مذهبی آشنایی با دین اسلام

[~Romaysa_paX~]

اولین مسلمانان

نوشتار اصلی: اولین مسلمانان
پس از محمد اولین زن، خدیجه همسر وی، و اولین مرد، علی امام اول شیعیان، و سپس ابابکر، زید بن حارث، اباذر غفاری، سعد بن ابی‌وقاص، لبابه دختر حارث، عبدالرحمن بن عوف، ابوعبیده جراح، عبدالله بن مسعود، عمار بن یاسر و سمیه مادر وی، در منابع با اختلاف در پسی و پیشی ذکر شده‌اند.[۸۲]

محمد تا سه سال پس از بعثت دعوت خود را آشکار نکرد. وی در حق عمر بن خطاب و عمر بن هشام «ابوجهل» دعا کرد تا مسلمان شوند. ابوجهل پس از گفت و گو با محمد، با گروهی از یارانش به کعبه رفت و برای نخستین بار به عنوان یک مسلمان طواف و مراسم حج به جای آورد.[۸۳] پس از آن به کوه صفا رفت، و تمام قریش را به پذیرش اسلام فراخواند.[۸۴]

پس از مدتی سران قریش تصمیم به مقابله با وی گرفتند. اولین اقدام آن‌ها گفتگو با ابوطالب بود.[۸۵][۸۶][۸۷] سران قریش پس از آنکه کمک خواستن از ابوطالب را بیهوده دیدند، تصمیم به یاری جستن از یهودیان مدینه گرفتند، ایشان، سه سؤال را برای پرسش از محمد، مطرح کردند و گفتند اگر وی پاسخ را بداند، در پیامبری او شکی نیست. محمد درست زمانی که سران قریش احساس پیروزی می‌کردند، پاسخ آن پرسش‌ها را داد.[۸۸][۸۹]

 

[~Romaysa_paX~]

پیامبری در یثرب
بر پایهٔ روایت‌های اسلامی، قریشیان برای کشتن محمد نقشه‌ای را طرح کردند. محمد به کمک علی ایشان را گمراه کرد، و به همراه ابوبکر از مکه بیرون رفت.[۹۰] به این سان، در سال ۶۲۲ میلادی «برابر با سال سیزدهم پس از آغاز دعوت خود» وی به مدینه که آبادی بزرگی بود هجرت کرد. همراهانی که با وی از مکه به مدینه مهاجرت کردند مهاجران، و مردم یثرب که محمد و مهاجران را یاری رسانده بودند انصار نامیده شدند. این هجرت مبدأ تقویم اسلامی شد.[۹۱]

به نوشته محمود طالقانی مسلمانان، معتقد به ذکر مشخصات پیامبری محمد در کتاب‌های مقدس پیش از او هستند، در حالی که یهودیان و مسیحیان چنین موضوعی را نپذیرفتند. او سبب هجرت اقوامی از یهودیان را به سرزمین حجاز، و سکونت در دهکدهٔ گمنام و بی‌نام و نشان یثرب را ناشی از همین پیش‌بینی‌ها و پیش‌گویی‌ها می‌داند.[۹۲]

 

[~Romaysa_paX~]

مرگ
محمد چند ماه پس از حجة الوداع مریض شد، و چند روزی از سردرد و ضعف رنج برد.[۹۳] در روزی دوشنبه که محمد سخت بیمار بود و نتوانست از خانه بیرون رود، ابوبکر به پیش‌نمازی با مسلمانان نماز خواند.[۹۴] محمد سرانجام در همان روز دوشنبه ۲۸ صفر[۹۵] برابر با ۸ ژوئن ۶۳۲، در حالی که ۶۳ سال زیسته بود درگذشت.[۹۳] پس از درگذشت محمد، ابوبکر وارد مسجد شد و آیه‌ای از قرآن را با این مضمون خواند: «محمد نیست مگر فرستاده‌ای که پیش از او فرستادگان آمده و رفته‌اند؛ پس آیا اگر او بمیرد یا کشته شود به سوی گذشتگان‌تان بازخواهید گشت؟ و هر کس بازگردد به خدا آسیبی نمی‌زند، و خدا سپاس‌گزاران را پاداش می‌دهد. سپس گفت:

