معرفی ساختمان امپایر استیت نیویورک

[دمیــــــورژ]

این ساختمان به مدت چهل سال بلندترین ساختمان طبقاتی در دنیا بود و از سوی انجمن مهندسان عمران آمریکا به عنوان یکی از عجایب هفتگانه دنیای مدرن لقب گرفته است. امپایر استیت بخشی از هویت شهر نیویورک است و در سراسر جهان به عنوان یکی از سمبل‌های آمریکا شناخته می‌شود.

تاریخچه ساخت
عملیات ساختمانی امپایر استیت در ماه مارس 1930 در زمینی که پیشتر هتل والدورف آستوریا در آن واقع بود آغاز شد و 14 ماه بعد اتمام یافت. این ساختمان تا پیش از آنکه برج‌های دوقلو در نیویورک ساخته شوند، بلندترین برج طبقاتی دنیا به شمار می رفت.

امپایر استیت 448 متر ارتفاع دارد که البته آخرین طبقه آن (صد و دومین طبقه) در ارتفاع 391 متری واقع شده است. بقیه ارتفاع این ساختمان به آنتن تلویزیونی بالای آن مربوط می‌شود. کل هزینه ساخت امپایر استیت به انضمام زمین آن در حدود 41 میلیون دلار بوده است که از این میزان 24 میلیون دلار هزینه‌ای است که خرج سازه ساختمان شده است.

این ساختمان سال 1931 (اول ماه مه) توسط رئیس جمهور وقت آمریکا هربرت هوور افتتاح شد، به این صورت که رئیس جمهور با فشار دادن دکمه ای در واشنگتن چراغ های این ساختمان را در نیویورک روشن کرد.

 

[دمیــــــورژ]

مپایر استیت از این سال به بعد به مدت چهل سال بلندترین ساختمان طبقاتی جهان و نیویورک بود تا این که ساختمان‌های دوقلوی مرکز تجارت جهانی ساخته شدند. پس از ماجرای یازده سپتامبر امپایر استیت دوباره لقب بلندترین ساختمان نیویورک را به خود اختصاص داد.

امپایر استیت سال 1986 از سوی دولت آمریکا به عنوان بخشی از میراث تاریخی و فرهنگی کشور شناخته شد و پلاک مخصوصی به همین خاطر دریافت کرد

 

[دمیــــــورژ]

ساختمان امپایر استیت یک برج ۱۰۲ طبقه‌ی تجاری در محله‌ی منهتن شهر نیویورک است و به عنوان نماد این کلان‌شهر شناخته می‌شود. سکوی بازدید این برج در طبقه‌ی هشتادوششم، نمایی ۳۶۰ درجه و زیبا از چشم‌انداز شهری نیویورک به نمایش می‌گذارد.

برج امپایر استیت از سال ۱۹۳۱ تا سال ۱۹۷۲ و تا پیش از ساخته شدن مرکز تجارت جهانی، بلندترین آسمان‌خراش در جهان محسوب می‌شد.

 

[دمیــــــورژ]

امپایر استیت (Empire State Building) آسمان‌خراش ۱۰۲ طبقه‌ی منطقه‌ی منهتن نیویورک‌سیتی است که تاریخ ساخت آن به دهه‌ی ۱۹۳۰ بازمی‌گردد؛ ساختمانی با معماری آرت‌دکو که در رقابتی برای تصاحب لقب بلندترین آسمان‌خراش ساخته شد. ارتفاع بخش ساختمانی امپایر استیت به ۳۸۰ متر می‌رسد و با درنظرگرفتن آنتن آن، ارتفاع نهایی ۴۴۳.۲ متر می‌شود. این آسمان‌خراش از سال اتمام ساخت، یعنی ۱۹۳۱، تا سال ۱۹۷۰ به‌عنوان بلندترین برج جهان شناخته می‌شد تا اینکه برج مرکز تجارت جهانی جایگزین آن شد. امپایر استیت اکنون پنجمین برج بلند آمریکا محسوب می‌شود و در رتبه‌ی بیست‌وهشتم بلندترین ساختمان‌های جهان قرار دارد.

