه که هر روز ادامه دارد کسی است که با نقشه‌ای دقیق موفق شود بالاخره اعتراف طرف دیگر را بگیرد. درحالی‌که این دوئل روزانه با برچسب برد، باخت و مساوی طرفین حاضر در این کشمکش اعتبارسنجی می‌شود اما این لجبازیِ دوگانه، دست‌یابی به هدف اصلی را همچنان ناممکن می‌سازد. همه‌ی این‌ها برای این است که از نظر آن‌ها در یک رابطه‌ی عاشقانه شخصی که اول عاشق شود بازنده است و تحت سلطه‌ی طرف مقابل قرار می‌گیرد، پس برای حفظ زندگی پیروزمندانه نباید در این نبرد کوتاه آمد.

​

 

[ARA.O.O]

ژانر مدرسه‌ای یکی از پرتکرارترین سبک‌ها در دنیای انیمه و مانگا است. بستری که اگر با فانتزی‌های جادویی و ماجراهای تخیلی ترکیب نشود قطعا محتوای عاشقانه و کمدی جزو ارکان اصلی آن خواهد بود، به‌ویژه وقتی قهرمان‌ها در دوران مهم دبیرستان قرار گرفته باشند که با بلوغ فکری و جسمی آن‌ها همراه است. در این حالت تمرکز این آثار به یک سبک زندگی واقع‌گرایانه معطوف می‌شود، پس برای جبران آسیب احتمالی ناشی از اغراق موجود در ظاهر و بافت تعریف‌شده‌ی این مدیوم نسبت‌به واقعیت، که از جهاتی می‌تواند باعث کاهش اعتمادبه‌نفس در مخاطب شود، سازنده‌ها سعی می‌کنند تمرکز اصلی را به پندهای اخلاقی، توجه به آداب اجتماعی و بیان راهکار برای مشکلات خاص این دوران معطوف کنند و این مفاهیم را با ظرافت بین رنگ و نقشِ جذاب موجود در روایت روزمره‌ی داستان القاء کنند.

به‌عبارتی در نمایش زندگی مدرسه‌ای ارزش‌گذاری اصلی متوجه حرکت در یک مدار اصولی با هدف لذت بردن از زندگی در یک جامعه‌ی متعادل و مترقی است. پس در اغلب موارد افرادی با مشکلات و کمبودهای شخصیتیِ درونی و بیرونی در موقعیت‌هایی حساس و البته قابل‌لمس معرفی می‌شوند و سپس راه‌حل‌هایی روحیه‌بخش برای کنار زدن آن ارائه می‌شود. این رویکرد به‌قدری قوی و مؤثر است که برای بیننده‌ی بومی به یک قاعده‌ی ارزشمند در ناخودآگاه تبدیل می‌شود و برای مخاطب خارجی هم جدا از این تأثیرگذاری احتمالا با تمایلی فانتزی برای تجربه‌ی این سیستم آموزشی توأم خواهد شد.

 

[ARA.O.O]

انیمه‌ی Kaguya-sama: Love is War هم در گذر از همین مسیر پرتردد با پر و بال دادن به کلیشه‌های ژانری تلاش می‌کند قواعد داستانی مختص‌به‌خود را جهت ایجاد تمایز با دیگر ساخته‌های مشابه به‌کار بگیرد. ارتباط عاشقانه در دوران مدرسه با عبور از دوران نوجوانی و درونیات خاص آن دوران در ترکیب با فرهنگ شرقی، سوژه‌ای پرطرفدار در آثار انیمه است که هرچند در کمدی‌های مدرسه‌ای شیره‌ی وجود آن کشیده شده است اما همچنان با ایده‌های مختلف فرصت بازیابی پیدا می‌کند.