ای مردم، هر کس محمد را می‌پرستد، پس بداند همانا محمد مرده‌است و هر کس خدای محمّد را می‌پرستد، بداند که او زنده‌ای است که هرگز نمی‌میرد.[۹۳][۹۶]

او را در خانه عایشه همسرش دفن کردند. مسجدی که بعدها به محل دفنش افزوده شد، به زیارتگاه مسلمانان تبدیل شد

 

[راضیه]

با ذکر نام رب تعالی، در اولین قسمت از برنامه "من را با اسلام آشنا کنید" همراه شما بزرگواران هستیم. حضرت حق را سپاس می گوییم که ما را به پذیرش دین اسلام مفتخر نموده و عشق به خداوند را از طریق این دین مبین در قلوب ما جاری ساخته است.
در برنامه امروز در رابطه با مفهوم کلمه اسلام با شما گفتگو خواهیم نمود. در این برنامه خواهیم کوشید تا مهمترین ویژگیهای اسلام را مورد مطالعه قرار دهیم.
اگر از یک مسلمان پرسیده شود که اسلام چیست؟ در جواب احتمالا خواهد گفت:" اسلام نام دین ما است. اسلام نام آخرین دین خداوند است. اسلام کاملترین دینی است که توسط آخرین پیامبر خدا برای بشر نازل شده است." اما طبعا یک فرد مسلمان باید بسیار بیشتر از این تعاریف ساده را بداند.
در لغت نامه کلمه اسلام به این صورت تعریف شده است: تسلیم شدن، اطاعت کردن و همچنین صلح.
دیدگاه مسلمانان، اسلام خاتم ادیان الهی است. خاتمیت به این معناست که اسلام در بر دارنده تمام آن مطالبی است که باید از طریق وحی برای انسان بیان شود. قرآن نیز دین اسلام را به عنوان خاتم ادیان الهی معرفی میکند. یعنی اگر شریعت اسلام را در یکسو و سایر شرایع آسمانی را که برای سراسر حیات بشر در دورانهای گذشته مقدر شده است در طرف دیگری بگذاریم، شریعت اسلام از همه آنها استوارتر است که این خود معنی خاتمیت و شریعت آخرین است.
ادیان عموما براساس نام بنیانگذار و یا نام قومی که منسوب به ان است نامگذاری می شوند. به عنوان مثال یهودیت و هندوئیزم هر دو منسوب به قوم ویژه ای هستند. اما برخی ادیان دیگر نیز هستند که همچون مسیحیت و بودیزم براساس نام موسس خود نامیده می شوند. اما نام دین اسلام از طرف خداوند داده شده و بر اساس نام حضرت محمد (ص) و یا قومیت عرب نامگذاری و یا شناخته نمی شود. چراکه اسلام نامی است که از جانب خداوند به این دین داده شده و محمد بن عبدالله (ص) نه موسس ان بلکه صرفا پیغمبر این دین از جانب خداوند محسوب می شود.
همانگونه که گفتیم اسلام به معنی تسلیم شدن در برابر اراده خداوند است. برای مسلمان شدن مهم نیست که شما منسوب به کدام دین و نژاد و ملت و زبان هستید. هر انسانی می تواند به دین اسلام مشرف شود و از چشمه لایزال ان بنوشد.
بعبارتی دیگر دین اسلام، نام هدایتی است که خداوند برای انسانها در نظر گرفته است و این هدایت در قرآن کریم، کتابی که کلام محض خداوند است تجلی یافته است.
خداوند در طول ازمنه مختلف برای هدایت انسانها در چهار گوشه جهان پیامبران متعددی را ارسال کرده است. علمای اسلامی بر این باورند که تمامی هدایتهای صورت گرفته از سوی پیامبران، تحت نام اسلام صورت گرفته است.
خداوند در ایه سیزدهم سوره مبارکه شوری می فرماید: آئینى را براى شما تشریع کرد که به نوح توصیه کرده بود; و آنچه را بر تو وحى فرستادیم و به ابراهیم و موسى و عیسى سفارش کردیم این بود که: دین را بر پا دارید و در آن تفرقه ایجاد نکنید. بر مشرکان گران است آنچه شما آن را به سویش دعوت مى کنید. خداوند هرکس را بخواهد برمى گزیند و کسى را که به سوى او باز گردد هدایت مى کند. "
بنابراین از حضرت آدم تا حضرت خاتم همه و همه، پیامبرانی بوده اند که در قالب دین اسلام به هدایت جهانیان پرداخته اند.
احکام و اخلاقی که خاتم الانبیاء از طرف خداوند به بشریت عرضه کرده، ابدی هستند. به همین دلیل است که خداوند در بخشی از ایه سوم سوره مبارکه مائده فرموده است: "امروز دين شما را برايتان كامل و نعمت‏ خود را بر شما تمام گردانيدم و اسلام را براى شما به عنوان دین برگزيدم."
اسلام دینی کامل بوده و بطور یقین از هرگونه خرافه و بدعت مبرا است. این دین در سراسر حیات انسان، از لحظه تولد تا لحظه مرگ وی را در خود احاطه کرده است.
خداوند بزرگ در آیه ۸۹ سوره مبارکه نحل در این خصوص فرموده است: و [به ياد آور] روزى را كه در هر امتى گواهى از خودشان برايشان برانگيزيم و تو را [هم] بر اين [امت] گواه آوريم و اين كتاب را كه روشنگر هر چيزى است و براى مسلمانان رهنمود و رحمت و بشارتگرى است بر تو نازل كرديم.
هدف اسلام تحصیل سعادت دنیا و عقبی برای انسان است. این دین توحیدی مبتنی بر وحی است و غایت آن، رضایت حق تعالی است.
فراموش نکنیم که اسلام بر عقل و شعور انسان تاکید بسیار دارد. تین دین از انسان می خواهد که تفکر کند، محیط خود را اصلاح نماید، تلاش کند و خود را توسعه دهد.
دین اسلام دینی میانه رو است. در آن افراطی گری وجود ندارد و به جای آوردن احکام آن ساده و سهل است.
مبانی اعتقادی اسلام روشن و منطقی است و فهم و قبول ان به سهولت امکان پذیر است.
در دین اسلام میان خدا و بنده خدا نیازی به واسطه وجود ندارد. این دین به حیات دنیوی و اخروی، به سلامت جسمانی و روحانی و به توان ذهنی و عقلی انسان اهمیت بسیار قائل است.
به همین دلیل است پروردگار توانا در آیه ۸۵ از سوریه مبارکه آل عمران می فرماید: و هر كه جز اسلام دينى [ديگر] جويد هرگز از وى پذيرفته نشود و وى در آخرت از زيانكاران است.