نام‌گذاری امپایر استیت به‌معنای ایالت یا محدوده‌ی سلطنتی، از نام مستعاری بود که در قرن نوزدهم به نیویورک داده شد. زمین محل ساخت امپایر استیت در بلوار پنجم نیویورک بین خیابان‌های سی‌وسوم و سی‌وچهارم قرار دارد. این زمین در قرن نوزدهم به خانواده‌ای به‌نام آستور تعلق داشت که هتل والدورف آستوریا را در آن ساختند. در دهه‌ی ۱۹۲۰، شرکت مهندسی بثلم زمین را از خانواده خرید و سپس، شرکت امپایر استیت برای ساخت آسمان‌خراش تاریخی خود مالکیت آن را در دست گرفت. شرکت امپایر استیت از مدیران شناخته‌شده‌ی آن سال‌های آمریکا تشکیل شده بود و افرادی همچون جانی جیکوب راسکوب، مدیر اجرایی سابق جنرال‌موتورز و ال اسمیث، فرماندار نیویورک، در آن حضور داشتند.

 

[دمیــــــورژ]

قشه‌ی ابتدایی برج ساختمانی ۵۰ طبقه را ترسیم می‌کرد که پس از ۱۵ بار بازبینی، به ۸۶ طبقه افزایش یافت و قرار بود دکلی برای ارتباط با کشتی هوایی هم در آن لحاظ شود. به‌هرحال، طراحی جدید مالکان را مطمئن می‌کرد در‌حال‌ساختن بلندترین برج جهان هستند. آن‌ها در سال ۱۹۲۹، تخریب هتل قدیمی را شروع کردند. فرایند ساخت در سال ۱۹۳۰ شروع شد و با ثبت رکوردی از سرعت ساخت‌وساز، در ۱۱آوریل۱۹۳۱ به‌پایان رسید.

 

[دمیــــــورژ]

امپایر استیت امروزه به‌عنوان یکی از نمادهای تاریخی آمریکایی‌ها شناخته می‌شود. از سال ۱۹۳۳ که در فیلم کینگ‌گونگ تصویری از برج به‌نمایش درآمد، تاکنون ۲۵۰ فیلم و سریال با حضور آن ساخته شده است؛ برجی که تا سال‌ها نماد نیویورک بود و جامعه‌ی مهندسان سازه‌ی آمریکا لقب یکی از عجایب هفت‌گانه‌ی دنیای مدرن را به آن داده بودند. آمارها نشان می‌دهد این سازه‌ی تاریخی سالانه چهارمیلیون بازدیدکننده دارد که از فضاهای بازدید طبقه‌های هشتادوششم و صدودوم آن بازدید می‌‌کنند. آن‌ها می‌توانند در هوای صاف، چشم‌اندازی تا ۱۲۸ کیلومتر از نیوجرسی، کنتیکت، پنسیلوانیا و ماساچوست داشته باشند.

 

[دمیــــــورژ]

تاریخچه‌ی ساخت​

وقتی فرانسوی‌ها در سال ۱۸۸۹ برج ایفل را به ارتفاع نزدیک به ۳۰۰ متر به جهانیان معرفی کردند، معماران آمریکایی تشویق شدند سازه‌ای بلندتر بسازند. با شروع قرن بیستم، رقابت برای ساخت بلندترین ساختمان‌های جهان به‌اوج رسید. در دهه‌های ابتدایی، چند ساختمان بلند در آمریکا ساخته شدند که هیچ‌کدام نتوانستند به رکورد برج ایفل دست پیدا کنند.

