معرفی گردشگری چین

[دمیــــــورژ]

چین‎ ‎با نام رسمی‎ ‎جمهوری خلق چین پرجمعیت‌ترین کشور دنیا‎ ‎با بیش از 3/1 میلیارد نفر سکنه‌است. این‎ ‎کشور‎ ‎که در شرق قاره‎ ‎آسیا‎ ‎واقع ‏شده توسط‎ ‎حزب کمونیست چین‎ ‎در قالب نظام تک‌حزبی‎ ‎اداره می‌شود‎.‎‏ پایتخت این کشور پکن می باشد . ‏‏

جمهوری خلق چین با حدود 6/9 میلیون کیلومتر مربع‎ ‎سومین یا چهارمین کشور وسیع دنیا‎ ‎و دومین کشور بزرگ دنیا از نظر وسعت خاکی ‏‏(بدون احتساب آب‌های داخلی) است‎.‎‏ تمدن‎ ‎چین باستان‎ ‎یکی از کهن‌ترین‎ ‎تمدن‌های‎ ‎تاریخ‎ ‎است که در سواحل حاصل‌خیز‎ ‎رود زرد‎ ‎که در ‏دشت شمال چین جاری‌ست شکوفا شد . نظام سیاسی چین بیش از ۶ هزار سال مبتنی بر سلطنت مطلقه موروثی بود. نخستین دودمان پادشاهی ‏این کشور‎ ‎دودمان شیا‎ ‎در حدود ۲ هزار سال پ. م بود. اما نخستین حکومتی که چین را متحد کرد‎ ‎دودمان چه‌این‎ ‎در ۲۲۱ پ. م بود. آخرین ‏دودمان پادشاهی این کشور هم‎ ‎چینگبود که در ۱۹۱۱ با تشکیل‎ ‎جمهوری چین‎ ‎به رهبری‎ ‎کومینتانگ‎ ‎حزب ملی چین، نابود شد. ‏

​

چین یکی از سریع‌ترین رشدهای اقتصادی دنیا را داشته‌است. این کشور هم‌اکنون بزرگترین صادرکننده و دومین واردکنندهٔ بزرگ کالا است ودومین ‏اقتصاد بزرگ دنیا بر پایهٔ تولید ناخالص داخلی‎ ‎را در اختیار دارد‎.‎‏ چین عضو دائم‎ ‎شورای امنیت سازمان ملل‎ ‎و سازمان‌های چندجانبه‌ای ‏همچون‎ ‎سازمان تجارت جهانی،‎ ‎اپک،‎ ‎سازمان همکاری شانگهای‎ ‎و‎ ‎گروه ۲۰است‎.‎‏ ین به عنوان‎ ‎کشوری دارای سلاح هسته‌ای‎ ‎از ‏بزرگترین‎ ‎ارتش‎ ‎دائمی دنیا و‎ ‎دومین بودجه دفاعی بزرگ‎ ‎دنیا برخوردار است. چین همچنین از سوی برخی از دانشگاهیان، تحلیل‌گران نظامی، ‏اقتصادی و سیاسی یک‎ ‎ابرقدرت‎ ‎بالقوه لقب گرفته‌است‎.‎‏ زبان چینی‎ ‎با ۱،۳۹۰،۰۰۰،۰۰۰ نفر گوینده پرشمارترین زبان دنیا به شمار می رود‎.

 

[دمیــــــورژ]

​

پکن
‏ پایتخت‎ ‎جمهوری خلق چین‎ ‎و یکی از پرجمعیت‌ترین شهرهای دنیاست. این شهر در سال ۲۰۱۳ بیش از ۲۱ میلیون نفر سکنه داشته‌است. پکن ‏دومین شهر پرجمعیت چین پس از‎ ‎شانگهای‎ ‎و مرکز سیاسی، فرهنگی و آموزشی کشور است‎. ‎فرودگاه بین‌المللی پکندومین فرودگاه شلوغ ‏دنیا از نظر ترافیک مسافران است‎.‎‏ سابقه تاریخی شهر به سه هزار سال پیش می‌رسد و در هشت قرن اخیر در اغلب دوره‌ها پایتخت چین ‏بوده‌است. کمتر شهرهایی در دنیا هستند که برای دوره‌ای چنین طولانی مرکز سیاسی و فرهنگی باقی مانده باشند به همین جهت آثار تاریخی ‏زیادی در شهر وجود دارد‎.‎‏ پکن میزبان‎ ‎المپیک ۲۰۰۸‏‎ ‎بود و برای برگزاری المپیک زمستانی ۲۰۲۲ هم انتخاب شده و به این ترتیب اولین شهری ‏است که هم المپیک تابستانی و هم‎ ‎المپیک زمستانی‎ ‎را برگزار خواهد کرد . ‏ ‏

