گولم مزن گولم مزن نمک رو زخم مو مزن مگه کجا گیره دلت از پشت خنجروم مزن
یه شو نشد بگی به مو بگی که عاشقوم شدی نگاه بکن خون دلوم تو قاتل جونوم شدی
تو خاطرت عزیزه تو قلبی که مریضه غزل غزل میخونوم از عشقی که لبریزه
آخ بیو بیو که مستوم هر شو به یادت هستوم بیو که سینه چاکتوم از عشق تو شکستوم
آی تو...
تویی که همیشه حواست بود اون شبا معلوم نبود اصلا چت بود
که اینطوری کردی من هری دلم ریخت
میدونی اصلا بعدش چی شد خیابون گردی
بیرون در خیسه خالی شدم پس تو کی بر میگردی
بیا تو هرچی میتونی به من از اون حرفا که میدونی بزن
بیا منو این شب خوره ها دورم کن بیا آتیشمو کم کن
تو تو تو مال من شو کلی من دلم...
من بی تو از مرزای نا آروم دلتنگی به تنهایی گذشتم
دنیا نمیفهمه من از دلبستگی های چه دنیایی گذشتم
من بغض کردم بعد تو دلبستگی هامو ولی چیزی نگفتم چیزی نگفتم
من دفن کردم بعد لبخند تو رویامو ولی چیزی نگفتم چیزی نگفتم
این بی تفاوتی این اشک و آه من کار دل توئه یا اشتباه من
گم میشه دلخوشی توی نگاه من...
منو کشتی و هیچی نگفتم خون من پاته
اگه بی خبر از پا بیفتم کار چشماته
یکی ماته یکی امشب مات عکساته
غم من غم سادگیامه که الان اینم
سر عشق و دیوونگیامه اگه غمگینم
نمیبینم تورو وقتی سرد و سنگینم
دل من دل من دل ساده باز بد آوردی
دل ساده دل بی اراده از خودی خوردی
دل من دل من دل کوچیک دل بکن از عشق
تو...
کشتی حسمو بس که حرص دادی چقدر به قلبم استرس دادی
انقده سردی کردی که نمونده تو دلم حسی به حست انگاری
همیشه یه حیله زیر سر داری توی دل شکستن استادی
دیگه برو که به چشام نمیای از روزی که تو از چشمم افتادی
مثل تو میشم عین تو یه بی رحم
دیگه میرم و قیدتو میزنم از توی قلبم عشقتو میکنم
یه تنه به دل سنگتو...
سرمو گذاشتم هر شب من روی شونه ی دردام
با یه قایق کاغذی من زدم به دل دریا
روی این دلم هزار زخم پر از درد به ناحق
من شدم سیاهی شب پر نورم سکوت مطلق
دیگه دنیا واسه من تاریکه زندگی کوره رهی باریکه آخر قصه ی من نزدیکه
این منم از همه جا وامانده از همه مردم دنیا رانده رانده و خسته و تنها مانده
میشه صد...
من اینجام و تو اونجایی چرا دوریم یه عالمه من خوابم نمیبره دیگه خوابم نمیبره
دلم میخواد بخندم اما خنده هام پر از غمه من خوابم نمیبره دیگه خوابم نمیبره
اینجا بی تو سرده گل من یه دوست داشتن سادس حرف دل من
ول کردی دستامو میترسه دل من تو بگو الان کجایی تو
اینجا بی تو آخه سرده گل من میشه بازم بشینی...