معرفی آشنایی با پرنده بوتیمار

[شاهزاده آبی مرداد]

به طور کلی بوتیمار از دسته مرغان افسانه ای در ادبیات فارسی است که به خسیسی و خست شهره ویژه ای پیدا کرده است. پرنده بوتیمار بیشتر زندگی اش را در تشنگی به سر می برد زیرا وقتی به رودخانه یا دریا می رسد غم بسیاری می خورد که مبادا آب دریا تمام شود و او از تشنگی بمیرد.

معرفی پرنده بوتیمار​

بهتر است بدانید پرنده بوتیمار که امروزه با نام پرنده غم خورک نیز شناخته می شود گونه ای پرنده آبچر می باشد که از راسته سقا مرغ سانان بوده و در خانواده حواصیلان جای می گیرد. ویژگی اصلی بوتیمار یعنی گردن بسیار کوتاه او را از سایر اعضای خانواده اش کاملا متمایز کرده است.

در واقع دو زیرگونه از بوتیمار در کشور ما ایران به همین نام مشهور هستند که در سیستان و سواحل خزر به میان نیزارها و باتلاق ها به فصول پر باران می زیستند. این پرنده دارای گونه کوچک و بزرگ می باشد. در واقع بوتیمار آهسته و به دشواری و در ارتفاعی کم پرواز می کند و اغلب گردن خود را هنگام پرواز جمع می کند.

این پرنده هنگام خطر بی حرکت می ایستد و منقارش را به شکلی ویژه عمودی نگه می دارد و به شکلی گوژپشتانه حرکت خواهد کرد. این نوع پرنده بوتیمار رابطه نامانوسی با انسان دارد و بیشتر از انسان دوری می جوید و اغلب زود صبح یا هنگام غروب از نهانگاهش بیرون می آید.

بوتیمار در فرهنگ ایران:​

توجه داشته باشید که بوتیمار در واقع از دسته مرغان افسانه ای در ادبیات پارسی است که به خسیسی و خست شهرت ویژه ای پیدا کرده است. این پرنده بیشتر عمر خود را در تشنگی به سر می برد و زمانی هم که به رودخانه یا دریا می رسد غم بسیاری خواهد خورد که مبادا آب دریا تمام شود و او از تشنگی بمیرد.

امروزه از بوتیمار با نام های دیگری از جمله کیلان، غم خورک و مرغ غصه نیز یاد می کنند. با وجود اینکه از بوتیمار به عنوان مرغی افسانه ای یاد شده اما در حقیقت بوتیمار گونه ای بلند پایان بوده و در خانواده حواصیل ها جای می گیرد.

تا به امروز بیش از پانزده گونه از این پرنده شناخته شده و دو زیر گونه ان نیز در کشور ما ایران به همین نام شهرت یافته اند که در سیستان و سواحل خزر در میان نیزار و باتلاق ها زندگی می کنند و با نام بوتیمار کوچک نامیده می شوند.

خصوصیات بارز پرنده بوتیمار​

در واقع بوتیمار دارای دو گونه کوچک و بزرگ می باشد که هر کدام خصوصیات مجزایی داشته و در ادامه سعی داریم به بیان خصوصیات هر کدام از این پرنده ها به صورت کامل بپردازیم.

• ویژگی های بوتیمار بزرگ:​

به طور کلی بوتیمار بزرگ یا غمخوری تقریبا ۷۵ سانتی بوده و به عنوان یک پرنده باتلاقی بزرگ، قهوه ای رنگ و حواصیل شکل با بدنی پر خط و خال شناخته خواهد شد که پاهای بزرگ سبز رنگ و صدای مشخصی دارد. این پرنده معمولا هنگام احساس خطر بی حرکت می ایستد و سرو منقارش را به طرز خاصی عمودی نگاه می دارد.

پرنده بوتیمار بزرگ معمولا به حالت قوز کرده در حالی که سر خود را پایین گرفته راه می رود. همچنین آهسته و به دشوار پرواز می کند و پس از اوج گرفتن گردن خود را جمع خواهد کرد. بال های گرد و پهن بوتیمار دارای راهراه های سیاه و قهوه ای رنگی است که در پرواز به خوبی قابل مشاهده خواهند بود.

همچنین بوتیمار بزرگ اغلب تک زی بوده و خود را از سایرین پنهان می کند. اغلب در نور کم غروب و یا صبح زود خود را نشان می دهد و در طول روز نیز در میان نیزار ها پنهان می شود. جالب است بدانید که ممکن است با نابالغ حواصیل شب که خیلی کوچک تر و در سطح پشتی خالدار است اشتباه گرفته شود.

• ویژگی های بوتیمار کوچک:​

توجه داشته باشید که بوتیمار کوچک نیز تقریبا ۳۵ سانتی متر بوده و حواصیلی کوچک است که معمولا توسط اندازه کوچک و تنوع رنگ از دیگر حواصیل ها قابل شناسایی خواهد بود. در واقع پرنده نرم نازک و سطوح پشتی مایل به سبز و همچنین پوشپرهای بالی و سطح شکمی سفید مایل به نخودی خواهد داشت.

همچنین شانه و پهنای بال های پرنده بوتیمار اغلب سفید و شاهپرهایش سیاه رنگ خواهند بود که اغلب در پرواز تضاد مشخصی را ایجاد می کنند. پرنده ماده در سطح پشتی خودداری رگه رگه های قهوه ای و در شکمی نخودی و رگه رگه خواهد بود. همچنین رنگ نخودی تیره نیز پوشپرهای البالش کمتر جلوه می کند.

منقار این پرنده زرد رنگ بوده و در فصل زاد و ولد قاعده آن قرمز رنگ خواهد شد. پاهای این پرنده معمولا سبز رنگ بوده و پرنده نابالغ نیز به صورت کلی قهوه و رگه رگه خواهد بود. جالب است بدانید که پرواز بوتیمار کوچک اغلب در ارتفاع بسیار کم و همراه با بال زدن های سریع و بالباز روی های طولانی است. به صورت عمده در نور کم غروب و یا صبح خیلی زود فعال است و در طول روز خود را از نظرها مخفی خواهد کرد.

زیستگاه پرنده بوتیمار:​

در واقع بوتیمار پرنده ای که در طول فصل زمستان از پراکندگی نسبتا فراوانی برخوردار خواهد بود. این پرنده در سال های پر باران به تعداد فراوان در سیستان زاد و ولد دارد. همچنین ممکن است در سواحل دریای خزر، فارس و خوزستان نیز زادوولد داشته باشد اما این امر نیاز بررسی بیشتر و دقیق تری خواهد داشت. به طور کلی نیزار های انبوه، باتلاق ها، مانداب ها و ساحل دریاچه ها زیستگاه اصلی پرندگان بوتیمار خواهد بود.

چگونگی تغذیه پرندگان بوتیمار:​

جالب است بدانید که پرندگان بوتیمار معمولا از دوزیستان، نرم تنان و سخت پوستان تغذیه می کنند و همچنین برخی از گونه های این پرنده به شکار سنجاب، اردک و خرگوش نیز می پردازند و از این طریق خود را سیر می کنند.