 

[راضیه]

اسلام دینی یکتاپرستانه و یکی از دینهای ابراهیمی جهان است. پیرو این دین را مسلمان می گویند. آنها بر این باورند که خدا مستقیماًبر بسیاری از پیامبران وحی فرستاده و محمد آخرین آنها است. این دین هم اکنون از نظر تعداد رسمی پیروان در مکان دوم و پس از دین مسیحیت جای دارد.
ریشه واژه
اسلام در زبان عربی از ریشه ( س-ل-م) که به معنای « تسلیم صلح آمیز؛ تسلیم شدن؛ اطاعت؛ صلح ) است مشتق گردیده است. این واژه را می توان با واژه هم ریشه¬اش در زبان عبری مقایسه کرد. شالوم که از ریشه ( شین – لامد – مم ) در زبان عبری مشتق گردیده دارای معالهای دیگری در بسیاری از زبانهای سامی بوده و به معنای کمال، تکمیل و تندرستی است.
از دیگر مشتقات سه حرف ( س-ل-م ) می توان موارد زیر را نام برد:


 سلام به معنای « صلح » که همچنین به عنوان درود هم است.
 السلام ( آرامش ) یکی از ۹۹ نام خدا در قرآن.
 مسلم، کسی که از اسلام تبعیت می کند؛ کسی خود را به خداوند تسلیم می کند.
باورها
اسلام برای هر فردی با شهادتین آغاز می شود. شهادتین به زبان آوردن دو جمله « لا اله الا الله » و « محمد رسول الله » است که به ترتیب به معنای هیچ خدایی جز الله وجود نداردو محمد پیامبر الله است. فردی که تصمیم به ایمان آوردن به اسلام را دارد باید این دو جمله را بر زبان آورده و آنها را باور کند.
مسلمانان بر این باورند که خدا پیام خود را از راه وحی بر محمد و پیامبران دیگر از قبیل آدم، نوح، ابراهیم، موسی و عیسی فرو فرستاد. تقریباً همه مسلمانان بر این باورند که محمد آخرین پیامبر خدا و مکمل همه آنها است. در نتیجه سخنان او و کتابش تا روز قیامت برای بشریت وجود دارند. مسلمانان بر این باورند که بخشهایی از کتابهای تورات و انجیل فراموش شده¬اند، اشتباه تفسیر یا نوشته شده¬اند یا توسط دنباله روان آنها تحریف گشته¬اند در نتیجه پیام اصلی آنها از بین رفته است. آنها با باور به این مساله، معتقدند که قرآن به عنوان آخرین کتاب وحی شده به انسانها برای تصحیح آن کتابها نازل شده است.


