معرفی معرفی فیلم زغال سنگ سیاه، یخ نازک

[Like crazy<3]

فیلم زغال سنگ سیاه، یخ نازک​

فیلم Black Coal, Thin Ice

• کارگردان: دیائو یینان
• بازیگران: لیائو فان
• سال انتشار: ۲۰۱۴

خلاصه داستان: در یکی از استان‌های چین و در سال 1999 قتل‌هایی سریالی اتفاق می‌افتد. ژانگ که از عهده‌ی حل معمای این قتل‌ها برنمی‌آید تعلیق می‌شود تا اینکه سال 2004 نیز جنایاتی مشابه رخ می‌دهد.

Black Coal, Thin Ice یکی از آثار مهم سینمای چین است. یک نئونوآر پلیسی که داستانی تلخ از یکسری جنایت‌های سریالی را به‌نمایش درمی‌آورد. فیلمساز در این فیلم و در راستای استفاده از قواعد ژانری نوآر دست به خلاقیت‌های جالبی زده است. مسئله‌ای که در نگاه اول بسیار به چشم می‌آید، ریتم فیلم است. زغال‌سنگ سیاه ریتم کندی دارد و از طرفی هم قاب‌بندی‌هایش از سینمای جنایی و پلیسی تبعیت نمی‌کند و همچون سینمای هنری پیش می‌رود.

درواقع یینان سنت‌شکنی کرده و یک سبک روایی را در فرمی به حرکت درآورده که متعلق به آن نیست. قصه‌ای جنایی که ذاتا ریتمی تند دارد در قالبی با ریتمی کند قرار می‌گیرد که نتیجه‌اش اثری جذاب و متفاوت است. استفاده از نورهای نئونی، نورپردازی‌های پرتعلیق و رنگ‌های اغواکننده چارچوبی برای داستان فیلم هستند. زغال سیاه لحن سرد و تلخی دارد و فیلمساز با بهره‌گیری از شرایط آب‌وهوایی برفی فضاسازی خوبی را برای رسیدن به این هدف انجام می‌دهد.
این جمله که می‌گوید: هنر در محدودیت‌ها اتفاق می‌افتد، دست‌کم در سینما به‌درستی کار می‌کند. فیلم‌هایی که از کشورهایی با ایدئولوژی‌های سفت‌وسخت می‌آیند، معمولا از قوامی برخورداراند که شاید در سینمای کشورهای آزاد نمونه‌شان پیدا نشود. چراکه فیلمساز در چاچوب سانسورها هم اعتراض خود را فریاد می‌زند و هم استعاره‌هایی را بکار می‌گیرد که نظیرشان در جای دیگری اتفاق نمی‌افتد.

سینمای چین نیز همانند سینمای روسیه دقیقا از همین شرایط برخوردار است. فیلم Black Coal, Thin Ice درست است که راوی قصه‌ای جنایی شده اما در زیرلایه‌ای استعاری و با بکارگیری رئالیسم اجتماعی نقدهایی را به حکومت کشور چین وارد می‌کند و به انتقاد از رویه‌های سرمایه‌داری و آمار بالای جنایت و قتل در چین می‌پردازد. فیلم زغال سیاه، یخ نازک در چین با سانسور و ممیزی همراه شد اما در مجامع بین‌المللی نقدهای بسیار مثبتی را به‌دست آورد و جایزه‌ی خرس طلای برلین را نیز برد.