در انیمه‌ی کاگویا-ساما به‌کمک ایده‌ی مبارزه‌ی ذهنی دو نابغه کلیشه‌های ژانری پر و بال تازه‌ای پیدا کرده است


در «کاگویا-ساما: عشق جنگ است»، قبل‌از اینکه با یک کمدی عاشقانه‌ی مدرسه‌ای دیگر مواجه باشیم که شرکت در فعالیت‌های فوق‌برنامه‌ی مدرسه را بهانه‌ای برای ساخت یک داستان روتین حوصله‌سربر قرار می‌دهد، بیننده‌ی جنگ پنهانی می‌شویم که شناور در احساسات و تفکرات منطقی قهرمان‌هایش شکل گرفته است. دلیل این رویکرد از همان مقدمه‌چینی افتتاحیه‌ی انیمه همراه با توضیحات حماسی راوی بیان می‌شود و تلفیق یک تقابل ذهنی با احساسات عاطفی ریشه‌ی اصلی اتفاقات بعدی را تشکیل می‌هد. به‌علاوه زبان کمدی این روایت اصلا سطحی و گذرا نیست و به‌کمک کیفیت بالای اجزای دیگر خود و البته شوخی با کلیشه‌های آثار هم‌خانواده به سطح درخشانی رسیده است.

 

[ARA.O.O]

آکا آکاساکا، نویسنده و طراح مانگای کاگویا-ساما، ابتدا یک تم فانتزی و بازی مرگ را برای طرح اصلی داستانش درنظر گرفته بود اما به پیشنهادی مبنی بر وارد شدن به فضای یک کمدی عاشقانه‌ی معمولی با هدف چاپ در هفته‌نامه‌ی یانگ جامپ (Weekly Young Jump) عمل کرد و اولین مانگای کمدی-عاشقانه‌ی خود را خلق کرد. آکاساکا انتخاب فضای دبیرستانی را برای این مانگا به‌خاطر عدم تجربه‌ی عاطفی شخصی مشابه در دوره‌ی نوجوانی بیان کرده است و برای همین سعی کرده بخشی از آن احساسات را در خیال‌پردازی دلخواه خود تصاحب کند.

ایده‌ی آکاساکا در رسیدن‌به هدفش خلق دو شخصیت سوندره (Tsundere) است که باوجود علاقه‌ای که نسبت به‌هم دارند به جنگ‌هایی نهفته در افکار ذهنی خود می‌پردازند (سوندره اصطلاحی ژاپنی در شخصیت‌پردازی است که در آن یک کاراکتر ابتدا حالتی سرد و خصمانه دارد و به مرور برخورد دوستانه‌تری پیدا می‌کند). کانسپتی که ابتدا تکراری به‌نظر می‌رسد اما اضافه شدن چاشنی‌های تلفیقی، چیزی مثل نبردهای ذهنی Death Note در یک تقابل احساسی و عاشقانه، باعث متفاوت شدن آن شده است. دو طرف ماجرا هیچ دافعه‌ای برای بیننده ایجاد نمی‌کنند و از بروز انگیزه‌ها و عکس‌العمل دو طرف می‌توان یک نبرد جذاب را شاهد بود. این ارتباط دووجهی به‌تدریج وارد مراحل جدیدی می‌شود و ضمن حضور شخصیت‌های دیگر با روحیات متفاوت، لحظه‌های خنده‌دار و سرگرم‌کننده‌ی زیادی خلق می‌شود.

 

[ARA.O.O]

اما دلیل موفقیت انیمه‌ی کاگویا-ساما را باید در پیاده‌سازی باکیفیت و بی‌نقص اجزای مختلف تشکیل‌دهنده‌ی آن دانست. دراین‌بین اتاق شورای دانش‌آموزی خیلی زود به مکانی موردانتظار برای تعامل کاراکترها، شبیه‌به لوکیشن‌های سریال فرندز تبدیل می‌شود، به‌هرحال این اتاق با یک طراحی ساده، جمع‌وجور و صمیمی بارها محل اصلی شکل‌گیری اغلب اتفاقات به‌یادماندنی اعضای شورا است، برای همین ورود شخصیت‌های اصلی به این محل برای اولین بار ساده گرفته نمی‌شود و با چرخش دوربین تمام زوایای آن از نظر می‌گذرد. این اتاق نقطه‌ی تلاقی کاراکترهایی با خصوصیات شخصیتی مختلف است که به‌تدریج یک جمع دوستانه‌ی پرتلاطم را شکل می‌‌دهند.