باور مسلمانان بر آن است که دین خدا در اصل از آدم تا محمد یکی بوده و این اصول در قرآن گردآمده¬اند. متون اسلامی این طور بیان می کنند که یهودیت و مسیحیت مشتقاتی از تعالیم ابراهیم بوده و در نتیجه جزو دینهای ابراهیمی به شمار می آیند. قرآن، از یهودیان و مسیحیان ( و گاهی اوقات دیگر معتقدان ) به صورت « اهل کتاب » یاد می کند.
باورهای بنیادین در دین اسلام
توحید، معاد، نبوت، از اصولی است که بین همه مسلمانان مشترک است .
بعضی از زیرشاخه های اسلام به خصوص شیعیان به جز این سه اصل ، دو اصل


عدل و امامت را نیز جزء اصول می دانند. البته به این دو اصل اصول مذهب گفته می شود.

 

[راضیه]

محمد پس از بعثت به پادشاهان کشورهای همسایه از جمله ایران نامه نوشت و آنان را به اسلام دعوت کرد، پادشاه ایران – خسروپرویز – این دعوت را نپذیرفت . پس از درگذشت محمد اعراب به ایران تاختند و در آخرین نبرد در قادسیه رستم فرخزاد مشاور یزدگرد و سردار سپاه ایران کشته شد و اسلام به ایران آمد.


ستمگری و سختگیری تازیان بر ایرانیان و ستاندن مالیاتهای هنگفت به عنوان جزیه، سبب گسترش اسلام در ایران شد. رفتار خشن و گرفتن جزیه بر اساس نص صریح قرآن انجام می شد ( آیه ۲۹ سوره توبه ).
ورود اسلام و اعراب به ایران پیش از هر تهاجم دیگری بر فرهنگ و روش زندگی ایرانیان تأثیر گذاشت به گونه¬ای که امروز پس از ۱۴۰۰ سال از جشنهای ایرانی تنها نوروز (


که به نوبه خود تغییر زیادی کرده است ) باقی مانده و ایرانیان فقط اعیاد اسلامی را جشن می گیرند و برخلاف ایرانیان باستان که غم و ماتم را از جانب اهریمن می دانستند در سالگردهای شهادت امامان و … به عزاداری می پردازند. این در حالی است که اثری از چنگیز مغول و اسکندر مقدونی جز چند خرابه در ایران به جای نمانده است.


مذهب¬ها
۱ – تشیع
شیعه، به معنای پیرو، عنوانی است که شیعیان دست کم از سده دوم هجری به کار می برده¬اند و منظور « شیعه امام علی » همچنین شیعیان دوازده امامی با نام « امامیه » نیز خوانده شده¬اند شیعه یکی از زیرساختهای اسلام است.
۲ – تسنن
مذهب سنی بزرگترین مذهب دین اسلام است که بیشترین پیروان را در میان مسلمانان دارد به طوری که حدود ۹۰% مسلمانان جهان پیرو اهل سنت هستند این مذهب دارای چهار خلیفه می باشد که به خلفای راشدین معروفند عبارتند از:
۱) ابوبکر ۲) عمر ۳) عثمان ۴) علی


۳ – تصوف ( صوفی گری ،عرفان )
جنبه راز و رزانه و نهانگرای اسلام است صوفیان آفریننده هستی را دارای هیچ یک از صفاتی که ما می شناسیم نمی دانند و او را بالاتر از هر پندار و توصیفی می دانند.