​

​

تاریخ شهر پکن
‏ گفته می‌شود منطقه ای که پکن در آن قرار دارد، از هزاره اول پیش از میلاد، مسکونی بوده است و به آن جی گفته می‌شده است. این شهر ‏باستانی، امروزه دیگر کاملاً مفقود شده و تلاش باستان شناسان برای یافتن بقایای آن تاکنون ناکام مانده است‎.‎

‎ ‎چند قرن پس از میلاد، پکن به صورت چند شهر بسیار کوچک نزدیک به هم وجود داشته است تا اینکه 10 قرن پس از میلاد -در زمان حکمرانی ‏سلسله خیان لیائو- به صورت شهر مستقلی به عنوان پایتخت جنوبی انتخاب شد‎.‎ ‏ ‏‏ ‏ ‏

 

[دمیــــــورژ]

​

جغرافیا و اب و هوای شهر
‏‏ پکن در شمال چین قرار دارد و کمان شمالی این شهر در محاصره چندین رشته کوه است. این کوه‌ها در طول تاریخ همانند سپری پکن را از ‏دستبرد اقوام مهاجم شمالی محفوظ نگه‌داشته‌اند‎.‎‏ در پکن دو رودخانه به نام های یونگ رینگ و چائوبی وجود دارد که خود زیر مجموعه حوزه ‏آبریز هایهه به شمار می‌روند. آب وهوای پکن بسیار خشن است؛ در تابستان‌ها بسیار گرم و در زمستان‌ها بسیار سرد است‎.‎‏ ‏‎‏

​

جاذبه گردشگری شهر
‏‏ ‏ از آنجا که پکن سابقه تاریخی بسیار زیادی دارد و پایتخت چین است، در آن جاذبه های گردشگری فراوانی وجود دارد. بدون شک مهم ترین ‏آن‌ها دیوارهای قدیمی شهر است که روزگاری گرداگرد شهر احداث شده بودند. امروزه بسیاری از دروازه‌ها و دیوار اصلی تخریب شده‌اند و به ‏جای آن بزرگراه‌ها و خیابان‌های جدید احداث شده است تا جریان حمل ونقل در این کلانشهر روان باشد‎.‎

دیگر جاذبه های گردشگری پکن شهر ممنوعه ، میدان تیان آن من ،دریاچه‌های مصنوعی، پارک‌ها و معابد قدیمی هستند‎.‎

​

شهر ممنوعه
‏‏ ‏ ‏ شهر ممنوعه به روایتی وسیع‌ترین و کامل‌ترین مجموعه معماری چوبی در جهان بشمار می‌رود. احداث شهر ممنوعه در سال ۱۴۰۶ میلادی با ‏دستور جو دی دومین امپراتور سلسله مینگ آغاز گردید و ظرف ۱۴ سال ساخته شد. تا سال ۱۹۱۱ میلادی و نابودی سلسله چینگ ( قریب ۵۰۰ ‏سال) جمعا ۲۴ امپراتور در این شهر ممنوعه اقامت کرده و بر چین فرمان رانده اند. از سال ۱۹۲۴ بازدید از این مجموعه به عنوان کاخ موزه برای ‏عموم آزاد گردید و ممنوعه بودن آن پایان پذیرفت. این اثر نادر با ساختگاهی مستطیل شکل مساحتی حدود ۷۲ هکتار را در برمی گیرد. ابعاد ‏آن ۹۶۱ متر طول در امتداد شمال به جنوب و ۷۵۳ متر عرض در امتداد شرق به غرب است. دیواری با ارتفاع ۱۰ متر و خندقی با عرض ۵۲ متر ‏دورتا دور مجموعه را فراگرفته است. دیوار در هر ضلع خود یک دروازه را جای داده است. بر روی ضلع جنوبی «دروازه نیمروز» (‏Meridian ‎Gate‏) و بر روی ضلع شمالی «دروازه نیروی ایزدی» (‏Gate of Divine Might‏) قرار دارد. دیوار ها ضخیم هستند و طوری طراحی شده اند ‏که در برابر آتش توپخانه آن زمان مقاومت کنند.‏