آکاساکا اسامی شخصیت‌های اصلی داستانش را از افسانه‌ی پرنسس کاگویا (داستان بامبوشکن) برداشته که انتخاب جالبی است زیرا همان‌طور که پرنسس کاگویا برای راحت شدن از دست خواستگاران خود کارهای غیرممکنی را از آن‌ها طلب کرد و درآخر هم به ماه بازگشت، حالا در بستر کمدی این انیمه هم یک پافشاری لجبازانه باعث یک ناکامی ادامه‌دار شده است. در قسمت سوم فصل دوم، میان دیالوگ‌های دونفره‌ی کاگویا و میوکی حین تماشای ماه و ستاره‌های آسمان به این همگرایی اشاره می‌شود، درحالی‌که دو طرف برداشتی شخصی از داستان دارند؛ کاگویا از ماه به‌عنوان عامل جدایی پرنسس کاگویا متنفر است و میوکی از پایان غم‌انگیزی که با درکی بهتر از شرایط می‌توانست به گونه‌ی دیگری رقم بخورد.

 

[ARA.O.O]

نمایش ذهنیات کاراکترهای اصلی جدا از برجسته‌سازی نبرد هوش و درایت کاگویا و میوکی، کمدی پررنگی که حاصل تضادهای موقعیتی است ایجاد می‌کند. به‌علاوه هر وقت شخصیت‌ها به‌صورت ذهنی درحال واکاوی موقعیت هستند با تغییر و ساده‌سازی فضاها تنوع دل‌پذیری در طول نمایش هر قسمت ایجاد می‌شود که این افت و خیز به سازنده‌ها برای خلق آرت گرافیکی چشم‌گیرتر کمک زیادی می‌کند. هر اپیزود اغلب با سه داستانک اغلب وابسته به خط اصلی داستان پیش می‌رود که گاهی هم با تیترهایی دووجهی کلید می‌خورد. از آن‌جا که اصل کمدی این انیمه هم بر مبنای تضاد میان تمایل ذهنی و قلبی دو شخصیت اصلی بنا شده است، این وزنه با پرتاب‌های متعدد و متفاوتی به امتیاز می‌نشیند.

همانند تضاد میان تمایل ذهنی و قلبی کاگویا و میوکی، برقراری ارتباط بین بخش‌های کمدی و جدی انیمه هم تعادل خوبی در توالی محتوای آن ایجاد کرده است


بعضی از شوخی‌ها روی همین اصل دوپهلو بودن، سکانس‌های طنزآمیزی را شکل می‌دهد که البته در آن‌ها بااحتیاط مناسبی از وارد شدن به هزل‌گویی اجتناب شده است. این نکته برای برقراری ارتباط بین بخش‌های کمدی و جدی و خراب نشدن حس آن‌ها در انیمه‌ی Kaguya-sama: Love is War موهبتی است، چراکه بخش‌های غیرکمدی مهمی در پایان هر فصل آن قرار گرفته که در ادامه به آن هم خواهیم پرداخت. داستان در هر دو فصل روند حساب‌شده‌ای پیش می‌گیرد چراکه هم از نظر کمدی و هم از نظر عاطفی بالانس خوبی در توالی روایت ایجاد می‌کند. با شکل‌گیری مقدمه‌چینی‌های لازم، در فصل دوم انیمه لحظه‌های پرفروغ بیشتری برای اوج‌گیری قهرمان‌های داستان و پیام‌های باارزش موردنیاز ژانر مدرسه‌ای به ثبت می‌رسد.

