انتشار یافتهها
تالارها
نوشتههای جدید
جستجو در تالارها
جدیدترینها
نوشتههای جدید
آیتمهای جدید
آخرین فعالیت
کاربران
کاربران ثبت نام شده
بازدیدکنندگان فعلی
بوفه
مدالها
حمایت مالی
اشتراک ویژه
بازیها
بازی 2048
مار بازی
ورود
ثبتنام
جدیدترینها
جستجو
جستجو
فقط جستجوی عنوانها
توسط:
نوشتههای جدید
جستجو در تالارها
منو
ورود
ثبتنام
نصب برنامه
نصب
★پیدا کردن رمانهای بینام★
سلام مهمون عزیز امیدوارم حالت خوب باشه. تا حالا شده خلاصهی یه رمانی که قبلاً خوندیش یادت باشه؛ اما اسم اثر رو فراموش کرده باشی؟! اگه این مشکل رو داری اصلاً نگران نباش، کافیه توی انجمن رمانیک ثبت نام کنی و خلاصه رمان رو توی این تاپیک بگی. اینطوری با یه تیر دو نشون زدی هم اسم رمانی که دنبالش بودی و پیدا میکنی، هم به خانواده بزرگ رمانیک میپیوندی و حالا میتونی کلی رمان جدید بخونی و اگه خواستی هم خودت دست به قلم بشی.
دوست داری اخبار طنز بنویسی؟ و باعث خندوندن کاربرا بشی؟ برای خبرنگار شدن بپر اینجا.
علاقه داری به نویسندهها کمک کنی تا اشکالات نگارشی خودشون رو برطرف کنن؟ برای ویراستار شدن کلیک کن.
به نظارت علاقه داری؟ دوست داری به نویسندهها توی پیشبرد اثرشون کمک کنی و ناظرباشی؟ آموزش هم داریم. کلیک کن^^
تو هم میتونی وبتون و مانگا و مانهوا ادیت بزنی! برای ادیتور شدن کلیک کن
برای پیوستن به تیم تدوین کلیک کن تا توی ساخت کلیپ حرفهای بشی.
برای اعلام آمادگی رنک بازرس کلیک کن تا توی حفظ و رعایت قوانین بهمون کمک کنی.
به طراحی جلد علاقه داری؟ دوست داری برای آثار یه جلد با خلاقیت خودت طراحی کنی؟ کلیک کن
. . .
تالارها
علوم و فناوری
علم و دانش
شیمی
چرا اینشتین در پروژه ساخت اولین بمب اتم جهان مشارکت نداشت؟
جاوا اسکریپت غیر فعال میباشد. برای تجربه بهتر، جاوا اسکریپت را در مرورگر خود فعال کنید.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
پاسخ به موضوع
نوشته
<blockquote data-quote="HELMET" data-source="post: 116616" data-attributes="member: 1049"><p><strong></strong></p><p><strong><img src="https://api2.zoomit.ir/media/albert-einstein-and-leo-szilard-64d3cf636527439c38119b83?w=1920&q=75" alt="آلبرت اینیشتین در کنار لئو زیلارد" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></strong></p><p><strong>آلبرت اینشتین با وجود امضای نامهای که رئیسجمهور آمریکا را به ساخت بمب اتم تشویق میکرد، هرگز بهطور مستقیم در پروژه منهتن حضور نداشت.</strong></p><p><strong></strong></p><p><strong>هرکس که اوپنهایمر، اثر سینمایی جدید کریستوفر نولان را تماشا کرده باشد، احتمالا با این پرسش مواجه شده است: چرا آلبرت اینشتین، مشهورترین دانشمند قرن و کسی که با کشف یکی از اساسیترین معادلات فیزیک، یعنی E=mc² به قدرت نهفته در اتمها اشاره کرد، در پروژه منهتن مشارکت نداشت؟