بیوگرافی بیوگرافی چارلز داروین

[CANDY]

چارلز داروین (Charles Darwin) در 12 فوریه‌ی سال 1809 در انگلیس به دنیا آمد. او دومین پسر رابرت داروین و سوزان وجوود بود. پدر و مادر چارلز داروین از خانواده‌های شناخته‌شده‌ی انگلیس بودند که برای لغو برده‌داری نیز تلاش می‌کردند. پدربزرگ چارلز داروین اراسموس داروین نام داشت که او نیز در پژوهش‌های علمی دستی داشت و علاوه بر آن شاعر هم بود. زمانی که چارلز داروین تنها 8 سال داشت، مادرش از دنیا رفت و چارلز داروین مسئولیت مراقبت از خواهران کوچک‌تر خود را بر عهده گرفت.

 

[CANDY]

چارلز داروین از مدرسه متنفر بود. او بین سال‌های 1818 تا 1825 در یک مدرسه‌ی دولتی با آموزه‌های سنتی درس می‌خواند. همکلاسی‌ها و معلمانش چارلز داروین را برای کنجکاوی‌هایش اذیت و مسخره می‌کردند. زمانی که چارلز داروین تنها 16 سال داشت، پدرش او را برای یادگیری پزشکی به دانشگاه ادینبرو فرستاد. حضور در کلاس‌های درس دانشگاه در ذهن چارلز داروین راه جدیدی را باز کرد. او در این سال‌ها با شیمی سنگ‌ها و چگونگی طبقه‌بندی گیاهان آشنا شد. چارلز داروین در این برهه به دیدگاه‌های تکامل‌گرایانه و مادی‌گرایانه علاقه پیدا کرد. این آشنایی و علاقه بر نگاه او به موجودات تأثیر بسیار زیادی گذاشت.

 

[CANDY]

هر چند چارلز داروین از فضای روشنفکری در دانشگاه ادینبرو نکات بسیاری آموخت، رشته‌ی پزشکی را دوست نداشت و از جراحی و آناتومی متنفر بود. روزگار برای چارلز داروین چندان خوب پیش نمی‌رفت که ناگهان به او یک سفر پیشنهاد شد. این سفر زندگی چارلز داروین را دگرگون کرد

 

[CANDY]

شخصی به نام هنسلو به داروین پیشنهاد کرده بود که به عنوان زیست‌شناس به سفری دریایی برود. کاپیتان کشتی نیز فردی به نام رابرت فیتزروی بود. این سفر در ابتدا با مخالفت پدر چارلز داروین همراه شد. رابرت داروین معتقد بود که این سفر تنها تلف کردن وقت است، اما در انتها با اصرار دیگران راضی شد تا چارلز داروین جوان راهی این سفر شود.

 

[CANDY]

چارلز داروین در زمان انجام این سفر 22ساله بود. سفر اکتشافی داروین پنج سال طول کشید و چارلز داروین رنج‌های روحی و جسمی زیادی را در این مدت تحمل کرد. هدف اصلی انجام این سفر تهیه‌ی نقشه‌ی آمریکای جنوبی بود. اما چارلز داروین از فرصت استفاده کرد و در طول سفر از پوشش‌های گیاهی، فسیل‌ها و جانوران نمونه جمع کرد. او در طول این 5 سال بیش از 1500 نمونه گردآوری کرد که بسیاری از آن‌ها تا پیش از سفر اکتشافی داروین ناشناخته بود. چارلز داروین از طریق این نمونه‌ها نظریه‌ی خود را تدوین کرد.

 

[CANDY]

پس از این سفر ستاره‌ی بخت چارلز داروین اوج گرفت. او در ژانویه‌ی سال 1837 به عنوان عضو انجمن زمین‌شناسان انگلیس شناخته شد. او پس از سفر دفترخاطراتش را منتشر کرد و از این طریق هم بر شهرت خود افزود. در نهایت او نظریه‌ی فرگشت خود را در 24 نوامبر سال 1859 در کتابی با عنوان «منشأ انواع» منتشر کرد. در همان سال‌های ابتدایی انتشار کتاب، بحث‌های بسیاری پیرامون آن شکل گرفت و افراد مختلف از حوزه‌های گوناگون استدلال‌ها و شواهد کتاب را نقد می‌کردند.

 

[CANDY]

نظریات چارلز داروین به موضوع اصلی جدال خداباوران و خداناباوران تبدیل شده بود، به طوری که پیش از این، پیرامون هیچ کتاب علمی‌ای چنین بحث‌هایی در عموم مردم به وجود نیامده بود. چارلز داروین تا پایان عمر تلاش کرد تا با یافتن شواهد، نظریه‌اش را بهبود دهد و نواقص آن را برطرف کند. او در سال 1871 یکی دیگر از کتاب‌های مهم خود را با نام «تبار انسان» منتشر کرد که در آن مدعی شد انسان از نسل نوعی میمون است. چنین نظریه‌ای بر آتش مجادلات دمید.

 

[CANDY]

چارلز داروین که پس از سفر اکتشافی خود، از طریق نیش حشرات آمریکای جنوبی، دچار بیماری چاگاس شده بود، اندک اندک سلامتی خود را از دست داد. سرانجام چارلز داروین در 19 آوریل 1882 در اثر سکته‌ی قلبی درگذشت. او را با تشریفات در کلیسای وست مینستر به خاک سپردند.

 

[CANDY]

بهترین کتاب های چارلز داروین:
‌
کتاب منشأ انواع (On the Origin of Species): کتاب منشأ انواع مهم‌ترین کتاب چارلز داروین است. او در این کتاب شواهدی را که در سفر دریایی خود جمع‌آوری کرده بود، کنار هم قرار داد و نظریه‌ی خود را بیان کرد. ایده‌ی اصلی چارلز داروین در کتاب منشأ انواع این است که گونه‌های مختلف موجودات از طریق فرایندهای انتخاب طبیعی تکامل پیدا می‌کنند. هر چند نظریه‌ی فرگشت در بادی امر با انتقادات مختلفی مواجه شد، امروزه از نظریه‌ی چارلز داروین به عنوان پایه‌ی علم زیست‌شناسی استفاده می‌شود.

 

[CANDY]

کتاب تبار انسان (Descent of Man): چارلز داروین کتاب تبار انسان را در سال 1871 منتشر کرد. چارلز داروین در این کتاب تلاش کرده است تا قوای ذهنی و جسمی انسان را با دیگر موجودات مقایسه کند. این کتاب دومین کتابی بود که چارلز داروین درباره‌ی فرگشت و پس از کتاب منشأ انواع می‌نوشت.