 

[دمیــــــورژ]

شهر ممنوعه کاملا طبق نظام تشریفاتی سلسله‌های فئودالی و اصول طبقاتی ساخته شده است. طرح کلی، وسعت ،شیوه معماری، رنگ و ‏تزیینات همه نمایانگر امتیاز خاندان سلطنتی و سلسله مراتب اشرافی است. سه قصر این مجموعه یعنی قصر تای حه، قصر جون حه و قصر بایو ‏حه که توجه را بیشتر جلب می‌کنند، محل اعمال قدرت امپراتوری امپرتوران و برپایی مراسم پرشکوه بوده است. قصر تای حه، مرکز تمام شهر ‏ممنوعه و تخت سلطنتی طلایی رنگ امپراتور در این قصر دیده می‌شود. این قصر دارای مجلل ترین معماری در شهر ممنوعه است. این قصر در ‏شمال میدان بر سکوی مرمری سفید رنگی به مساحت ۳۰ هزار متر مربع و بلندای ۸ متر ساخته شده است. ارتفاع آن ۴۰ متر است که به لحاظ ‏ارتفاع، بلند ترین بنای شهر ممنوعه است.‏

در فرهنگ چین، اژدها نماینده قدرت امپراتوری است و امپراتور "پسر آسمانی" اژدهای حقیقی" نامیده می‌شود. درون قصر تای حه در بالا و ‏پایین با حدود ۱۳ هزار شکل اژدها تزیین شده است.‏

تعداد قصرها و اتاق‌ها در شهر ممنوعه بسیار زیاد است. می‌گویند جمعا 5/9999 اتاق در آن وجود دارد. به اعتقاد پیشنیان چینی، اقامتگاه ‏امپراتوران آسمانی دارای ۱۰ هزار اتاق است و امپراتورانی که پسر امپراتور آسمانی دانسته می‌شدند باید خویشتندار بوده و نمی‌بایست از شمار ‏اتاق‌های امپراتور آسمانی ت×جـ×ـا×و×ز× می‌کردند. از این رو شمار اتاق‌های شهر ممنوعه نیم اتاق کمتر از شمار اتاق‌های کاخ آسمانی است. (آن نیم اتاق ‏ظاهرا تنها یک راه پله را در بر می‌گیرد ) . ‏

طبق یادداشت های تاریخی، در سلسله مینگ ۱۰۰ هزار صنعتگر و یک میلیون کارگر در ساخت این مجموعه عظیم باستانی شرکت داشته‌اند.‏

از دیگر اثار دیدنی این شهر میتوان به نامهای زیر اشاره کرد:‏
‏1 - دروازه نیروی ایزدی 2 -دوان من 3- معبد سلطنتی اجدادی 4- ومن(دروازه نیمروز) 5- دونگ هوامن(دروازه گلباران شرقی) 6- ‏دروازه گلباران غربی 7- تای حه من (دروازه هارمونی بزرگ) 8- میدان هارمونی 9- قصر تای حه 10- قصر جون حه 11- قصر بایو حه 12 ‏‏- دروازه و قصر صلح و آرامش 13- دروازه پاکی بهشتی 14- قصر پاکی بهشتی 15 - باغ های کاخ سلطنتی

​

​

 

[دمیــــــورژ]

