معرفی آشنایی با انواع ویولن

[lucifer]

ویولن یکی از سازهای محبوب شرقی است که پس از جنگ های صلیبی به اروپا راه پیدا کرد.
این ساز بعنوان کوچکترین ساز زهی و آرشه ای محسوب شده و وزنی معادل با ۴۰۰ گرم دارد.
در این مقاله به منظور آشنایی با انواع ویولن و مشخصات آن، با ما همراه باشید.

این ساز از ۴ تار تشکیل شده و کوک هریک از تارها نامی متفاوت دارد که به ترتیب از زیر به بم عبارتند از: سیم اول به نام «می»، سیم دوم به نام «لا»، سیم سوم به نام «ر» و سیم چهارم «لا».
برای نواختن باید آن را روی شانه چپ قرار داده و به کمک آرشه ی موجود در دست راست خود، آن را بنوازید.
درهنگام نواختن، وزن و بار دست گرفتن آن با شانه، دست چپ و چانه شما در تماس است.

ویولن آکوستیک
بعنوان ساده ترین انواع ویولن شناخته شده
و برای افراد مبتدی توصیه می شوند.

ویولن سل
دارای اندازه بزرگتری نسبت به سایر ویولن ها هستند.
بنابراین نوازنده آن را بر روی شانه خود قرار نمی دهد. درعوض، بر روی صندلی نشسته و این ساز روی پایه ای قرار می گیرد. یا اینکه ساز را روی زمین و بین دو پای خود قرار می دهد.
سیم اولین این ویولن صدایی درخشان داشته و سیم بم در آن صدای ضخیمی دارد.
سطح زیر و بمی پایین تر و بم تری نسبت به ویولن معمولی و آلتو دارد.
وسعت صوتی گسترده تر و دارای صدایی قوی، غنی و زنگ دار است.

ویولن الکتریک
یک خروجی الکتریکی صدا دارد.
دارای بدنه ی ساخته شده از جنس فلز است.
در سبک های پاپ، راک و غیره استفاده می شود.
دارای بدنه فلزی و طراحی غیرسنتی هستند.
معمولا تعداد سیم بیشتری نسبت به ویولن آکوستیک دارند.
در این ویولن برای ایجاد صدای دلخواه، پردازش های الکترونیکی انجام می شود.

آشنایی با انواع ویولن آلتو (ویولا)
ظاهرا شبیه آکوستیک است و مانند تمام ویولن های دیگر بر روی شانه چپ قرار می گیرد.
اندازه ی آن کمی (حدودا ۵ سانتی متر) از سایر ویولن ها بزگتر است.
تشخیص تفاوت اندازه آن با سایر ویولن ها برای افراد مبتدی مشکل است.
میدان زیر و بمی کمی پایین تری نسبت به ویولن های دیگر دارد.
دارای میدان صوتی تنگ تری نسبت به سایر ویولن ها است.
این ساز دارای صدای غنی، تیره، سبک و آرامش بخش است.

کنترباس یا دابل باس
بزرگترین نوع ویولن و سازهای زهی آرشه ای است.
نوازنده بصورت ایستاده آن را می نوازد و ویولن را در کنار خود قرار می دهد.
درهنگام نواختن بصورت ایستاده، دسته ویولن بالاتر از شانه چپ نوازنده قرار گرفته و آن را با کشیدن افقی آرشه می نوازد.
دارای صدایی زنگ دار، قوی و پُر است.
سنگینی سیم های این ویولن سبب شده چابکی کمتری نسبت به سایر سازهای زهی داشته باشد.