۴ – مذاهب کلامی
۱) امامیه ۲) اسماعیلیه ۳) خوارج ۴) مرجئه ۵) اشاعره ۶) معتزله و …
۵ – مذاهب فقهی


۱) جعفری ۲) شافعی ۳) حنفی ۴) مالکی ۵) حنبلی

 

[ایرما]

اسلام، از ادیان توحیدی و ابراهیمی است. پیام‌آور این دین حضرت محمد(ص) است که از طریق وحی از جانب خدا قرآن را برای بشریت آورده است. شروع دعوت به اسلام در سال ۶۱۰ میلادی در مکه، واقع در شبه جزیره عربستان بود. توسعه روزافزون اسلام پس از هجرت پیامبر اسلام به شهر مدینه آغاز شد. از نظر مسلمانان، حضرت محمد(ص) آخرین پیامبر الهی و اسلام آخرین دین است.

قرآن و سنت پیامبر اسلام(ص) و ائمه، اصلی‌ترین منبع برای شناخت باورها و اعمال دینی اسلام هستند. به اعتقاد مسلمانان در قرآن هیچ‌گونه باطل و اشتباهی راه ندارد و از زمان نزول تاکنون بدون تحریف باقی مانده است. سنت نیز شامل گفتار و رفتار پیامبر و ائمه(ع) است که به‌صورت مکتوب نسل‌به‌نسل منتقل شده است.

مهم‌ترین ارکان اعتقادی اسلام توحید، نبوت پیامبر اسلام (ص) [یادداشت ۱] و معاد هستند. دستورات عملی اسلام به سه دسته عبادات، اخلاق و احکام مدنی و اجتماعی تقسیم می‌شوند. مهم‌ترین اعمال عبادی در اسلام نماز، روزه، خمس، زکات، حج و جهاد هستند. بخش زیادی از منابع اسلامی به معرفی اخلاق پسندیده و ناپسند و راه‌های عملی رسیدن به کمالات اخلاقی اختصاص دارد. توصیه به رعایت حقوق دیگران و دستوراتی برای تنظیم روابط اجتماعی و خانوادگی از جمله تعالیم اخلاقی اسلام است. اسلام برای بسیاری از امور زندگی روزمره نیز دستوراتی دارد؛ اموری مثل ازدواج، طلاق، خرید و فروش، اجاره و قضاوت که احکامشان در کتب فقهی ذیل عنوان معاملات مورد بحث قرار می‌گیرد.

در دین اسلام دو مذهب عمده و اصلی شیعه و اهل سنت وجود دارد که هریک به فرقه‌های متعدد تقسیم‌ شده‌اند.

هر فرد با گفتن دو جمله «اشهد ان لااله الا الله» و «اشهد ان محمدا رسول الله» وارد دین اسلام می‌شود. ذکر این جملات در واقع شهادت دادن به یگانگی خداوند و رسالت پیامبر اسلام(ص) است. بدون این کار فرد از دایره اسلام خارج است و کافر محسوب می‌شود.[۱۱]

این تعریف از مسلمان بیان نخستین مرتبه از پذیرش اسلام است. در این مرحله حتی ممکن است بین باور قلبی فرد با آنچه در زبان می‌گوید تفاوت وجود داشته باشد؛ به این معنا که اسلام آوردن مرحله ابتدایی و ظاهری در پذیرش شریعت خاتم به‌وسیله اظهار شهادتین است، اما ایمان افزون‌بر این، مستلزم اعتقاد قلبی و باطنی است.[۱۲] اسلام آوردن، پذیرش و اطاعت زبانی و جوارحی است، خواه همراه با اعتقاد قلبی باشد و خواه نه، اما ایمان، خضوع و اطاعت توأم با اعتقاد قلبی است.[۱۳]این تعریف از مسلمان بیان نخستین مرتبه از پذیرش اسلام است. در این مرحله حتی ممکن است بین باور قلبی فرد با آنچه در زبان می‌گوید تفاوت وجود داشته باشد؛ به این معنا که اسلام آوردن مرحله ابتدایی و ظاهری در پذیرش شریعت خاتم به‌وسیله اظهار شهادتین است، اما ایمان افزون‌بر این، مستلزم اعتقاد قلبی و باطنی است.[۱۲] اسلام آوردن، پذیرش و اطاعت زبانی و جوارحی است، خواه همراه با اعتقاد قلبی باشد و خواه نه، اما ایمان، خضوع و اطاعت توأم با اعتقاد قلبی است.[۱۳]

