Like crazy<3
مدیر رصد
پرسنل مدیریت
مقامدار آزمایشی
مدیر
رصد کننده
کاربر منتخب
کاربر نقرهای
کاربر ثابت
- مدیر کتابدونی
- - رصد
- شناسه کاربر
- 1249
- تاریخ ثبتنام
- 2021-11-25
- آخرین بازدید
- موضوعات
- 449
- نوشتهها
- 1,867
- راهحلها
- 22
- پسندها
- 20,710
- امتیازها
- 613
- محل سکونت
- او (":
نقد فیلم جنگ جهانی سوم | ماجرای یک قربانی
فیلم جنگ جهانی سوم، تازهترین ساختهی هومن سیدی، که توانست در جشنوارهی ونیز سال ۲۰۲۲ جوایز بهترین فیلم و بهترین بازیگر نقش اول مرد را در بخش افقهای نو کسب کند، در حال اکران است. همراه نقد فیلم باشید.فیلم جنگ جهانی سوم، ششمین فیلم بلند سینمایی هومن سیدی چند روزی است که در معرض تماشای تماشاگران قرار گرفته است. صدالبته اسفانگیز است که نسخهی مجازی فیلم پیش از اکران قانونی آن سر از شبکههای اجتماعی درآورد.
اتفاقی که میتواند به اکران فیلم ضربه بزند و ضرر مالیِ شاید قابلتوجهی را به سرمایهگذاران فیلم وارد کند. فیلمی که با سرمایهگذاری نماوا و نماواآگهی ساخته شده و اولین باری در ایران است که یک پلتفرم پخش خانگی فیلمی سینمایی را سرمایهگذاری میکند. جنگ جهانی سوم، بهواسطهی حضور در جشنوارهی ونیز و جوایزی که در آن جشنواره کسب کرد، اولین فیلم سیدی است که چنین توجه گستردهی فرامرزیای را متوجه خود میبیند. محسن تنابنده، بازیگر نقش اول فیلم، نیز با درخشش خود توانست در جشنوارهی ونیز جایزهی بهترین بازیگر مرد را در بخش افقهای نو کسب کند.
این اولین فیلم هومن سیدی نیز است که در آن غیر از خود او، کس یا کسانی دیگر بهعنوان فیلمنامهنویس حضور دارند. اتفاق مبارکی که لااقل بهدرد سینمای سیدی میخورد. سینمایی که همیشه در زمینهی فیلمنامه لنگ میزد و حالا همکاریِ سهنفرهی شکلگرفته بین سیدی، آرین وزیردفتری و آزاد جعفریان دستاوردی را برای جنگ جهانی سوم به ارمغان آورده که فیلمهای قبلی سیدی از آن محروم بودند: اینکه داستانی سروشکلدار، فارغ از جزئیاتش، از ابتدا تا انتها روایت شود و سر و تهش به همدیگر ربط و اتصال داشته باشند.
خود این مسئله را میتوان یک قدم رو به جلو برای هومن سیدی برشمرد. فیلمهای قبلی او تمامن مشکلی در این زمینه داشتند. جایی این مشکل کمتر بهچشم میخورد ــ مثل سیزده (۱۳۹۱) ــ و جایی خیلی زیاد ــ مثل اعترافات ذهن خطرناک من (۱۳۹۳).
دومین ویژگیِ چشمگیری که باعث میشود جنگ جهانی سوم را متفاوت از فیلمهای قبلی سیدی بدانم در نظام بصری فیلم نهفته است. از همان ابتدا میشود بهخوبی متوجه شد که این فیلم از نظر بصری با سایر فیلمهای سیدی متفاوت است. در قورباغه (۱۳۹۸ ـ ۹۹)، ما با قابهایی کاملن استیلیزه روبهرو بودیم که همهچیز در آنها، از طراحی صحنه گرفته تا نوع حرکت دوربین و بازیگرها، کاملن چیدهشده و مشخص بود. در فیلمهای ابتدایی او مثل آفریقا (۱۳۸۹) و سیزده نیز با نماهایی اینچنینی مواجه بودیم. نماهایی برنامهریزیشده و با فیلمبرداریِ خودنمایانه و نرمی که در آنها میشد اثر حضور کارگردان و فیلمبردار را بهتمامی احساس کرد.
چیزی که در خشم و هیاهو (۱۳۹۴) در اوج خود قرار داشت. فیلمی که پلانهایش تمامن با حرکتدوربینهای نرم و آرام و چیدهشده و در برداشتهایی بلند میگذشت. حتی مغزهای کوچک زنگزده (۱۳۹۶) نیز که در استفاده از دوربین روی دست اصرار و اسراف داشت، نماهایی خشنتر، عصبیتر و پر از تحرک اضافی به مخاطب تحویل میداد. ولی اینجا، با اینکه فیلمبردار ــ پیمان شادمانفر ــ ثابت است، اما نماها حالتی طبیعیتر و ارگانیکتر دارند. نه از اضافهکاریهای مغزها... خبری است و نه از استیلیزگیِ افراطی قورباغه. دوربین با اینکه روی دست قرار گرفته، اما آرامتر و متینتر است و قاعدهمندی بیشتری را به مخاطب القا میکند.
نام موضوع : نقد و بررسی فیلم جنگ جهانی سوم
دسته : سینما و تئاتر