</strong></p><p><strong>اینشتین در سال ۱۹۳۹ به اصرار لئو زیلارد، دوست و همکار فیزیکدان خود که اخبار نگرانکنندهای را از آلمان نازی دریافت کرده بود، نامهای به فرانکلین روزولت، رئیسجمهور آمریکا نوشت. اینشتین در این نامه به دولت آمریکا هشدار داد که پیشرفتهای علمی اخیر در آلمان، مانند اولین آزمایشها برای دستیابی به شکافت هستهای، نشان میدهد که ساخت یک سلاح جدید و ویرانگر با توانایی کشتار جمعی که از شکافت ایزوتوپهای ناپایدار عناصر سنگین، مانند اورانیوم نیرو میگیرد، در آن کشور امکانپذیر است.</strong></p><p><strong>بااینحال، وقتی زمان برنامهریزی برای طراحی و ساخت بمب اتم در آمریکا فرارسید، اینشتین اصلا درگیر آن نبود. وی بارها یادآوری کرده بود که: «من خود را پدر آزادشدن انرژی هستهای نمیدانم.» درواقع در سال ۱۹۴۰، دفتر اطلاعات ارتش ایالات متحده، اینشتین را از دریافت مجوز امنیتی که برای کار در پروژه منهتن ضروری بود، محروم کرد و دلیل آن را مواضع سیاسی چپگرایانهی وی دانست. هیچیک از دانشمندان درگیر در پروژه حتی اجازه نداشتند با او مشورت کنند؛ زیرا از نظر دولت، اینشتین یک خطر امنیتی بالقوه محسوب میشد.</strong></p><p><strong>از نظر دولت آمریکا، اینشتین یک خطر امنیتی بالقوه محسوب میشد</strong></p><p><strong>در سال ۱۹۶۴، نیویورکتایمز با انتشار مقالهای با عنوان «نامهای که همهچیز را آغاز کرد»، به صحبت دربارهی این نگرش رایج پرداخت که امضای اینشتین بهعنوان کاتالیزور برای ساخت بمب اتم در آمریکا بهکار رفت. اما واقعیت این بود که اینشتین نهتنها هرگز بهطور مستقیم در پروژه منهتن مشارکت نداشت، بلکه همواره نگرانیهای عمیق خود را در مورد استفاده از بمب ابراز میکرد. پس از پایان جنگ، اینشتین از امضای نامه ابراز پشیمانی کرد و گفت: «اگر میدانستم آلمانیها موفق به ساخت بمب نمیشوند، هیچکاری انجام نمیدادم.»</strong></p><p><strong>رابرت اوپنهایمر، مدیر علمی برنامهی ساخت اولین بمب اتم جهان درمورد نقش آلبرت اینشتین در پروژه منهتن میگوید:</strong></p><p></p><p><strong><img src="https://api2.zoomit.ir/media/albert-einstein-celebrates-his-70th-birthday-64d3cf676527439c38119b85?w=1200&q=80" alt="عکس دستهجمعی آلبرت اینشتین با همکاران فیزیکدانش" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" />مراسم تولد ۷۰ سالگی آلبرت اینشتین در موسسه مطالعات پیشرفته در کنار رابرت اوپنهایمر و دیگر دانشمندان.</strong></p><p><strong>صرفنظر از مواضع سیاسی دردسرساز، دلایل زیادی وجود داشت که چرا آلبرت اینشتین با وجود نزدیکی و دوستی با رابرت اوپنهایمر، در پروژهی تحقیقاتی لس آلاموس استخدام نشد. اینشتین پژوهشگر مکانیک کوانتوم و فیزیکدان هستهای نبود و بهجای فیزیک ذرات، بر مطالعه روی گرانش، فضا و زمان، کیهانشناسی در مقیاس بزرگ و سایر زمینههای مشابه تمرکز داشت. مکانیک کوانتوم درمورد برهمکنشهای مربوط به ماده و تابشها در مقیاس اتمها است. از این علم برای اهداف کاربردی در زمینهی دریافت انرژی از ماده استفاده شد و درنتیجه تا حدی با مهندسی گره خورده بود.