​

‏ قصر تابستانی پکن که در سال 1750 میلادی ساخته شده است، شاهکاری در طراحی باغ‌های چینی است. در این محوطه چشم‌انداز طبیعی ‏تپه‌ها و آب‌ها با سرسراها، معابد، پل‌ها و قصرهای ساخته دست بشر ترکیب شده است و مجموعه‌ای هماهنگ که واجد ارزش‌های زیباشناختی ‏والایی است را به وجود می‌آورد. مجموعه باستانی قصر تابستانی پکن از سال 1998 در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است. تپه «عمر طولانی» (با ارتفاعی حدود 60 متر) و دریاچه کونمینگ (که حدود دو سوم مساحت کل مجموعه را تشکیل می‌دهد) مهم‌ترین عناصر ‏طبیعی مجموعه قصر تابستانی پکن هستند. این مجموعه که در کل نزدیک به 3 کیلومتر مربع مساحت دارد، حدود 70 هزار متر مربع از ‏عمارت‌های گوناگون را در خود جای داده است. مجموعه قصر تابستانی در حومه ناحیه هایدیان و در 15 کیلومتری مرکز پکن واقع شده است. ‏هسته اولیه این مجموعه در زمان حکومت سلسله جین (1234 ـ 1115) ساخته شد و طی دوران حکومت امپراتوران فئودال این سلسله ‏گسترش یافت. اما در دوره حکومت سلسله کینگ (1911 ـ 1644) بود که این مجموعه به شکل فعلی خود درآمد و به یک باغ مجلل سلطنتی ‏تبدیل شد که اسباب سرگرمی خانواده‌های سلطنتی را فراهم می‌آورد. مجموعه قصر تابستانی پکن مانند بسیاری دیگر از مجموعه باغ‌های ‏سلطنتی چین از سه تپه و پنج باغ (تپه عمر طولانی، تپه چشمه یشم و تپه معطر؛ باغ خیزاب‌های زلال، باغ بهار جاودان، باغ کمال و تابندگی، باغ ‏آرامش و تابندگی و باغ آرامش و لذت) تشکیل شده است. صنعت‌گران و هنرمندانی که در ساخت این مجموعه شرکت داشتند با سرمشق قرار ‏دادن طبیعت، مناظری بدیع و عمارت‌هایی خلق کردند که نمونه‌ای از اوج معماری و هنر چین در آن زمان است. مجموعه قصر تابستانی پکن که ‏حول محور «برج بخورات بودایی» ساخته شده است، بیش از 3 هزار سازه و عمارت کوچک و بزرگ چون پل‌ها، راهروها، تالارها، برج‌ها و... را در ‏خود جای داده است. این مجموعه را می‌توان به چهار محوطه اصلی که عبارتند از: محوطه تپه پیشین، محوطه تپه پسین و پشت دریاچه، محوطه ‏بارگاه و محوطه جلوی دریاچه تقسیم کرد. ‏

محوطه تپه پیشین: این محوطه باشکوه‌ترین بخش قصر تابستانی پکن است و بیشترین بناها و عمارت‌های این مجموعه را در خود جای داده ‏است. این محوطه از طرحی متمایز با دیگر نقاط مجموعه برخوردار است و عمده عمارت‌های آن در طول محوری ساخته شده‌اند که دریاچه ‏کونمینگ را به مرکز تپه وصل می‌کند. از جمله عمارت‌های مهمی که در این محوطه قرار گرفته‌اند می‌توان به دروازه ابرهای متفرق، تالار ابرهای ‏متفرق، تالار افتخار اخلاقی، برج بخورات بودایی، تالار بحر خرد و... اشاره کرد. ‏

محوطه تپه پسین و پشت دریاچه: هر چند عمارت‌های کمتری در این بخش به چشم می‌خورند، اما این محوطه از نظر چشم‌انداز طبیعی بسیار زیبا ‏و چشم‌نواز است و درختان همیشه سبز انبوه و گذرگاه‌های پیچ در پیچی را در خود جای داده است. بازدیدکنندگان از این محوطه آرامش و ‏زیبایی نادری را تجربه می‌کنند که در کمتر نقطه‌ای از جهان می‌توان نظیر آن را پیدا کرد. از جمله زیباترین بخش‌های این محوطه می‌توان به باغ ‏جاذبه‌های هماهنگ و کوی سوژو اشاره کرد.‏

