انتشار یافتهها
تالارها
نوشتههای جدید
جستجو در تالارها
جدیدترینها
نوشتههای جدید
آیتمهای جدید
آخرین فعالیت
کاربران
کاربران ثبت نام شده
بازدیدکنندگان فعلی
بوفه
مدالها
حمایت مالی
اشتراک ویژه
بازیها
بازی 2048
مار بازی
ورود
ثبتنام
جدیدترینها
جستجو
جستجو
فقط جستجوی عنوانها
توسط:
نوشتههای جدید
جستجو در تالارها
منو
ورود
ثبتنام
نصب برنامه
نصب
★پیدا کردن رمانهای بینام★
سلام مهمون عزیز امیدوارم حالت خوب باشه. تا حالا شده خلاصهی یه رمانی که قبلاً خوندیش یادت باشه؛ اما اسم اثر رو فراموش کرده باشی؟! اگه این مشکل رو داری اصلاً نگران نباش، کافیه توی انجمن رمانیک ثبت نام کنی و خلاصه رمان رو توی این تاپیک بگی. اینطوری با یه تیر دو نشون زدی هم اسم رمانی که دنبالش بودی و پیدا میکنی، هم به خانواده بزرگ رمانیک میپیوندی و حالا میتونی کلی رمان جدید بخونی و اگه خواستی هم خودت دست به قلم بشی.
دوست داری اخبار طنز بنویسی؟ و باعث خندوندن کاربرا بشی؟ برای خبرنگار شدن بپر اینجا.
علاقه داری به نویسندهها کمک کنی تا اشکالات نگارشی خودشون رو برطرف کنن؟ برای ویراستار شدن کلیک کن.
به نظارت علاقه داری؟ دوست داری به نویسندهها توی پیشبرد اثرشون کمک کنی و ناظرباشی؟ آموزش هم داریم. کلیک کن^^
تو هم میتونی وبتون و مانگا و مانهوا ادیت بزنی! برای ادیتور شدن کلیک کن
برای پیوستن به تیم تدوین کلیک کن تا توی ساخت کلیپ حرفهای بشی.
برای اعلام آمادگی رنک بازرس کلیک کن تا توی حفظ و رعایت قوانین بهمون کمک کنی.
به طراحی جلد علاقه داری؟ دوست داری برای آثار یه جلد با خلاقیت خودت طراحی کنی؟ کلیک کن
. . .
تالارها
امور فرهنگی
سینما و تئاتر
نقد و معرفی فیلم کریستوفر رابین
جاوا اسکریپت غیر فعال میباشد. برای تجربه بهتر، جاوا اسکریپت را در مرورگر خود فعال کنید.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
پاسخ به موضوع
نوشته
<blockquote data-quote="ARA.O.O" data-source="post: 81559" data-attributes="member: 300"><p>«کریستوفر رابین» که از آن به عنوان جدیدترین لایواکشن اقتباسشده از روی انیمیشنهای دیزنی یاد میکنند، با بازی درخشان ایوان مکگرگور، تبدیل به یکی از بهترین فانتزیهای سینمایی چند وقت اخیر میشود.</p><p>به طرز غیرمنتظرهای جذاب. این، شاید بهترین صفتی باشد که میتوان به Christopher Robin، ساختهی <em>مارک فارستر</em> نسبت داد. فیلمی که از دور شبیه به تمام بازسازیهای لایواکشن دیگر والت دیزنی از انیمیشنها و قصههای محبوب کهنالگوشدهاش به نظر میرسید و بعد از دیدن آن، به اوج پیچیدگی و خواستنی بودنش در اوج سادگی پی میبریم. سینمای فانتزی در عین آن که شاید یکی از بیقاعدهترین و نامحدودترین قسمتهای هنر هفتم را تشکیل دهد، همیشه اثبات کرده است که در نقاط کمال خود، یک نکتهی بسیار پررنگ را یدک میکشد. نکتهای که چیزی نیست جز غرق کردن تماشاگر در جهانی جدید و وادار کردن او به پذیرش مطلق تصاویر مقابلش، به هر روشی که باشد. مهم نیست که دربارهی قصهای ترسناک درون یک خانهی پرشده از ارواح یا داستانی دربارهی سفرهای یک مرد به سرزمین آدمهای کوتوله و بعدتر غولها صحبت کنیم. مهم آن است که اگر قرار به لذت بردن، ترسیدن، خندیدن یا القای هر حس دیگری به تماشاگر باشد، باید منطق داستانهای فانتزی مقابلش را طوری شکل داد که از پس پذیرفتن آن بربیاید.