- شناسه کاربر
- 185
- تاریخ ثبتنام
- 2020-12-02
- آخرین بازدید
- موضوعات
- 378
- نوشتهها
- 1,696
- راهحلها
- 3
- پسندها
- 12,456
- امتیازها
- 639
- سن
- 20
- محل سکونت
- باشگاه پنج صبحی ها
أ) از حیث تشریفات انعقاد: که به معاهدات رسمی و موافقتنامههای ساده یا اجرائی تقسیم میشوند.
ب) از حیث ماهوی: که ماهیت و مضمون معاهدات با هم فرق دارند و به معاهدات قانونساز یا عام و معاهدات قراردادی یا خاص تقسیم میشوند. معاهدات قانونساز یا عام، متضمن قواعد اساسی بوده و در حکم قوانین بینالمللی هستند ولی معاهدات قراردادی یا خاص، بهمنظور نیل به منافع دولتی خاص بوده و جزء منابع اصلی و مستقیم حقوق بینالملل نمیباشند.
ج) از حیث شکلی: که به لحاظ تعداد طرفین معاهده، به معاهدات چند جانبه و یا دو جانبه تقسیم میشوند.
2) عرف بینالمللی:
یکی دیگر از منابع اصلی حقوق بینالملل، عرف بینالمللی میباشد که عبارتست از رویه، طرز عمل یا طرز رفتاری که هر کشور در مناسبات خود با کشور دیگر دارد. عرف بینالمللی دارای 2 عنصر است.
عنصر مادی و قانونی: منظور از عنصر مادی، رفتار مشترک یا معمول میان کشورها است که بهتدریج و در طول یک زمان طولانی ایجاد میشود؛ بهطوری که یک قاعده نافذ و قاطع بهحساب میآید. و منظور از عنصر معنوی این است که این عرف به عنوان یک قاعدۀ الزام آور پذیرفته شود. و الّا هر عضوی از جامعه جهانی میتواند در زمان ایجاد یک قاعدۀ عرفی، مخالفت خود را ابزار کند و زیر بار اجرای قاعدهای نرود که با منافعش منطبق نیست.
3) اصول کلی حقوقی، یا اصول عمومی حقوق:
این اصول در ایجاد قواعد حقوقی بینالمللی نقش بسزایی دارند. و یکی از منابع حقوق بینالملل هستند که در ماده 38 اساسنانۀ دیوان به عنوان منبع مستقل و مستقیم ذکر شدهاند.
از مزایای این اصول، عمومی بودن و کلی بودن است که به قاضی یا داور اجازه میدهد در حل پروندهها آزادی عمل بیشتری داشته باشند. این اصول به دو گروه اصول کلی حقوقی مشترک و اصول کلی حقوقی خاص تقسیم میشوند.
منظور از اصول حقوق مشترک، یعنی اصولی که در کلیه نظامهای حقوق مشترک هستند و در زمینههای داخلی و خارجی قابل اجرا میباشند، مثل اصل وفای بعهد. و اصل آزادی قراردادها. ولی اصول حقوقی خاص، اصولی هستند که به روابط کشورها اختصاص دارند و در زمینۀ بینالملل قابل اجرا هستند، مثل اصل احترام به استقلال کشورها.
ب) از حیث ماهوی: که ماهیت و مضمون معاهدات با هم فرق دارند و به معاهدات قانونساز یا عام و معاهدات قراردادی یا خاص تقسیم میشوند. معاهدات قانونساز یا عام، متضمن قواعد اساسی بوده و در حکم قوانین بینالمللی هستند ولی معاهدات قراردادی یا خاص، بهمنظور نیل به منافع دولتی خاص بوده و جزء منابع اصلی و مستقیم حقوق بینالملل نمیباشند.
ج) از حیث شکلی: که به لحاظ تعداد طرفین معاهده، به معاهدات چند جانبه و یا دو جانبه تقسیم میشوند.
2) عرف بینالمللی:
یکی دیگر از منابع اصلی حقوق بینالملل، عرف بینالمللی میباشد که عبارتست از رویه، طرز عمل یا طرز رفتاری که هر کشور در مناسبات خود با کشور دیگر دارد. عرف بینالمللی دارای 2 عنصر است.
عنصر مادی و قانونی: منظور از عنصر مادی، رفتار مشترک یا معمول میان کشورها است که بهتدریج و در طول یک زمان طولانی ایجاد میشود؛ بهطوری که یک قاعده نافذ و قاطع بهحساب میآید. و منظور از عنصر معنوی این است که این عرف به عنوان یک قاعدۀ الزام آور پذیرفته شود. و الّا هر عضوی از جامعه جهانی میتواند در زمان ایجاد یک قاعدۀ عرفی، مخالفت خود را ابزار کند و زیر بار اجرای قاعدهای نرود که با منافعش منطبق نیست.
3) اصول کلی حقوقی، یا اصول عمومی حقوق:
این اصول در ایجاد قواعد حقوقی بینالمللی نقش بسزایی دارند. و یکی از منابع حقوق بینالملل هستند که در ماده 38 اساسنانۀ دیوان به عنوان منبع مستقل و مستقیم ذکر شدهاند.
از مزایای این اصول، عمومی بودن و کلی بودن است که به قاضی یا داور اجازه میدهد در حل پروندهها آزادی عمل بیشتری داشته باشند. این اصول به دو گروه اصول کلی حقوقی مشترک و اصول کلی حقوقی خاص تقسیم میشوند.
منظور از اصول حقوق مشترک، یعنی اصولی که در کلیه نظامهای حقوق مشترک هستند و در زمینههای داخلی و خارجی قابل اجرا میباشند، مثل اصل وفای بعهد. و اصل آزادی قراردادها. ولی اصول حقوقی خاص، اصولی هستند که به روابط کشورها اختصاص دارند و در زمینۀ بینالملل قابل اجرا هستند، مثل اصل احترام به استقلال کشورها.
نام موضوع : طبقه بندی معاهدات
دسته : حقوق بین الملل