</strong></p><p><strong>در واقع، اینشتین بهنوعی دشمن علمی فیزیک کوانتوم تلقی میشد و همانطور که در جملهی معروف «خدا تاس نمیاندازد» میگوید، پذیرفتن فرضیات مبتنی بر عدم قطعیت این علم برای او دشوار بود. از نظر اینشتین بهعنوان یک جبرگرا، خدا «هماهنگی قانونی» را خلق کرده است و جهان بهجای شانس، از قواعد مشخص پیروی میکند. این دیدگاه وی متاسفانه برخلاف تمام شواهد تجربی و تحولات نظری زمان وی بود.</strong></p><p><strong>حتی گفته میشود که اینشتین از دانستن اینکه یکی از پیامدهای قانون همارزی جرم-انرژی او میتواند ساخت وسیلهای انفجاری در اندازهای بسیار بزرگ باشد، متعجب شد. او استخراج حجم عظیمی انرژی از ماده را غیرممکن میدانست. علاوهبراین، وی بهعنوان پیشکسوت فیزیک و یک صلحطلب افراطی با ساخت تسلیحات جنگی بهدست دانشمندان فیزیک، بهویژه فیزیکدانان نظری مانند خود، کاملا مخالف بود. این موضعگیری قبلا در طول جنگ جهانی اول، وقتی از امضای نامهی حمایت دانشمندان آلمانی از تلاشهای جنگی امتناع کرد، او را به دردسر انداخته بود.</strong></p><p><strong>«نمیدانم جنگ جهانی سوم با چه سلاحی انجام میشود؛ اما جنگ جهانی چهارم با چوب و سنگ خواهد بود»</strong></p><p><strong>بسیاری از دانشمندانی که در ساخت بمب اتم مشارکت داشتند، از اینکه ارتش آمریکا میخواست آن را روی یکی از شهرهای ژاپن بیندازد، وحشت کرده بودند. مدت کوتاهی پس از آزمایش ترینیتی، لئو زیلارد و برخی دیگر ازطریق ادوارد تلر دادخواستی را برای جامعه فیزیک در آمریکا و لس آلاموس ارسال کردند و از دولت خواستند دست به بمباران اتمی نزند و از قبل به ژاپنیها اطلاع بدهد. تصور میشد که این اطلاعرسانی، ژاپنیها را متقاعد میکند تا تسلیم شوند و دیگر به قربانیکردن تعداد زیادی غیرنظامی نیاز نخواهد بود. بااینحال وقتی تلر با اوپنهایمر مشورت کرد، او قانعانه با این امر مخالف کرد؛ زیرا فکر میکرد که وظیفهی دانشمندان دخالت در مسائل سیاسی و نظامی نیست. علاوهبراین، پنتاگون و ترومن، رئیسجمهور آمریکا دیگر متقاعد شده بودند که جز با نابودی کامل و ناگهانی یک شهر مملو از غیرنظامیان، تسلیم بدون قید و شرط ژاپن و پایان جنگ اقیانوس آرام ممکن نخواهد بود.</strong></p><p><strong>اینشتین بعدها به شدت درگیر جنبش ضدهستهای شد. در ۵ ژوئیه ۱۹۵۵، تقریبا در اواخر عمر خود، مانیفستی را با برتراند راسل، فیلسوف مشهور بریتانیایی امضا و در آن گسترش سلاحهای هستهای را محکوم کرد. بهباور آنها، این تسلیحات پیامدهای جنگ را برای ملتها و مردم باورنکردنی میکنند. مانیفست جسورانهی اینشتین و راسل، تظاهرات گسترده علیه سلاحهای هستهای را در سرتاسر جهان تشویق کرد. بهقول خود اینشتین، «من نمیدانم جنگ جهانی سوم با چه سلاحی انجام میشود؛ اما جنگ جهانی چهارم با چوب و سنگ خواهد بود.»</strong></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="HELMET, post: 116616, member: 1049"] [B] [IMG alt="آلبرت اینیشتین در کنار لئو زیلارد"]https://api2.zoomit.ir/media/albert-einstein-and-leo-szilard-64d3cf636527439c38119b83?w=1920&q=75[/IMG] آلبرت اینشتین با وجود امضای نامهای که رئیسجمهور آمریکا را به ساخت بمب اتم تشویق میکرد، هرگز بهطور مستقیم در پروژه منهتن حضور نداشت. هرکس که اوپنهایمر، اثر سینمایی جدید کریستوفر نولان را تماشا کرده باشد، احتمالا با این پرسش مواجه شده است: چرا آلبرت اینشتین، مشهورترین دانشمند قرن و کسی که با کشف یکی از اساسیترین معادلات فیزیک، یعنی E=mc² به قدرت نهفته در اتمها اشاره کرد، در پروژه منهتن مشارکت نداشت؟ اینشتین در سال ۱۹۳۹ به اصرار لئو زیلارد، دوست و همکار فیزیکدان خود که اخبار نگرانکنندهای را از آلمان نازی دریافت کرده بود، نامهای به فرانکلین روزولت، رئیسجمهور آمریکا نوشت. اینشتین در این نامه به دولت آمریکا هشدار داد که پیشرفتهای علمی اخیر در آلمان، مانند اولین آزمایشها برای دستیابی به شکافت هستهای، نشان میدهد که ساخت یک سلاح جدید و ویرانگر با توانایی کشتار جمعی که از شکافت ایزوتوپهای ناپایدار عناصر سنگین، مانند اورانیوم نیرو میگیرد، در آن کشور امکانپذیر است. بااینحال، وقتی زمان برنامهریزی برای طراحی و ساخت بمب اتم در آمریکا فرارسید، اینشتین اصلا درگیر آن نبود. وی بارها یادآوری کرده بود که: «من خود را پدر آزادشدن انرژی هستهای نمیدانم.» درواقع در سال ۱۹۴۰، دفتر اطلاعات ارتش ایالات متحده، اینشتین را از دریافت مجوز امنیتی که برای کار در پروژه منهتن ضروری بود، محروم کرد و دلیل آن را مواضع سیاسی چپگرایانهی وی دانست. هیچیک از دانشمندان درگیر در پروژه حتی اجازه نداشتند با او مشورت کنند؛ زیرا از نظر دولت، اینشتین یک خطر امنیتی بالقوه محسوب میشد. از نظر دولت آمریکا، اینشتین یک خطر امنیتی بالقوه محسوب میشد در سال ۱۹۶۴، نیویورکتایمز با انتشار مقالهای با عنوان «نامهای که همهچیز را آغاز کرد»، به صحبت دربارهی این نگرش رایج پرداخت که امضای اینشتین بهعنوان کاتالیزور برای ساخت بمب اتم در آمریکا بهکار رفت. اما واقعیت این بود که اینشتین نهتنها هرگز بهطور مستقیم در پروژه منهتن مشارکت نداشت، بلکه همواره نگرانیهای عمیق خود را در مورد استفاده از بمب ابراز میکرد. پس از پایان جنگ، اینشتین از امضای نامه ابراز پشیمانی کرد و گفت: «اگر میدانستم آلمانیها موفق به ساخت بمب نمیشوند، هیچکاری انجام نمیدادم.» رابرت اوپنهایمر، مدیر علمی برنامهی ساخت اولین بمب اتم جهان درمورد نقش آلبرت اینشتین در پروژه منهتن میگوید:[/B] [B][IMG alt="عکس دستهجمعی آلبرت اینشتین با همکاران فیزیکدانش"]https://api2.zoomit.ir/media/albert-einstein-celebrates-his-70th-birthday-64d3cf676527439c38119b85?w=1200&q=80[/IMG]مراسم تولد ۷۰ سالگی آلبرت اینشتین در موسسه مطالعات پیشرفته در کنار رابرت اوپنهایمر و دیگر دانشمندان. صرفنظر از مواضع سیاسی دردسرساز، دلایل زیادی وجود داشت که چرا آلبرت اینشتین با وجود نزدیکی و دوستی با رابرت اوپنهایمر، در پروژهی تحقیقاتی لس آلاموس استخدام نشد. اینشتین پژوهشگر مکانیک کوانتوم و فیزیکدان هستهای نبود و بهجای فیزیک ذرات، بر مطالعه روی گرانش، فضا و زمان، کیهانشناسی در مقیاس بزرگ و سایر زمینههای مشابه تمرکز داشت. مکانیک کوانتوم درمورد برهمکنشهای مربوط به ماده و تابشها در مقیاس اتمها است. از این علم برای اهداف کاربردی در زمینهی دریافت انرژی از ماده استفاده شد و درنتیجه تا حدی با مهندسی گره