 

[دمیــــــورژ]

در دهه‌های ابتدایی قرن بیستم، فناوری‌های جدیدی به صنعت ساختمان‌سازی اضافه شدند که رقابت برای ساختن بلندترین‌ها را افزایش می‌دادند. چهارچوب‌های فلزی اجزای جدیدی بودند که قابلیت تحمل وزن بیشتر را به ساختمان‌ها می‌دادند. درکنار آن‌ها، اختراع آسانسور اهمیت زیادی داشت که سکونت در ساختمان‌های بلند را توجیه‌پذیر می‌کرد.

 

[دمیــــــورژ]

کرایسلر، هم مشغول ساخت برجی بلند بود که ارتفاع نهایی آن تا زمان پایان ساخت، مخفی باقی ماند. به‌هرحال، راسکوب با اینکه نمی‌دانست با چه ارتفاعی رقابت می‌کند، تصمیم گرفت برج خودش را بسازد. درنهایت، او زمین مدنظرش را به قیمت ۱۶ میلیون دلار از خانواده‌ی آستور خرید.

پس از خرید زمین، نوبت به استخدام طراحان مناسب برای برج رسید. راسکوب شرکت Shreve, Lamb & Harmon را برای معماری برجش انتخاب و در اولین جلسه، درخواست بلندپروازانه‌ی خود را با آن‌ها مطرح کرد. او مدادی از کشوی میزش خارج کرد و درمقابل ویلیام لَمب نگه داشت. راسکوب از ویلیام پرسید: «تا چه ارتفاعی می‌توان ساختمانی ساخت که سقوط نکند؟» ویلیام طراحی را از همان جلسه شروع کرد و طرحی هرمی پیشنهاد داد.

ویلیام طراحی ساختمان امپایر استیت را براساس دو برج موجود در آن سال‌ها انجام داد: ۱. ساختمان رینولدز در کارولینای‌شمالی با طراحی خودش؛ ۲. برج کارو در سینسیناتی. امروزه، این برج‌ها به‌عنوان اجداد معماری امپایر استیت شناخته می‌شوند. حتی در جشن ۵۰ سالگی ساختمان رینولدز در سال ۱۹۷۹، مدیر امپایر استیت کارت تبریکی با این عبارت ارسال کرد: «تولدت مبارک پدر».

 

[دمیــــــورژ]

هدف اصلی از ساخت چنین برجی، رسیدن به رکورد بلندترین ساختمان جهان بود. ازآنجاکه هیچ‌کس از برنامه‌های کرایسلر برای برجش خبر نداشت، مسئله‌ی اصلی انتخاب ارتفاع نهایی بود. همیلتون وبر که در آن سال‌ها یکی از مدیران اجرایی پروژه بود، درباره‌ی مسئله‌ی انتخاب ارتفاع می‌گوید:

تصور می‌کردیم با برجی ۸۰ طبقه، لقب بلندترین ساختمان را تصاحب کنیم. سپس، کرایسلر ساختمان خود را بلندتر کرد و ما نیز ۸۵ طبقه را به‌عنوان طرح انتخاب کردیم که تنها ۱.۲ متر بلندتر از برج کرایسلر بود. راسکوب نگران بود که کرایسلر طرحی مخفی به‌صورت یک آنتن در برج خود داشته باشد و در روز پایانی، آن را نصب کند. به‌همین‌دلیل، باید برجی بسیار بلندتر می‌ساختیم.

راسکوب با شدت زیادی به رقابت با کرایسلر می‌اندیشید. او می‌خواست به هر قیمتی بلندترین ساختمان آمریکا و جهان را بسازد. مدیر سابق جنرال‌موتورز درنهایت، خودش راه‌حلی برای بلندترساختن برج ارائه کرد. او بخشی به‌نام «کلاه» برای آسمان‌خراش در نظر گرفت و با نگاهی بلندپروازانه، ایستگاهی برای کشتی‌های هوایی هم در آن متصور شد. طرح جدید راسکوب باعث می‌شد ساختمان امپایر استیت به ارتفاع ۳۸۰ متری برسد؛ درحالی‌که برج کرایسلر با ۷۷ طبقه، ۳۱۸ متر ارتفاع داشت.

انتخاب مهندسان​