 

[ARA.O.O]

درادامه بخش‌هایی از داستان لو می‌رود

چیکا فوجیوارا در مقام منشی و دستیار شورای دانش‌آموزی، در نگاه نخست همان شخصیت کلیشه‌ای دختر سرخوش و پرانرژی است که در مواقع لزوم با حضورش بخشی از بار طنز داستان را به‌دوش می‌کشد اما در تعامل با شخصیت‌های اصلی که هر کدام درونیات خاص خود را دارند حضور یک کاراکتر به‌شدت برون‌گرا و فعال اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند. این پتانسیل درمورد فوجیوارا به‌درستی در طول داستان کشف شده است و به‌تدریج او را به عنصری غیرقابل اجتناب تبدیل می‌کند. نکته‌ای که در دوبله‌ی این شخصیت هم به وضوح دیده می‌شود؛ کُنومی کوهارا با به‌کارگیری یک تیپ آشنا در صداپیشگی فوجیوارا همچنان به‌شکلی قابل تمایز و گوش‌نواز هنرنمایی می‌کند و قطعا این نقش سکوی پرتابی برای این دوبلر جوان خواهد بود. سازنده‌های انیمه هم جایگاه ویژه‌ی این کاراکتر را درک کرده‌اند و تیتراژ انتهای قسمت سوم را با یک جی-پاپ اختصاصی و غیرمنتظره با حضور چیکا فوجیوارا ساخته‌اند. شخصیتی با انعطاف‌پذیری بالا که قرار نیست فقط نقش خنگ جذاب را بازی کند و در موقعیت‌های مختلف زیرکی، شیطنت و استعدادهای خاص خود را نمایان می‌کند.

از طرفی شخصیت‌های دیگر هم در موقعیت مناسب بالاخره از حالت دکوری بیرون می‌آیند و عرض اندام می‌کنند. هایاساکا به‌عنوان یک شخصیت جانبی که همدم و ملازم کاگویا است جزو همان حسرت‌های فانتزی است که انیمه برای مخاطب ایجاد می‌کند. هایاساکا چه در پشتیبانی مستقل و چه در همراهی نزدیک با کاگویا نمونه‌ای فراواقعی با استراتژی‌های جالب است که بارها جلب توجه می‌کند و البته به لزوم همراهی عاطفی یک دختر جوان در خانواده هم می‌پردازد. این خودنمایی در بخش آهنگ‌سازی هم کم نمی‌آورد و در مواقع مختلف که از همان تیتراژ ابتدایی قابل‌ذکر است تم هماهنگ و جذابی ارائه می‌دهد و در جریان انیمه هم بارها این کیفیت ادامه می‌یابد و حتی در خدمت فضای کمدی داستان به‌کار می‌رود، مثلا در قسمت قسمت دهم فصل دوم استفاده از مراسم سوران بوشی (Sōran Bushi) فرصتی ویژه برای نمایش این ترانه و رقص فولکلوریک ژاپنی در قالبی کمدی ایجاد می‌کند.

 

[ARA.O.O]

دوبله‌ی انیمه‌ی کاگویا-ساما مطابق انتظار بخشی قدرتمند و جدانشدنی است. یکی از اجزایی که بعضی انیمه‌ها استفاده‌ی ویژه‌ای از آن دارند حضور یک راوی است که با آب‌وتاب به شرح و تحلیل وقایع می‌پردازد. حضور راوی اغلب در انیمه‌های شونن، مثل جایگاه گزارشگر در آثار ورزشی، برای تزریق هیجان و تحلیل وقایع رایج است. راوی انیمه‌ی Kaguya-sama: Love is War هم جزو همان کلیشه‌های جذابی است که در آن بازتعریف درخشانی پیدا کرده است. این‌جا روای در قامت یک شخصیت جانبی که دانای کل داستان هم حساب می‌شود واکنش‌های مستقل و مختص‌به خودش را نسبت‌به موقعیت‌های مختلف دارد و حتی گاهی هنرنمایی او به‌عنوان بخشی از کمدی و هجو مربوط‌به یک قسمت قرار می‌گیرد. مثلا در اپیزود هفتم فصل دوم که تحت‌تأثیر خواندن داستان عاشقانه‌ی یک مانگای ش×و×ج×و حتی خود انیمه هم در بخشی جدا به یک بازتعریف پارودی و هجوآمیز در ژانر ش×و×ج×و تبدیل می‌شود، ناگهان راوی با صدایی نازک به این سندرم مانگای ش×و×ج×و دامن می‌زند. آن وسط هم فوجیوارا طبق معمول، خلاف جهت همه به کار خودش مشغول است تا یک قسمت جذاب دیگر هم در انیمه‌ی کاگویا-ساما شکل بگیرد.