خورده بود. در واقع، اینشتین بهنوعی دشمن علمی فیزیک کوانتوم تلقی میشد و همانطور که در جملهی معروف «خدا تاس نمیاندازد» میگوید، پذیرفتن فرضیات مبتنی بر عدم قطعیت این علم برای او دشوار بود. از نظر اینشتین بهعنوان یک جبرگرا، خدا «هماهنگی قانونی» را خلق کرده است و جهان بهجای شانس، از قواعد مشخص پیروی میکند. این دیدگاه وی متاسفانه برخلاف تمام شواهد تجربی و تحولات نظری زمان وی بود. حتی گفته میشود که اینشتین از دانستن اینکه یکی از پیامدهای قانون همارزی جرم-انرژی او میتواند ساخت وسیلهای انفجاری در اندازهای بسیار بزرگ باشد، متعجب شد. او استخراج حجم عظیمی انرژی از ماده را غیرممکن میدانست. علاوهبراین، وی بهعنوان پیشکسوت فیزیک و یک صلحطلب افراطی با ساخت تسلیحات جنگی بهدست دانشمندان فیزیک، بهویژه فیزیکدانان نظری مانند خود، کاملا مخالف بود. این موضعگیری قبلا در طول جنگ جهانی اول، وقتی از امضای نامهی حمایت دانشمندان آلمانی از تلاشهای جنگی امتناع کرد، او را به دردسر انداخته بود. «نمیدانم جنگ جهانی سوم با چه سلاحی انجام میشود؛ اما جنگ جهانی چهارم با چوب و سنگ خواهد بود» بسیاری از دانشمندانی که در ساخت بمب اتم مشارکت داشتند، از اینکه ارتش آمریکا میخواست آن را روی یکی از شهرهای ژاپن بیندازد، وحشت کرده بودند. مدت کوتاهی پس از آزمایش ترینیتی، لئو زیلارد و برخی دیگر ازطریق ادوارد تلر دادخواستی را برای جامعه فیزیک در آمریکا و لس آلاموس ارسال کردند و از دولت خواستند دست به بمباران اتمی نزند و از قبل به ژاپنیها اطلاع بدهد. تصور میشد که این اطلاعرسانی، ژاپنیها را متقاعد میکند تا تسلیم شوند و دیگر به قربانیکردن تعداد زیادی غیرنظامی نیاز نخواهد بود. بااینحال وقتی تلر با اوپنهایمر مشورت کرد، او قانعانه با این امر مخالف کرد؛ زیرا فکر میکرد که وظیفهی دانشمندان دخالت در مسائل سیاسی و نظامی نیست. علاوهبراین، پنتاگون و ترومن، رئیسجمهور آمریکا دیگر متقاعد شده بودند که جز با نابودی کامل و ناگهانی یک شهر مملو از غیرنظامیان، تسلیم بدون قید و شرط ژاپن و پایان جنگ اقیانوس آرام ممکن نخواهد بود. اینشتین بعدها به شدت درگیر جنبش ضدهستهای شد. در ۵ ژوئیه ۱۹۵۵، تقریبا در اواخر عمر خود، مانیفستی را با برتراند راسل، فیلسوف مشهور بریتانیایی امضا و در آن گسترش سلاحهای هستهای را محکوم کرد. بهباور آنها، این تسلیحات پیامدهای جنگ را برای ملتها و مردم باورنکردنی میکنند. مانیفست جسورانهی اینشتین و راسل، تظاهرات گسترده علیه سلاحهای هستهای را در سرتاسر جهان تشویق کرد. بهقول خود اینشتین، «من نمیدانم جنگ جهانی سوم با چه سلاحی انجام میشود؛ اما جنگ جهانی چهارم با چوب و سنگ خواهد بود.»[/B] [/QUOTE]
درج نقلقولها...
پاسخ دادن
تالارها
علوم و فناوری
علم و دانش
شیمی
چرا اینشتین در پروژه ساخت اولین بمب اتم جهان مشارکت نداشت؟
سلام
دوست عزیز
جهت انتشار آثار و یا حمایت از نویسندههای انجمن، اکنون به خانوادهی رمانیک بپیوندید.
با ما اوقات خوشی را تجربه خواهید کرد. 🌹
تالار
فراخوانها
آموزش
کار با انجمن
قوانین
کلی
قوانین
فرستادن موضوع و نوشته
بالا
پایین