محوطه بارگاه: این محوطه جایی است که امپراتریس دواگر سیکسی و امپراتور گوانگجو با صاحب‌منصبان و وزرای خویش دیدار می‌کردند و به ‏رتق و فتق امور مملکتی و استراحت می‌پرداختند. بازدیدکنندگان از این محوطه پس از عبور از دروازه شرقی عمارت‌های اصلی تشکیل‌دهنده ‏قصر تابستانی پکن را می‌بینند که عبارتند از تالار سخاوت و طول عمر (که دفتر کار امپراتور محسوب می‌شده است)، تالار خیزاب‌های یشمی (که ‏محل زندگی امپراتور گوانگجو بوده است)، تالار طول عمر شادمانه (که محل زندگی امپراتریس سیکسی بوده است) و تالار فضیلت و تناسب (که ‏محل سرگرمی امپراتریس بوده است.‏

محوطه جلوی دریاچه: این محوطه که از نظر مساحت بزرگترین بخش مجموعه است، دریاچه کونمینگ و سواحل شرقی و غربی آن را در خود ‏جای داده است. پل هفده قوس و جزیره نانهو در کنار خود دریاچه که با امواج کوچک و لرزان به استقبال درختان بید مجنونی می‌آید که برای ‏ب×و×س×ه زدن به سطح آب سر بر روی دریاچه خم کرده‌اند، از دیدنی‌ترین قسمت‌های این محوطه هستند. ‏

مانند بسیاری دیگر از قصرها و باغ‌های سلطنتی پکن، بخش‌های زیادی از مجموعه قصر تابستانی در سال 1860 و در جریان هجوم نیروهای ‏انگلیسی و فرانسوی به چین دستخوش ویرانی و آتش شد. اما در سال 1888 امپراتریس دواگر سیکسی از محل بودجه نیروی دریایی چین، به ‏مرمت این مجموعه اقدام کرد، آن را باغ تابستانی خواند و به اقامتگاه خود تبدیل کرد. همچنین این مجموعه بار دیگر در سال 1900 و در جریان ‏هجوم نیروهای متحد هشت کشور به چین صدمه دید که آسیب‌های ناشی از این حمله نیز در سال 1902 ترمیم شد.‏

در سال 1924، هنگامی که پس از پیروزی انقلاب چین آخرین امپراتور این کشور از شهر ممنوع بیرون رانده شد، درهای مجموعه قصر تابستانی ‏پکن نیز مانند بسیاری دیگر از بناهای سلطنتی این کشور به روی عموم مردم گشوده شد‎.‎‏

​

​

 

[دمیــــــورژ]

معبد آسمانی بزرگ ترین و کامل ترین قربانگان باستانی در چین به حساب می آید. پادشاهان سلسله های مینگ و چینگ هر سال در این معبد ‏مراسم پرشکوهی برای آسمان و برکت محصولات فراوان بر پا کرده اند . شاه در چین فرزند آسمان نامیده می شده و با این هویت کشور را ‏حکمفرمایی می کرده است . لذا برگزاری مراسم قربانی آسمان اختیار خاص شاه بوده است معبد آسمانی در جنوب شهر ممنوعه قرار دارد و ‏مساحت آن 4 برابر شهر ممنوعه است . جنوبی ترین دیوار معبد آسمانی چهار گوشه ؛ نشانه زمین و شمال ترین ضلع دیوار نیم دایره نشانه ‏آسمان است . این طراحی از ایده باستانی چین درباره آسمان گرد و زمین چهار گوشه سر چشمه گرفته است .معبد آسمانی به معبد داخلی و ‏خارجی تقسیم می شود و دو دیوار گرد دوردور آن را فرا گرفته است . ساختمانهای اصلی در یک خط از جنوب تا شمال معبد داخلی آرایش ‏یافته است که شامل یوان چیو ؛ "خوان چون یو" و سالن" چی نیان" می باشد .‏

‏" یوان چیو" یک سکوی سنگی دارای سه طبقه است ؛ قطعات سنگهای پله ای و نرده ها همگی با عدد نه در نه نصب شده است . زایراعدد نه ‏نماد آسمان ها می باشد سکوی" یوان چیو" محل اصلی برای نیایش آسمانی است .‏

‏"خوان چون یو" سالن بزرگ دوار با ترکیبات چوبی است و از دیدنی های شگفت آور این قسمت ؛ شنیدن انعکاس صدا از دیوار سنگ است . اگر ‏دو نفر جداگانه در دو طرف دیوار شرقی و غربی بایستند و به طرف شمال چهره به دیوار صحبت کنند؛ امواج صدای آنان به وضوح و دایما به ‏گوش طرف مقابل می رسد.