این سبک از هجو کردن ژانرهای انیمه که در اثری مثل گینتاما پرداخت مفصل‌تری دارد، در این‌جا هم کارکرد موفقی از خود به‌جا می‌گذارد. البته ارجاعات دیگری هم در طول انیمه دیده می‌شود مثلا اولین تیتراژ پایانی انیمه با الهام از اثر کوتاه هایائو میازاکی به اسم On Your Mark ساخته شده است. در فصل دوم ارجاعات بامزه‌ی بیشتری به‌چشم می‌خورد؛ مثلا دکتر متخصص خانواده‌ی کاگویا در قسمت هشتم فصل دوم به‌اسم شوزو تانوما معرفی می‌شود تا یک شوخی با شخصیت دکتر کنزو تنما در انیمه‌ی Monster شکل بگیرد. یا در قسمت بعد کاراکتر میکو اینو و دوستش را شبیه طراحی شخصیت‌های انیمیشن Peanuts می‌یابیم. در اپیزود چهارم فصل دوم گفتگوی میوکی و فوجیوارا در کلاس به سبک سکانسی مشابه در انیمه‌ی Bakemonogatari بازسازی شده است.

در اپیزود سوم فصل دوم میوکی را روی صندلی سنگی معروف انیمه‌ی آکیرا می‌بینیم. در اپیزود هشتم فصل دوم جایی که کاگویا و میوکی در انبار گیر افتاده‌اند، تشریح تأثیر پل معلق در لوکیشنی متعلق به بازی Darks souls به تصویر کشیده شده است. در اپیزود دوم فصل دوم وقتی خواهر میوکی درمورد شلختگی میوکی برای کاگویا تعریف می‌کند در افکار کاگویا حالت میوکی با ظاهری مثل شخصیت Umaru-chan دیده می‌شود. البته در اپیزود چهارم فصل اول جایی که کاگویا درمورد کاسپلی با فوجیوارا صحبت می‌کند هم می‌توانید لباس نارنجی اوماروچان را در دست کاگویا ببینید. قطعا مشاهده و کشف این موارد حس خوبی در بیننده ایجاد خواهد کرد.

 

[ARA.O.O]

سازنده‌ها جانمایی دقیق و برنامه‌ریزی درستی برای اتصال یک کمدی خنده‌دار به درامی باورپذیر دارند
اما همان‌طور که اشاره شد داستان برای کنار هم قرار دادن لحظه‌های عاطفیِ جدی در قالب کمدی روان خود جانمایی دقیقی دارد. مهم‌ترین وجه این اتفاق در انتهای هر فصل انیمه رخ می‌دهد. در اپیزود یازدهم فصل اول که میوکی و کاگویا مدت زیادی است در تعطیلات یکدیگر را ملاقات نکرده‌اند، بی‌اختیار در زمانی یکسان به مدرسه و اتاق شورا برمی‌گردند اما با هم روبرو نمی‌شوند. این ندیدن و عبور از نزدیک هم که با دیالوگی‌هایی همزمان و آرزوی «کاش تعطیلات تابستانی زودتر تمام شود!» نشان داده می‌شود، با الهام از قهرمان‌های انیمه‌های ماکوتو شینکای پیاده شده است. برای همین نبرد کاگویا و میوکی این بار نتیجه‌ای جز «هیچ» ندارد.

این مقدمه برای رسیدن به فضای اپیزود آخر فصل اول و تماشای هانابی (جشن آتش‌بازی) انتخاب خوبی است و نشان از برنامه‌ریزی درست سازنده‌ها برای اتصال یک کمدی خنده‌دار به درامی باورپذیر دارد. درواقع اگر انیمه از موقعیت‌های معروف برای پیشرفت داستان استفاده می‌کند به‌قدری این کار را درست و بی‌نقص انجام می‌دهد که به افزایش کیفیت خودش منجر شود. این ویژگی در فصل دوم انیمه هم حفظ شده است و این بار برای شکل گرفتن این نقطه‌ی تأثیرگذار، درنهایت وارد داستان شخصیت ایشیگامی یو می‌شویم.