نمایش‌نامه «شایعات» پتانسیل بسیار بالایی برای ایجاد طرح مسائل اجتماعی و روان شناختی دارد؛ اما در این نمایش کارگردان به جای پرداختن به چنین مقوله‌هایی، بیشتر در دام شوخی‌ها و مزه‌پرانی‌های گاه و بی‌گاه بازیگران اسیر شده است.
خبرگزاری تسنیم_ کوروش جم
رحمان سیفی‌آزاد، نویسنده و کارگردان نام آشنای تئاتر است که بیش از یک دهه، از فعالیت‌های تئاتری و کارگردانی نمایش به دور بوده و در این مدت، بیشتر درگیر مسئولیت‌های مدیریتی در عرصه تلویزیون و تهیه کنندگی سیما بوده و کم‌تر درعرصه نمایش، دیده شده است. وی در حال حاضر، مدیر گروه مجموعه‌های تلویزیونی شبکه یک سیما است.
این کارگردان، مدت‌ها پیش در سال 80، نمایش «شب نشینی در جهنم» را در تالار سایه مجموعه تئاتر شهر، به روی صحنه برده بود. سیفی‌آزاد، طی این سال‌ها متن‌های نمایشی زیادی را به مرکز هنرهای نمایشی برای اجرای عمومی تحویل داده، گویی هیچ‌کدام از آن‌ها به سرانجام خوشی نرسیده است. قرار بود، در ژانر دفاع مقدس، نمایشی را براساس رمان «دا» (خاطره‌های سیده‌زهرا حسینی) به شکل متفاوت و در قالبی اپرایی به روی صحنه ببرد که تا به امروز، شرایط آن فراهم نشده است.
این کارگردان، ناامید و مایوس از اجرای این نمایش‌نامه‌ها، سرانجام نمایش «شایعات» را بدون هیچ‌گونه کمک و پشتوانه دولتی و صرفا متکی بر بخش خصوصی، به روی صحنه برده است. هنوز مدت زمان زیادی از به اجرا در آمدن نمایش‌نامه «پسران آفتاب» نیل سایمون به کارگردانی سیامک صفری در سالن اصلی تئاترشهر نگذشته، که رحمان سیفی‌آزاد هم، بعد از 12 سال دوری از تئاتر، با نمایش‌نامه دیگری از نیل سایمون، به نام «شایعات» به دنیای نمایش و کارگردانی بازگشته است. این نمایش‌نامه هم، مانند دیگر آثار این نمایش‌نامه‌نویس، به موقعیت‌های چند آدم در قالب و فضای کمیک می‌پردازد.
کمدی‌های نیل سایمون را، باید برشی هوشمندانه از زندگی جوامع بشری امروزی دانست که با ورود به حیطه‌های رفتاری و شخصی افراد، تماشاگران خود را در موقعیت‌های کمیک و خنده‌دار قرار می‌دهد. آثار او، نه تنها برای تماشاگران امریکایی، بلکه برای مخاطبان سایر کشورها نیز، جذاب و تماشایی است. «پا بـر×ه×ن×ه در پارک» نمایش‌نامه دیگری نیز از نیل سایمون امریکایی است. این اقبال همگانی، باعث شده که کارگردان‌های تئاتر ایران، از نمایش‌نامه‌های این طنزپرداز بهره‌های فراوان جسته و آثار متفاوت و ماندگاری را به روی صحنه ببرند.
مضمون اصلی نمایش‌نامه «شایعات» که بر محوریت شایعه می‌چرخد، در این اثر نمایشی، به شکل کمرنگی به آن پرداخته شده است. شایعه مورد نظر، موضوع متارکه «لن و کلر» است. کارگردان، تنها در بخشی از نمایش، به خصوص زمانی‌که «لن و کلر» با هم بحث و گفت‌وگو می‌کنند، به آن اشاره داشته است. در طول اجرای نمایش، «شایعه» متارکه، به حاشیه رانده شده و تنها بازی نقش آفرینان، به موضوع زخمی شدن چارلی خلاصه می‌شود.
نمایش‌نامه «شایعات» بر طنز موقعیت و طنز کلامی، استوار بوده و نمایش‌نامه‌نویس(سایمون) با خلق موقعیت‌های جذاب و دیالوگ‌های هدف‌مند، فضای نمایشی خلاقانه‌‌ای را بوجود آورده است. نیل سایمون، یکی از شاخص‌ترین و طنز آمیزترین اثر این نمایش‌نامه‌نویس شهیر امریکایی است.