سالن "چی نیان" با شکوه ترین ساختمان معبد آسمانی است و ارتفاع آن سی و هشت متر و قطرآن سی و دو ممیز هفتاد و دو متر است و بر پایه ‏سنگی دوار قرار دارد . پادشاهان هر سال در این سالن مراسم برکت محصولات فراوان را برگزار می کردند.‏

اگر به پکن سفر کنید حتما از دیوار چین – شهر ممنوعه و پارک تابستانی و معبد آسمانی دیدن کنید زیرا این آثار نماینده عالی ترین سطح ‏معماریهای باستانی چین است. در این میان معبد آسمانی کاملترین و دامنه دارترین مجموعه معماریهای موجود عبادی این کشور است.‏‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏

​

​

 

[دمیــــــورژ]

‏ دیوار بزرگ چین یکی از شاهکارهای معماری بشر است. این دیوار مانند یک اژدهای عظیم، به طول 6700 کیلومتر از میان صحراها، چمنزارها، ‏کوه ها و فلات ها، از غرب تا شرق کشور چین عبور کرده است. این دیوار حدود ۲۷۰۰ سال پیش ساخته شده است. این دیوار عظیم الجثه در اصل ‏در ایالات "یان"، "زائو" و "کین" در فصول مختلف سال در برابر هجوم لشگر های متخاصم، همانند یک دیواره دفاعی و یک اثر نفوذ ناپذیر، ‏برای جلوگیری از یورش قبیله های وحشی به شهرها ساخته شده است. در ساختن این دیوار، از مصالح و نیروهای انسانی بیشماری از جمله ‏سربازان، زندانیان و مردم بومی استفاده شده است. دیوار چین سمبل و نشانه بارزی از خرد، پشتکار و سر سختی مردم چین است. اما یکی از ‏نکات جالب توجه که در ساخت این دیوار وجود دارد، استفاده از آرد برنج در ساختار آجرهای آن است. به این شکل که معماران و طراحان دیوار ‏چین برای آنکه به آجرهای دیوار استحکام بیشتری ببخشند، به ترکیبات سازنده آن، آرد برنج نیز افزودند تا دوام و قدرت دیوار را افزایش ‏دهند. قسمت اعظم این دیوار که امروزه شاهد آن هستیم، در زمان امپراطوری "مینگ" ساخته شد. که از گذرگاه ‏shanhaiguan‏ در شرق چین ‏شروع شده و تا گذرگاه ‏jiayuguan‏ در غرب ادامه دارد که در این میان از استان های ‏Liaoning ‎، ‏Hebei ‎، ‏Beijing ‎، ‏Tianjin ‎، ‏Shanxi ‎، ‏Inner Mongolia ‎، ‏Ningxia ‎، ‏Shaanxi‏ و ‏Gansu‏ عبور می کند.‏

دیوار چین که یکی از هفت اعجاز جهان شمرده می شود ، در جهان به لحاظ زمان ساخت طولانی ترین و بزرگترین مهندسی تدافعی نظامی در ‏قدیم است . این دیوار در نقشه جغرافیایی چین 7000 کیلومتر امتداد یافته است. در تاریخ دو هزار و اندی ساله چین، حکمرانان دوران مختلف ‏به ساخت دیوار چین پرداختند . تا اینکه طول دیوار به 50 هزار کیلومتر رسید. این میزان معادل گردش به دور کره زمین است . دیواری که اکنون مردم مشاهده می کنند ، دیوار متعلق به سلسله مینگ (سال 1368 – سال 1644 ) است از غرب به دروازه " جایو گوان " در ‏استان گان سو چین و از شر ق به ساحل رود یالو جیان در استان لیائو نینگ در شمال شرقی چین منتهی می شود و درمیان آن 9 استان- شهر و ‏ناحیه خود مختار به طول 7300 کیلومتر وجود دارد و مردم آن را دیوار طولانی می نامند. . دیوار چین معمولا با آجرهای بزرگ و سنگ مستطیل ‏ساخته شده و در وسط آن خاک و خرده سنگ ریخته شده و ارتفاع آن 10 متر است در پهنای دیوار برای عبور چهار اسب کافی است و در یک ‏ردیف عرض آن 4 -5 متر است تا در زمان انتقال غلات و سلاحها مشکلی ایجاد نشود . دیوار چین تجسم درایت و رنج و زحمت میلیونها چینی ‏در دوره باستان چین است . این اثر پس ازهزاران سال از بین نرفته و دارای دلربایی فناناپذیر و سمبل روحیه ملیت چین است . این بنای عظیم را از فضا و با چشم غیر مسلح در زمانی که سطح جو از غبار و سطح زمین از ابر عاری باشد می توان دید.‏ ‏‏ ‏‏‏