در قرآن نیز به تفاوت دو مفهوم اسلام و ایمان اشاره شده است. باقلانی(متکلم اشعری، متوفی ۴۰۳ق) از آیه ۱۴ سوره حجرات چنین نتیجه می‌گیرد که اسلام نسبت به ایمان عام‌تر است و جایگاه ایمان قلب است؛ چنان‌که جایگاه اسلام جوارح است.[۱۴] به بیان دیگر، اسلام امری ظاهری ولی ایمان امری قلبی و باطنی است. علامه طباطبایی افزون‌بر آیه ۱۴ سوره حجرات، آیه ۳۵ احزاب را که وصف «مؤمنین و مؤمنات» را از عنوان «مسلمین و مسلمات» تفکیک کرده، دلیل محکمی بر تغایر این دو وصف قلمداد می‌کند.[۱۵] خوارج و بعدها معتزله چنین باور داشتند که اسلام و ایمان وحدت مفهومی دارند.[۱۶] در برخی آیات قرآن، اسلام و ایمان به‌گونه‌ای آمده که بیانگر نوعی یگانگی میان آن دو است، اما چنان‌که برخی متکلمان اشعری گفته‌اند مضمون این آیات می‌تواند تنها ناظر به وحدت مصداقی اسلام و ایمان باشد و لزوماً تساوی مفهومی را نمی‌رساند.[۱۷]واژه اسلام از ماده «س- ل- م» به‌معنای صحت و عافیت و دوری از هرگونه عیب و نقص و فساد[۱] است و به معانی «انقیاد»،[۲] «اطاعت کلی و بی‌قید و شرط و تسلیم محض بودن»،[۳] «اذعان به حکم الهی» و «اخلاص در عبادت»[۴] به‌کار رفته است.

اصطلاح اسلام میان عرب‌های ساکن عربستان و قبل از دوران اسلام، به‌طور کلی به‌معنای ترک کردن و دست کشیدن بوده است و عرب‌ها هنگامی فعل «اَسْلَمَ» را به‌کار می‌بردند که شخص از چیزی که برای او بسیار عزیز و گران‌بها بود دست می‌کشید و آن را به دیگری که خواستار آن بود وا می‌گذاشت و در صورتی که آن چیز، خودِ شخص و وجودش باشد- که گران‌بهاترین موجودی انسان است- در این حالت اسلام به‌معنای اطاعت کلی و بی‌قید و شرط و تسلیم محض بودن است.[۵]به گفته علامه طباطبایی علت نام‌گذاری این دین به اسلام این است که در این دین بنده تسلیم اراده خدای سبحان است.[۶] به گفته سید حسین نصر مسلمان کسی است که با انتخاب خود پذیرفته است که اراده‌اش را مطیع اراده الهی سازد.[۷]

کلمه اسلام در قرآن به‌کار رفته است و بنا بر برخی آیات قرآن هر دینی به جز اسلام غیرمقبول است[۸] و بعد از آمدن اسلام، تنها دین معتبر نزد خداوند اسلام است.[۹] سخنان بسیاری نیز از پیامبر اسلام(ص) نقل شده که از دین خود به نام اسلام و از پیروان خود با عنوان مسلمان(مسلم) یاد کرده است.[۱۰]واژه اسلام از ماده «س- ل- م» به‌معنای صحت و عافیت و دوری از هرگونه عیب و نقص و فساد[۱] است و به معانی «انقیاد»،[۲] «اطاعت کلی و بی‌قید و شرط و تسلیم محض بودن»،[۳] «اذعان به حکم الهی» و «اخلاص در عبادت»[۴] به‌کار رفته است.

اصطلاح اسلام میان عرب‌های ساکن عربستان و قبل از دوران اسلام، به‌طور کلی به‌معنای ترک کردن و دست کشیدن بوده است و عرب‌ها هنگامی فعل «اَسْلَمَ» را به‌کار می‌بردند که شخص از چیزی که برای او بسیار عزیز و گران‌بها بود دست می‌کشید و آن را به دیگری که خواستار آن بود وا می‌گذاشت و در صورتی که آن چیز، خودِ شخص و وجودش باشد- که گران‌بهاترین موجودی انسان است- در این حالت اسلام به‌معنای اطاعت کلی و بی‌قید و شرط و تسلیم محض بودن است.[۵]