</p><p>«کریستوفر رابین» یک فانتزی معنیدار و سطح بالا است. از آن فیلمهایی که در اوج خیالانگیز ظاهر شدن، مشکلی با القای منطقشان به مخاطب هم ندارند</p><p>این موضوع نه ارتباطی به عنصر واقعگرایی دارد و نه میتواند به عنوان چیزی محدودکننده معرفی شود. بلکه صرفا از این میگوید که در داستانهای خیالی و علیالخصوص نسخهی سینمایی آنها، باید چرخدندههای اثر را طوری شکل داد که با همهی فاصلهاش از واقعیت روزمره، بیننده بتواند آن را بفهمد. مثلا در جهان «هری پاتر» که یکی از بزرگترین فانتزیهای دوران ما به شمار میآید، خیلی قبلتر از جدی شدن همهچیز ما از طلسمها، جادوها و مرزهای دنیای ترسیمشده در مقابلمان مطلع میشویم و اینگونه نیست که در جدیترین ثانیههای اثر، ناگهان روبهروی قدرت تازه و ناشناخته یا عنصر دیدهنشدهای قرار بگیریم. ولی در این بین، نگاه انداختن به شاهکارهای ابدی سینمای فانتزی، مخاطب را به این درک میرساند که بهترین راه ممکن برای وارد کردن هر شخص به جهانهای چنین آثاری، رساندن او و حتی شخصیتها به مرز التماس برای کمک گرفتن از فانتزی است. شیوهای که چه در برخی از آثار خارقالعادهی بهترین فانتزیآفرین سینمایی تمام ادوار یعنی <em>هایائو میازاکی</em> و چه در فرمت بینقصی که در روایت داستان «هزارتوی پن» (Pan's Labyrinth) به کارگردانی گیرمو دل تورو میبینیم، به چشم میخورد و همواره با قرار دادن شخصیتها در تنگنای آزاردهندهی واقعیت، هم آنها و هم به دنبالش خود ما را وادار به خواستن خیالات میکند. همین هم باعث میشود که در لابهلای جنگ داخلی و خونبار اسپانیا، قدم گذاشتن اوفلیا به نزد موجودی افسانهای در اعماق زمین یا رفتن چیهیروی خستهشده از زندگی عادی به شهری پرشده از موجودات عجیب را بدون اعتراض و به شکلی فراموشناشدنی، پذیرا باشیم. طوری که در مرحلهی نهایی، از جایی به بعد توانایی انکار وجود موجودات و جهان دیدهشده درون اثر را نداریم و بعضا دیگران را به خاطر عدم پذیرش آنها، سرزنش میکنیم.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="ARA.O.O, post: 81559, member: 300"] «کریستوفر رابین» که از آن به عنوان جدیدترین لایواکشن اقتباسشده از روی انیمیشنهای دیزنی یاد میکنند، با بازی درخشان ایوان مکگرگور، تبدیل به یکی از بهترین فانتزیهای سینمایی چند وقت اخیر میشود. به طرز غیرمنتظرهای جذاب. این، شاید بهترین صفتی باشد که میتوان به Christopher Robin، ساختهی [I]مارک فارستر[/I] نسبت داد. فیلمی که از دور شبیه به تمام بازسازیهای لایواکشن دیگر والت دیزنی از انیمیشنها و قصههای محبوب کهنالگوشدهاش به نظر میرسید و بعد از دیدن آن، به اوج پیچیدگی و خواستنی بودنش در اوج سادگی پی میبریم. سینمای فانتزی در عین آن که شاید یکی