‏

​

‎​

 

[دمیــــــورژ]

‏ این میدان در مرکز شهر پکن قرار گرفته است و به عنوان بزرگترین میدان شهری دنیا با مساحت 440.000 متر مربع (حدود 109 هکتار) ‏شناخته شده است که با این ابعاد میتوان برای 10.000.000 چینی خانه تهیه نمود.‏

این میدان با هزاران گل پر زرق و برق زیبا تزئین شده است و رقص پرچم کشور چین در باد و در میان لین گلها چیزی است که هیچ گردشگری ‏آن را از دست نمی هد.این میدان با بزرگ با بناهای متعددی مانند بنای قهرمانان سالن یادبود مائوتسه تونگ موزه ملی چین وتالار بزرگ خلق ‏چین احاطه و تزئین شده است که روزانه هزاران گردشگر را به خود جلب می کند.‏

در مرکز این میدان بنای یادبود قهرمانان کشور با 37.94 متر ساخته شده از سنگ گرانیت به یاد قهرمانان ملی چین چشم هر بیننده ای را به ‏خود خیره میکند.‏

برج معروف تیان آن من یا بنای ممنوعه در جنوب این میدان در سال 1417 در دوران سلسله مینگ (1644-1368) ساخته شده است که در آن ‏زمان بر اساس بیانیه ای مردم عادی از ورود و بازدید به این کاخ ممنوع شدند.‏

همچنین در جنوب میدان سالن یادبود مائو تسه تونگ اولین رئیس جمهور چین قرار دارد که بشدت توسط مردم چین مورد احترام و تحسین ‏است.این بنا در سال 1977 ساخته شده و دارای 3 قسمت متفاوت سامل سالن اصلی سالن شمال و جنوب می شود که جسد مائو تسه تونگ در ‏تابوتی بلورین در سالن اصلی به نمایش عموم گذاشته شده است.‏

در شرق این میدان موزه ملی چین که گنجینه بسیار بزرگی از تاریخ فرهنگ و تمدن کشور چین است قرار دارد.این موزه شامل بیش از ‏‏3.000.000 میلیون اثر تاریخی و 4500 مقاله و سند تاریخی است که تاریخ فرهنگ و تمدن درخشان چین را به نمایش می گذارد.‏

در غرب این میدان تالار بزرگ خلق چین قرار دارد که در سال 1959 ساخته شده است و مساحتی در حدود 170.000 هزار متر مربع را شامل ‏می شود.این بنا به دلیل برگزاری کنگره خلق چین به تالار بزرگ خلق نامیده میشود.این بنا یکی از ساختمانهای با شکوه میباشد که در بدو ورود ‏ستونهای بلند مرمر سفید با لوسترهای کریستال بزرگ چشم هر بیننده ای را به خود خیره می کند.‏ ‏‏

​

​

 

[دمیــــــورژ]

آرامگاه یا معبد مینگ ‏‏ ‏‎​

‏ این آرامگاه در منطقه ‏Changping‏ در 50 کیلومتری شمال غرب شهر پکن قرار گرفته است.این آرامگاه شامل مجموعه ای از 13 آرامگاه از ‏پادشاهان سلسله مینگ (1368-1644) می باشد که در مجموع شامل 7 معبد برای ‏Concubines‏ و یک قبر برای ‏eunuchs‏ که در مجموع ‏این منطقه را به یکی از معروفترین معابد دنیا مبدل کرده است که همه ساله میلیونها گردشگر از این محل بازدید میکنند و باعث گردید که در ‏سال 2003به ثبت جهانی یونسکو برسد.‏