در نمایش‌نامه‌های نیل سایمون، به ویژه «شایعات» ما شاهد به طنز کشیده شدن المان‌های رفتاری جوامع امریکایی هستیم. نمایش‌نامه «شایعات»، تمی کاملا کمدی داشته و در فضایی سراسر شاد، سعی کرده مفاهیم عمیق انسانی را با ایجاد فکر و اندیشه در مخاطبان، به چالش بکشد. این نمایش‌نامه، همان‌گونه که از مضمونش پیداست، به موضوع رواج شایعه در جامعه می‌پردازد. شایعاتی که، دهان به دهان می‌چرخند و همه آحاد جامعه را دربرمی‌گیرند.
«شایعات» به دلیل داشتن دغدغه مشترک در بطن آن و همچنین استقبال مخاطبان از آن، قابلیت اجرا در همه فرهنگ‌ها را داشته و از آن اثری فراتر از مرزهای امریکا ساخته شده است. این نمایش‌نامه زمان طولانی را برای اجرای عمومی می‌طلبد، اما کارگردان نمایش، اصل متن را که در دو پرده بوده، برای کاهش تایم زمانی آن، در یک پرده به روی صحنه برده است. این کاهش زمانی، باعث شده که تغییرات زیادی در متن اصلی صورت گیرد و نمایش‌نامه را دست خوش تغییر و دگرگونی‌های بنیادی کند که در نهایت تا حدودی جذابیت‌های آن را از بین برده است.
در نمایش‌نامه نیل سایمون، با شخصیت‌هایی مواجهیم که قراراست همگی در خانه ویلایی دوستشان چارلی که معاون وزیر است، دور هم جمع شوند تا به اتفاق، سالگرد ازدواج چارلی و مایرا را جشن بگیرند. در شب سالگرد، مایرا به شکل مرموزی مفقود شده و چارلی، پیش از رسیدن مهمان‌ها، ظاهرا به سمت خود شلیک کرده، اما تیر، تنها به لاله گوش او آسیب رسانده است. میهمان‌ها، یکی پس از دیگری سر می‌رسند و در مواجهه با آنچه که روی داده، واکنش‌های متفاوتی را از خود نشان می‌دهند. آن‌ها تلاش می‌کنند که این قضیه را از سایران پنهان کنند.
نمایش که از همان ابتدا، لحن طنزی به خودش گرفته، مخاطب را با کل کار و موقعیت شخصیت‌ها آشنا می‌سازد. کارکترها، به ظاهر آدم‌های جدی هستند که در بستر حوادث و موقعیت‌های پیش آمده، اسباب شادی و خنده تماشگران را فراهم می‌کنند. در این بین، بازیگرانی چون جواد عزتی و مجید صالحی، که کارکترهای تیپیک شناخته شده‌ای هستند، بیشترین بار طنز دراماتیک نمایش را به دوش می‌کشند.
خبرگزاری تسنیم_ کوروش جم
رحمان سیفی‌آزاد، نویسنده و کارگردان نام آشنای تئاتر است که بیش از یک دهه، از فعالیت‌های تئاتری و کارگردانی نمایش به دور بوده و در این مدت، بیشتر درگیر مسئولیت‌های مدیریتی در عرصه تلویزیون و تهیه کنندگی سیما بوده و کم‌تر درعرصه نمایش، دیده شده است. وی در حال حاضر، مدیر گروه مجموعه‌های تلویزیونی شبکه یک سیما است.
این کارگردان، مدت‌ها پیش در سال 80، نمایش «شب نشینی در جهنم» را در تالار سایه مجموعه تئاتر شهر، به روی صحنه برده بود. سیفی‌آزاد، طی این سال‌ها متن‌های نمایشی زیادی را به مرکز هنرهای نمایشی برای اجرای عمومی تحویل داده، گویی هیچ‌کدام از آن‌ها به سرانجام خوشی نرسیده است. قرار بود، در ژانر دفاع مقدس، نمایشی را براساس رمان «دا» (خاطره‌های سیده‌زهرا حسینی) به شکل متفاوت و در قالبی اپرایی به روی صحنه ببرد که تا به امروز، شرایط آن فراهم نشده است.
این کارگردان، ناامید و مایوس از اجرای این نمایش‌نامه‌ها، سرانجام نمایش «شایعات» را بدون هیچ‌گونه کمک و پشتوانه دولتی و صرفا متکی بر بخش خصوصی، به روی صحنه برده است. هنوز مدت زمان زیادی از به اجرا در آمدن نمایش‌نامه «پسران آفتاب» نیل سایمون به کارگردانی سیامک صفری در سالن اصلی تئاترشهر نگذشته، که رحمان سیفی‌آزاد هم، بعد از 12 سال دوری از تئاتر، با نمایش‌نامه دیگری از نیل سایمون، به نام «شایعات» به دنیای نمایش و کارگردانی بازگشته است. این نمایش‌نامه هم، مانند دیگر آثار این نمایش‌نامه‌نویس، به موقعیت‌های چند آدم در قالب و فضای کمیک می‌پردازد.