از بیقاعدهترین و نامحدودترین قسمتهای هنر هفتم را تشکیل دهد، همیشه اثبات کرده است که در نقاط کمال خود، یک نکتهی بسیار پررنگ را یدک میکشد. نکتهای که چیزی نیست جز غرق کردن تماشاگر در جهانی جدید و وادار کردن او به پذیرش مطلق تصاویر مقابلش، به هر روشی که باشد. مهم نیست که دربارهی قصهای ترسناک درون یک خانهی پرشده از ارواح یا داستانی دربارهی سفرهای یک مرد به سرزمین آدمهای کوتوله و بعدتر غولها صحبت کنیم. مهم آن است که اگر قرار به لذت بردن، ترسیدن، خندیدن یا القای هر حس دیگری به تماشاگر باشد، باید منطق داستانهای فانتزی مقابلش را طوری شکل داد که از پس پذیرفتن آن بربیاید. «کریستوفر رابین» یک فانتزی معنیدار و سطح بالا است. از آن فیلمهایی که در اوج خیالانگیز ظاهر شدن، مشکلی با القای منطقشان به مخاطب هم ندارند این موضوع نه ارتباطی به عنصر واقعگرایی دارد و نه میتواند به عنوان چیزی محدودکننده معرفی شود. بلکه صرفا از این میگوید که در داستانهای خیالی و علیالخصوص نسخهی سینمایی آنها، باید چرخدندههای اثر را طوری شکل داد که با همهی فاصلهاش از واقعیت روزمره، بیننده بتواند آن را بفهمد. مثلا در جهان «هری پاتر» که یکی از بزرگترین فانتزیهای دوران ما به شمار میآید، خیلی قبلتر از جدی شدن همهچیز ما از طلسمها، جادوها و مرزهای دنیای ترسیمشده در مقابلمان مطلع میشویم و اینگونه نیست که در جدیترین ثانیههای اثر، ناگهان روبهروی قدرت تازه و ناشناخته یا عنصر دیدهنشدهای قرار بگیریم. ولی در این بین، نگاه انداختن به شاهکارهای ابدی سینمای فانتزی، مخاطب را به این درک میرساند که بهترین راه ممکن برای وارد کردن هر شخص به جهانهای چنین آثاری، رساندن او و حتی شخصیتها به مرز التماس برای کمک گرفتن از فانتزی است. شیوهای که چه در برخی از آثار خارقالعادهی بهترین فانتزیآفرین سینمایی تمام ادوار یعنی [I]هایائو میازاکی[/I] و چه در فرمت بینقصی که در روایت داستان «هزارتوی پن» (Pan's Labyrinth) به کارگردانی گیرمو دل تورو میبینیم، به چشم میخورد و همواره با قرار دادن شخصیتها در تنگنای آزاردهندهی واقعیت، هم آنها و هم به دنبالش خود ما را وادار به خواستن خیالات میکند. همین هم باعث میشود که در لابهلای جنگ داخلی و خونبار اسپانیا، قدم گذاشتن اوفلیا به نزد موجودی افسانهای در اعماق زمین یا رفتن چیهیروی خستهشده از زندگی عادی به شهری پرشده از موجودات عجیب را بدون اعتراض و به شکلی فراموشناشدنی، پذیرا باشیم. طوری که در مرحلهی نهایی، از جایی به بعد توانایی انکار وجود موجودات و جهان دیدهشده درون اثر را نداریم و بعضا دیگران را به خاطر عدم پذیرش آنها، سرزنش میکنیم. [/QUOTE]
درج نقلقولها...
پاسخ دادن
تالارها
امور فرهنگی
سینما و تئاتر
نقد و معرفی فیلم کریستوفر رابین
سلام
دوست عزیز
جهت انتشار آثار و یا حمایت از نویسندههای انجمن، اکنون به خانوادهی رمانیک بپیوندید.
با ما اوقات خوشی را تجربه خواهید کرد. 🌹
تالار
فراخوانها
آموزش
کار با انجمن
قوانین
کلی
قوانین
فرستادن موضوع و نوشته
بالا
پایین