این سیزده آرامگاه از لحاظ سبک معماری و تزئینات کاملا مشابه و یکسان هستند و تنها تفاوت آنها در اندازه آنها می باشد.بزرگترین آنها معبد ‏چانگ لینگ(‏Changling‏ ) و کوچکترین آن معبد یونگ ( ‏Yongling‏( میباشد.تمامی این معابد توسط مسیری به نام راه مقدس به یکدیگر ‏مرنبط می شوند.قدیمی ترین معبد آرامگاه چانگ می باشد که در سال 1409 و به مدت چهار سال احداث گردید که محل دفن ‏Zhu Di‏ سومین ‏امپراطور سلسله مینگ میباشد این معبد دارای 3 حیاط میباشد که کف و سالنهای آن با کاشیهای لعابدار تزئین شده است. این ساختمان یکی از ‏بزرگترین ساختمانها و معابد چوبی چین است.‏

آرامگاه ‏Dingling‏ تنها آرامگاه این مجموعه است که عملیات باستانشناسی بر روی آن انجام شده است که آثار به دست آمده نیز در همان محل ‏نمایش داده می شود.‏

در قسمت پشت این معبد دالان زیرزمینی وجود دارد که از طریق آن بازدیدکنندگان می توانند به بخشی از کاخ وارد شده و از آثار تاریخی آن ‏بازدید به عمل بیاورند . ‏ ‏‏‏

​

​

 

[دمیــــــورژ]

این پارک در منطقه ‏Xicheng‏ واقع شده و دارای سابقه ای 1000 ساله است که در طول 5 سلسله حکومتی به ترتیب زیر ساخته و نگهداری ‏شده است:‏
the Liao (916-1125)‎
the Jin (1115-1234)‎
the Yuan (1271-1368)‎
the Ming (1368-1644)‎
the Qing (1644-1911)‎ ‏

مساحت کل این باغ 69 هکتار که نیمی از این باغ توسط آب احاطه شده است و کل این مجموعه به چهار قسمت متفاوت با اسامی گوناگون ‏تقسیم می گردد.‏

از قسمتهای مهم این پارک می توان به معبد‎ Yong'an ‎اشاره کرد که بزرگترین مجموعه این پارک است و به معبد صلح نیز موسوم میباشد. این ‏معبد از چندین سالن برج نگهبانی و دیوار حائل است.این معبد محلی برای عبادت خدایان مختلف بوده است

سمبل این پارک معبدی لامائی است که در بالاترین نقطه پارک قرار گرفته است و 36 متر ارتفاع دارد و در سال 1651 ساخته شده است و 2 ‏قطعه از بدن بودا در این محل نگهداری می شود. در قسمت غرب این معبد محل استراحت و زندگی پادشاهان سلسله ‏Qing‏ بوده است.‏

در قسمت جنوب پارک شهر مدور قرار دارد که بوسیله دیواری احاطه گردیده است.سالن ‏Chengguang‏ که با کاشیهای لعاب دلر رنگارنگ ‏تزئین گردیده است و پادشاهان سلسله مینگ از این محل مراسم های مختلف و گوناگون از جمله آتش بازی را تماشا می کرده اند. و یک مجسمه ‏بودا از جنس سنگ یشم مرغوب در سالن اصلی این کاخ قرار دارد.‏

یکی از مهم ترین و زیبا ترین قسمتهای این پارک سالن 9 اژدها و 5 اژدها است که باید دیده شود.گفته میشود که سالن 5 اژدها محلی بوده ‏است که خدایان مونث برای ماهیگیری و تفریح از آن استفاده می کرده اند و این سالنها بوسیله یک پل که بشکل اژدهائی در حال شنا کردن ‏میباشد به یکدیگر متصل می شوند.‏

سالن 9 اژدها در سال 1756 ساخته شده است دیوارهای این سالنها بوسیله آجرهای لعابدار رنگارنگ و همچنین1376 مجسمه کوچک بودا ‏تزئین شده اند که جلوه بسیار زیبائی را به این محل داده است . ‏

​

​