بیوگرافی بیوگرافی حسین بهزاد

حسین بهزاد از هنرمندان و مینیاتور کاران ایرانی بود که شهرت جهانی داشت او در آثار خود از ریزه کاری های زائد رایج در مینایتور دوری می کرد و حالات و روحیات اشخاص در آثار او به خوبی مشخص است.

او متولد 21 مهر ماه سال 1273 در شهر تهران است. پدر او میرزا فصل الله اصفهانی شهرت چندانی در قلمدان سازی و نقاشی آبرنگ داشت. او در مدرسه شرق ظفر شروع به تحصیل نمود ولی پس از مدتی به دلیل علاقه ای که به نقاشی داشت تحصیل را رها نمود.

آغاز کار های هنری حسین بهزاد​

به جهت علاقه ای که او به هنر داشت در ابتدا پدرش او را به شاگردی در دکان ملاعلی قلمدان ساز گذاشت. مدتی بعد بر اثر ابتلا به بیماری وبا پدرش و استاد ملا علی دار فانی را وداع گفتند. بعد از درگذشت استاد ملاعلی او نزد شاگرد بزرگتر این استاد، میرزا حسین پیکر نگار به فعالیت خود ادامه داد و به مدت دوازده سال به عنوان شاگرد نزد میرزا حسین به کار مشغول بود.
او در این مدت حرفه خود را فرا گرفته و در نسخه های تیموری و صفوی تخصص پیدا کرد. در هجده سالگی نخستین کارگاه خود را در کاروانسرای حاج رخمان خان و پس از آن در مجاورت شمس العماره گشود. پس از آشنایی بامیرزا غلامحسین خان مینا ساز باشی در کارگاه او در راسته طلا سازان بازار به همکاری پرداخت.

زمانی که حسین بهزاد در کارگاه قلمدان سازی مشفول کار بود به بیماری سختی مبتلا شد و با توجه به تنگ دستی به نزد فتوح السلطنه از دوستان پدر بزرگش رفت، او به شدت شیفته نقاشی بود و به خوبی میدانست بهزاد میراث دار پدر بزرگش میرزا لطف الله شیرازی است، پس از بهبودی وی از بیماری، کتاب خطی خمسه نظامی را در مدت یک سال اقامت بهزاد در منزلش با مینیاتور های زیبا تصویر سازی کرد و پس از اتمام نقاشی ها آن را به اروپا برد تا در آنجا به فروش برساند.

بعد ها او متوجه شد فتوح السلطنه پس از سفر به پاریس و لندن کتاب را به عنوان یک کار قدیمی به مبلغ گزافی فروخته است و پس از بازگشت به ایران بر اثر سکته فوت نموده و بهزاد فرصت نکرده تا سهم خود را از فروش این کتاب دریافت کند.

اقتتاح اولین کارگاه حسین بهزاد​

حسین بهزاد در بیست و یک سالگی کارگاه مینیاتوری دایر کرد که با استقبال فراوان مردم رو به رو شد. سفارش های متعددی بابت رونگار از آثار هنرمندن و استادان قدیمی به حسین بهزاد داده می شد و به واسطه همین امر مهارتش در نگاره گری ارتقاء یافت. او به نگاره گری در سبک صفوی و دیگر سبک ها چون کمال الدین بهزاد، رضا عباسی علاقه مند بود و چنان در تصویر کردن به سبک آنان مهارت داشت و شبیه به آثار آنان می کشید که تشخیص آثار قدیمی آنان دشوار بود.

در همین سال ها بهزاد کار های زیادی را انجام میداد مثلا تصویر کردن کتاب خطی صدر الممالک وزیر ، تهیه مینیاتور برای موزه شاهزاده ارفع الدوله در موناکو مشغول بود. بسیاری از طرفداران حسین بهزاد آثار تصویر شده او را به عنوان عتیقه در کشور های خارجی به فروش می رساندند. البته در این مدت بودند نفرات سوء استفاده گری که با تقلید از آثار و جعل امضای بهزاد کار هایی را می فروختند.

دعوت بهزاد به اروپا و تحول در آثار او​

یکی از باستان شناسان فرانسوی در سال 1314 بهزاد را جهت کار با خود به فرانسه برد و یکی از تجار های عتیقه در دیدار های مخفی که با بهزاد داشت از او حهت تصویر کردن آثار قدیمی و فروش آنها به عنوان عتیقه دعوت به همکاری می نمود. بهزاد نزدیک به یک سال در فرانسه اقامت داشت. در این مدت او به موزه های مختلفی از جمله لوور، ورسال و … می رفت و به مشاهده و مطالعه آثار و مقایسه سبک های مختلف هنر ایرانی و خارجی می پرداخت.

او در جایی گفته است که “این مطالعات به منظور ایجاد سبکی بوده که ضمن داشتن خصایص هنر ایرانی با هنر روز دنیا نیز همگام باشد.”

حسین بهزاد پس از بازگشت به ایران کار های تجاری را کنار گذاشت و به دنبال خلق کار های هنری مورد نظر خود بود و در این مدت شاهکار هایی چون تابلوی فردوسی (به مدت 2 سال تصویر آن به طول انجامید)، ایوان مدائن، فتح بابل، شب فدر حافظ، چوگان بازی و کشته شدن دیو سفید به دست رستم را تصویر نمود.

درگذشت استاد​

سرانجام حسین بهزاد پی از خلق بیش از 400 اثر هنری در مهر ماه سال 1347 (74 سالگی) در اثر وخیم شدن وضعیتش در تهران در گذشت.

نقل است او از اولین نقاشان مبتکر مینیاتور بعد از دوره صفویان بوده است و این حاصل گرایشی است که در زمان قاجار به سمت نقاشی و هنر های روسیه پیدا کرده بود او را به سمت نقاشی ایرانی بازگرداند. همچنین عده ای معتقد هستند که او سبک خاص خود را بوجود آورده و در عین حال بر آثار دیگر نگارگران هم عصر خود تاثیر گذاشته است.