کمدی‌های نیل سایمون را، باید برشی هوشمندانه از زندگی جوامع بشری امروزی دانست که با ورود به حیطه‌های رفتاری و شخصی افراد، تماشاگران خود را در موقعیت‌های کمیک و خنده‌دار قرار می‌دهد. آثار او، نه تنها برای تماشاگران امریکایی، بلکه برای مخاطبان سایر کشورها نیز، جذاب و تماشایی است. «پا بـر×ه×ن×ه در پارک» نمایش‌نامه دیگری نیز از نیل سایمون امریکایی است. این اقبال همگانی، باعث شده که کارگردان‌های تئاتر ایران، از نمایش‌نامه‌های این طنزپرداز بهره‌های فراوان جسته و آثار متفاوت و ماندگاری را به روی صحنه ببرند.
مضمون اصلی نمایش‌نامه «شایعات» که بر محوریت شایعه می‌چرخد، در این اثر نمایشی، به شکل کمرنگی به آن پرداخته شده است. شایعه مورد نظر، موضوع متارکه «لن و کلر» است. کارگردان، تنها در بخشی از نمایش، به خصوص زمانی‌که «لن و کلر» با هم بحث و گفت‌وگو می‌کنند، به آن اشاره داشته است. در طول اجرای نمایش، «شایعه» متارکه، به حاشیه رانده شده و تنها بازی نقش آفرینان، به موضوع زخمی شدن چارلی خلاصه می‌شود.
نمایش‌نامه «شایعات» بر طنز موقعیت و طنز کلامی، استوار بوده و نمایش‌نامه‌نویس(سایمون) با خلق موقعیت‌های جذاب و دیالوگ‌های هدف‌مند، فضای نمایشی خلاقانه‌‌ای را بوجود آورده است. نیل سایمون، یکی از شاخص‌ترین و طنز آمیزترین اثر این نمایش‌نامه‌نویس شهیر امریکایی است.
در نمایش‌نامه‌های نیل سایمون، به ویژه «شایعات» ما شاهد به طنز کشیده شدن المان‌های رفتاری جوامع امریکایی هستیم. نمایش‌نامه «شایعات»، تمی کاملا کمدی داشته و در فضایی سراسر شاد، سعی کرده مفاهیم عمیق انسانی را با ایجاد فکر و اندیشه در مخاطبان، به چالش بکشد. این نمایش‌نامه، همان‌گونه که از مضمونش پیداست، به موضوع رواج شایعه در جامعه می‌پردازد. شایعاتی که، دهان به دهان می‌چرخند و همه آحاد جامعه را دربرمی‌گیرند.
«شایعات» به دلیل داشتن دغدغه مشترک در بطن آن و همچنین استقبال مخاطبان از آن، قابلیت اجرا در همه فرهنگ‌ها را داشته و از آن اثری فراتر از مرزهای امریکا ساخته شده است. این نمایش‌نامه زمان طولانی را برای اجرای عمومی می‌طلبد، اما کارگردان نمایش، اصل متن را که در دو پرده بوده، برای کاهش تایم زمانی آن، در یک پرده به روی صحنه برده است. این کاهش زمانی، باعث شده که تغییرات زیادی در متن اصلی صورت گیرد و نمایش‌نامه را دست خوش تغییر و دگرگونی‌های بنیادی کند که در نهایت تا حدودی جذابیت‌های آن را از بین برده است.
در نمایش‌نامه نیل سایمون، با شخصیت‌هایی مواجهیم که قراراست همگی در خانه ویلایی دوستشان چارلی که معاون وزیر است، دور هم جمع شوند تا به اتفاق، سالگرد ازدواج چارلی و مایرا را جشن بگیرند. در شب سالگرد، مایرا به شکل مرموزی مفقود شده و چارلی، پیش از رسیدن مهمان‌ها، ظاهرا به سمت خود شلیک کرده، اما تیر، تنها به لاله گوش او آسیب رسانده است. میهمان‌ها، یکی پس از دیگری سر می‌رسند و در مواجهه با آنچه که روی داده، واکنش‌های متفاوتی را از خود نشان می‌دهند. آن‌ها تلاش می‌کنند که این قضیه را از سایران پنهان کنند.
نمایش که از همان ابتدا، لحن طنزی به خودش گرفته، مخاطب را با کل کار و موقعیت شخصیت‌ها آشنا می‌سازد. کارکترها، به ظاهر آدم‌های جدی هستند که در بستر حوادث و موقعیت‌های پیش آمده، اسباب شادی و خنده تماشگران را فراهم می‌کنند. در این بین، بازیگرانی چون جواد عزتی و مجید صالحی، که کارکترهای تیپیک شناخته شده‌ای هستند، بیشترین بار طنز دراماتیک نمایش را به دوش می‌کشند.
نام موضوع : نقد ( نمایش شایعات)
دسته : سینما و تئاتر
